English Version
This Site Is Available In English

تغیر مسیر زندگی با جهان‌بینی

تغیر مسیر زندگی با جهان‌بینی

جلسه چهاردهم از دوره‌ هفدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی یحیی زارع به استادی همسفر نیره، نگهبانی همسفر منیژه و دبیری همسفر شایسته با دستور جلسه «جهان‌بینی ۱ و ۲» روز دوشنبه پانزدهم اردیبهشت‌ ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

جهان‌بینی؛ در حقیقت نوع نگاه ما به جهان پیرامون را تعیین می‌کند. هر آن‌چه در این جهان وجود دارد، از طبیعت گرفته تا فلسفه، دین، انسان‌ها و حتی رفتارهای روزمره، همگی از دریچه‌ نگاه ما تفسیر می‌شوند و این نگاه همان جهان‌بینی ما است. ما در کنگره آمده‌ایم تا ببینیم ما که هستیم؟ در کجا قرار داریم؟ چرا اینجاییم؟ پیش از این کجا بوده‌ایم؟ و در نهایت هدف و مقصد ما چیست؟ پاسخ به این پرسش‌ها، در گرو نوع نگاه ما به جهان است؛ یعنی همان جهان‌بینی.

ممکن است نگرشی که داریم، مادی باشد یا الهی، فلسفی باشد یا علمی؛ حتی گاهی ممکن است خود ما ندانیم جهان‌بینی‌مان در کدام شاخه جای می‌گیرد. اما چه آگاه باشیم و چه نه، هر انسانی دارای نوعی جهان‌بینی است. برای مثال، فردی که جهان‌بینی مادی دارد، از لحظه‌ای که از خواب بیدار می‌شود، همه چیز را با عینک مادی و اقتصادی می‌بیند. نخستین فکرش شاید بررسی حساب بانکی‌اش باشد و تمامی کارهایش در طول روز بر پایه‌ میزان سود و منفعتی است که برای او دارد. چه خودش بداند و چه نداند، چنین فردی با جهان‌بینی مادی به زندگی نگاه می‌کند.

در مقابل، فردی با جهان‌بینی الهی، روزش را با توکل و توسل آغاز می‌کند. او ناخودآگاه در انجام هر کاری می‌سنجد که آیا این عمل، خیری برای دیگران نیز دارد یا نه؟ آیا سودی که از آن می‌برد تنها متوجه خودش است یا به دیگران نیز می‌رسد؟ همین‌طور افراد دیگری هستند که جهان را با نگاه علمی یا فلسفی می‌نگرند. ما در کنگره می‌آموزیم که برای درمان اعتیاد؛ ابتدا باید جهان‌بینی‌مان را بشناسیم و اصلاح کنیم؛ چرا که بدون تغییر نگاه، تغییر مسیر زندگی ممکن نیست.

برای درمان اعتیاد، مثلثی وجود دارد با اضلاع، جسم، روان و جهان‌بینی. این بدان معنا است که تا زمانی که جهان‌بینی ما به درستی شکل نگیرد و به تعادل نرسد؛ حتی اگر از مصرف مواد رها شویم، نمی‌توانیم در مسیر درمان پایدار بمانیم. چرا؟ چون باید بدانیم که نباید مواد مصرف کنیم! پرهیز از مصرف، زمانی معنا پیدا می‌کند که دلیل و انگیزه‌ای روشن در ذهن ما شکل گرفته باشد. ما همسفران، اگرچه خود مصرف‌کننده مواد نیستیم؛ اما اگر بخواهیم جهان‌بینی‌مان را به قبل و بعد از ورود به کنگره تقسیم کنیم؛ باید بپذیریم که پیش از آن در دنیایی از تاریکی و جهل زندگی می‌کردیم.

دنیایی آکنده از ترس‌ها، شک‌ها، تردیدها و غصه‌هایی که تصور می‌کردیم همه از طرف مسافرمان به ما تحمیل شده‌اند. فکر می‌کردیم کسی به ما توجه ندارد، کسی حواسش به ما نیست و هر کم‌ و کاستی در زندگی‌مان را به گردن مسافرمان می‌انداختیم؛ اما وقتی وارد کنگره می‌شویم و با آموزش‌های آن آشنا می‌گردیم، درمی‌یابیم که هر مسئولیتی در زندگی‌مان بر عهده خود ما است. نمی‌توانیم مشکلات و ناکامی‌ها را به مسافرمان یا خانواده او نسبت دهیم، یا مسیر زندگی را که در آن قرار گرفته‌ایم، مقصر بدانیم. حتی اگر در این زندگی در کنار این مسافر نبودیم، ممکن بود همراه فرد دیگری شویم که مشکلی دیگر داشت. بنابراین، آن‌چه اهمیت دارد، مسئولیت‌پذیری و پذیرش نقش خود در مسیر زندگی است.

اگر در این سفر مقدس، خدای‌نکرده کم بیاوریم و بخواهیم آن را نیمه‌کاره رها کنیم، بدانیم که این مسیر همچنان ادامه خواهد داشت. اگر اکنون آن را ناتمام بگذاریم، در آینده ناچار خواهیم بود با فرد دیگری و در شرایطی دیگر، دوباره همین مسیر را از سر بگیریم؛ چرا که این، رسالتی است که از روز ازل بر دوش ما نهاده شده است. جهان‌بینی به ما می‌آموزد که مسئولیت مشکلات و چالش‌های زندگی‌مان را به گردن دیگران نیندازیم. برای من، جهان‌بینی کنگره، تمام آموزه‌هایی است که در این مسیر دریافت کرده‌ام؛ از ۱۴ وادی گرفته تا تابلوهای آموزشی و محتوای کتاب۶۰ درجه زیر صفر و فایل‌های صوتی آموزشی. من به‌ اندازه‌ درک و دانایی خود، از این منابع بهره گرفته‌ام.

اگر بخواهم بگویم رسالت من چیست؛ باید بگویم که خانواده‌ام، مسافرم و دخترم، نقطه‌ آغاز این رسالت‌اند. خداوند خواسته که من واسطه‌ای باشم در این مسیر؛ ابتدا حال خودم خوب شود و بعد این حال خوب را به خانواده‌ام انتقال دهم. اگر بتوانم این کار را انجام دهم؛ یعنی رسالتم را به‌درستی ادا کرده‌ام و هرچه سطح آگاهی و دانایی‌ام افزایش یابد وظیفه‌ام نیز سنگین‌تر می‌شود. آن‌گاه مسئول می‌شوم که از آن سرچشمه‌ نور و آگاهی بهره بگیرم و آن را به دیگران منتقل کنم تا خود، واسطه‌ حال خوب برای دیگران شوم.

مرزبانان کشیک: همسفر الهام و مسافر غلامرضا
عکاس: همسفر بتول رهجوی راهنما همسفر بتول لژیون سوم
تایپ: همسفر سمانه رهجوی راهنما همسفر فهیمه لژیون اول و همسفر بتول رهجوی راهنما همسفر زهرا لژیون ششم
ویرایش: همسفر بتول رهجوی راهنما همسفر زهرا لژیون ششم
ارسال: همسفر مریم نگهبان سایت
همسفران نمایندگی یحیی زارع میبد یزد

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .