جلسه سیزدهم از دوره بیستم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی دهخدا قزوین به استادی همسفر فاطمه، نگهبانی همسفر نسرین و دبیری همسفر مرضیه با دستور جلسه «جهانبینی ۱ و ۲» روز دوشنبه ۱۵ اردیبهشتماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خداوند را بابت فرصتی که به من عطا نمود تا در این جایگاه باشم، خدمت کنم و آموزش بگیرم شاکر هستم. از نگهبان جلسه و دبیرشان ممنون هستم که به من اجازه خدمتگزاری دادند. از ایجنت همسفر محدثه و مرزبانان تشکر میکنم. همچنین از راهنمایان تازهواردین بهخصوص همسفر مریم تشکر میکنم. درنهایت از راهنمایان بهخصوص راهنمای خودم همسفر زهرا تشکر میکنم؛ هر جایگاهی را که تجربه میکنم از آموزشهای ناب ایشان است.
ابتدا هفته معلم را به معلمهایی که در کنار درس به ما انگیزه و آرامش میدهند تبریک میگویم؛ معلمهایی که صبورترین انسانها هستند، کسانی که باعث میشوند در زمان خستگی با یک لبخند آنها جان بگیریم و در هنگام ناامیدی با یک جمله راه و مسیر را پیدا کنیم.
دستور جلسه این هفته جهانبینی است. جهانبینی الفبای زندگی است. در کنگره روی تغییر نگاه و نگرش انسان و بازبینی ما بسیار تأکید شده است. هر مشکلی که برای ما به وجود میآید به دلیل نگرش، ذهن، اندیشه و تفکر خودمان است. جهانبینی آن چیزی است که ما از جهان بیرون و درون برداشت، احساس و ادراک میکنیم. جهانبینی متعلق به تمام انسانها است و شناخت خود و چگونه زیستن را به ما میآموزد. افرادی که در عمق تاریکیها هستند بیشتر به جهانبینی نیاز دارند؛ چراکه جهانبینی مانند طنابی است که آنها را از اعماق تاریکی بیرون میآورد.
من پیش از ورود به کنگره فکر میکردم که در زندگی فردی آگاه و کامل هستم و همیشه اطرافیان را مقصر میدانستم. من به مسافرم میگفتم که اگر کمی رفتار خود را تغییر بدهیم زندگیمان تبدیل به گلستان میشود. منیت عجیبی داشتم؛ اما در کنگره با آموزشهایی که گرفتم به ضد ارزشهایی که در درونم بود پی بردم و دانستم که خود من هستم که اشکال دارم. در کنگره متوجه شدم که کائنات وجود دارند. بسیاری از کارها ازجمله گفتهها و خواستههای ما یاریدهنده ما هستند تا در مسیر تکامل باشیم، رشد کنیم و بزرگ شویم. همچنین در کنگره آموختم که با سعی و تلاش از ضد ارزشها دوری کنم تا به آن آرامش نسبی در زندگی خود برسم.
هنگامیکه ما درونمان را تغییر دهیم پول، آرامش و سلامتی نیز خودشان راهشان را پیدا میکنند و در مسیر زندگی ما قرار میگیرند. جهان هستی بر مبنای اصول و قواعد منظم و مرتب حرکت میکند. اگر ما این قوانین را یاد بگیریم و به اجرا دربیاوریم، به همان میزان نیز جهان هستی درهایی را به روی ما باز میکند. انسان مانند یک جهان کوچک و نمونه عینی از جهان خلقت است.
در جهانبینی میآموزیم که ما تنها جسم نیستیم و ابزار ما تنها این بدن نیست؛ ۹۹ درصد از وجود ما را صور پنهان تشکیل داده است و تنها یک درصد آن جسم (صور آشکار) است. بسیاری از ما تمام افکار و تلاش خود را برای همان یک درصد بهکار گرفتهایم؛ پس تکلیف ۹۹ درصد دیگر چه میشود؟ آن ۹۹ درصد نیازمند همان وادیها هستند که باید آموزش بگیریم و کاربردی کنیم. همچنین فایلهای آموزشی که هرکدام برای ما حاوی یک پیام است که باید آنها را دریافت کنیم. در اینجا است که ما در زندگی به آن جهانبینی لازم و آرامش میرسیم.
روزها فکر من این است و همهشب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم
از کجا آمدهام؟ آمدنم بهر چه بود؟
به کجا میروم آخر ننمایی وطنم
اگر مدام فکر کنیم که ما تنها همین جسم فیزیکی هستیم و به صور پنهان اعتقادی نداشته باشیم، مدام اضطراب و ترس درون ما هست؛ اما با شناخت خود، نفس خود و کامل شدن جهانبینی دیگر بر آن ترسها غلبه میکنیم؛ زیرا به قدرت عظیمی که خداوند در ما تعبیه کرده است پی میبریم.
گاهی زندگی امتحانات سختی از ما میگیرد، با اشکها ما را قویتر میکند و با یک لبخند کوچک به ما امیدواری را یادآوری میکند. در کنگره آموختم که هیچ سختی ابدی نیست؛ برای رسیدن به عاقبت خوش تنها باید قوی باشیم و ادامه دهیم.
یا رب نظری بر من سرگردان کن
لطفی به من گمشده حیران کن
با من مکن آنچه من سزای آنم
آنچه از کرم و لطف تو زیبد آن کن

تقدیر و تشکر از نگهبان و دبیر صوتی همسفر ندا و همسفر مونا و معارفه نگهبان و دبیر صوتی جدید همسفر پریسا و همسفر ناهید

مرزبان کشیک: همسفر فرزانه
تایپیست: همسفر سکینه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون اول)
ارسال: همسفر مطهره رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
همسفران نمایندگی دهخدا قزوین
- تعداد بازدید از این مطلب :
204