جهانبینی، یعنی زاویه دید من نسبت به خودم و زندگی، زمانی که من نگاهم را تغییر بدهم، دنیایم تغییر میکند. قبل از آموزشهای کنگره نمیدانستم که ریشه بسیاری از دردهایم، در نادانی من، نسبت به خودم و جهان پیرامونم بود، همیشه فکر میکردم که مشکلات، اتفاقاتی تصادفی هستند یا تقدیری گریزناپذیر؛ اما جهانبینی به من نشان داد که هر چیز، علتی دارد و بیدلیل اتفاق نمیافتد. آموختم که جهان، بر مبنای قوانین دقیق و بینقص بنا شده و اگر خود را نشناسم؛ اگر قوانین را ندانم، بیشک در وادی جهل سرگردان میشوم. آموختم که جهانبینی، یعنی درست دیدن، درست فهمیدن و درست حرکت کردن است؛ بنابراین دست از گلایه برداشتم و یاد گرفتم که من مسئول زندگی خودم هستم و باید قبل از هر تغییر بیرونی، درون خود را تغییر دهم؛ باید تصویر ذهنیام از زندگی، از انسانیت، از رنج و از شادی تغییر کند.
جهانبینی به من آموخت که حرکت، راز عبور از تاریکی است و تا زمانی که ساکن باشم، هیچ نوری به درونم راه نمییابد؛ اما به محض آنکه در مسیر درست گام بردارم؛ حتی با کوچکترین قدم، نیروهای مثبت هستی به یاری من میآیند. امروز میدانم که انسان ساخته اندیشههایش است؛ اگر جهان درونم را با عشق، ایمان، و دانایی بسازم، جهان بیرونم هم شکوفا خواهد شد. فهمیدم که راه، راه عقل است و تنها با سلاح صبر، توکل و آموزش میتوان از وادیهای سخت گذر کرد. آموختم که هر شکست، درسی دارد و هر سختی، پلی است برای رشد. دیگر به دنبال تغییر دیگران نیستم؛ کار من ساختن خویشتن خویش است. جهانبینی به من همسفر میآموزد که عشق ورزیدن یعنی فهمیدن، و حمایت کردن یعنی دانستن مرز میان محبت و مسئولیت و با ارتقاء جهانبینی، به انسانی صبورتر، داناتر و قدرتمندتر تبدیل میشوم. جهانبینی، به من میآموزد که زندگی نه صحنه رنج، بلکه مدرسهی رشد است.
رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
عکاس: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر مهرو (لژیون سوم)
نویسنده و ارسال: همسفر مهتاج نگهبان سایت
همسفران نمایندگی اردستان
- تعداد بازدید از این مطلب :
168