افراد آگاه و دانا اشتباهات خود را می‌پذیرند

«خلاصه سی‌دی وادی چهارم (بخش سوم)»

در این بخش آقای مهندس تاکیدی بیشتر برروی مسئولیت‌پذیری خود انسان در مقابل زندگی و تمام مسائل و شناخت نفس می‌نماید. در وادی چهارم تأکید می‌شود که در مسائل حیاتی واگذاری مسئولیت به خداوند به‌ معنای سلب مسئولیت از خویشتن است. انسان  نباید مسئولیت زندگی و مسائل خود را به گردن خداوند یا دیگران بیندازد. بسیاری از انسان‌ها عادت کرده‌اند که وقتی در شرایط سخت قرار می‌گیرند، علت مشکلات خود را در بیرون جستجو کنند، مثلاً می‌گویند: خدا خواست که من این‌گونه باشم یا تقدیرم این بود، در حالی که خداوند ابزار و امکانات را در اختیار انسان قرار داده است؛ اما حرکت و انتخاب به‌عهده خود فرد است، اگر کسی در تاریکی است یا دچار مشکلاتی مانند اعتیاد شده، این نتیجه انتخاب‌ها و حرکت‌های خودش می‌باشد.

ما باید بپذیریم که نتایج زندگی‌مان بازتاب مستقیم افکار، تصمیم‌ها و عملکرد خود ما هستند؛ حتی دعا کردن نیز زمانی اثر دارد که انسان خودش هم حرکت کند. فقط دعا و نشستن، تغییری در زندگی ایجاد نمی‌کند. خداوند مثل معلمی است که همه ابزارها را برای شاگرد فراهم کرده است؛ اما آزمون را خودش باید بدهد. در کنگره۶۰ اصل بر این است که فرد مصرف‌کننده خودش بخواهد که درمان شود، خودش حرکت کند و دیگران فقط  می‌توانند او را حمایت کنند، اگر کسی دائم گله کند که چرا خدا به من کمک نمی‌کند، این نشان می‌دهد که هنوز مسئولیت‌پذیر نشده است؛ باید فهمید که بسیاری از مشکلات ناشی از جهل یا انتخاب نادرست خود ما بوده است. انسان باید از جایگاه قربانی بیرون بیاید و با پذیرش مسئولیت، حرکت به‌سمت رهایی و آرامش را آغاز کند. این‌گونه انسان رشد می‌کند، آگاه می‌شود و می‌فهمد که تنها راه نجات تغییر درونی و پذیرش مسئولیت کامل زندگی‌اش است.

تغییر بیرونی زمانی حاصل می‌شود که فرد از درون تغییر کرده باشد و در نهایت خداوند یاری‌گر انسان‌هایی است که تلاش می‌کنند، اگر خواهان بهبودی یا موفقیت هستیم؛ باید از خودمان شروع کنیم. با مسئولیت‌پذیری انرژی حرکت در انسان جاری می‌شود و آن زمان است که معجزه الهی نیز خود را نشان می‌دهد. انسان‌ها گاهی برای فرار از مسئولیت‌های خود، سعی می‌کنند، آن‌ها را به دیگران یا حتی به خداوند نسبت دهند. این رفتار ناشی از جهل و نادانی است. افراد آگاه و دانا اشتباهات خود را می‌پذیرند و برای اصلاح آن‌ها تلاش می‌کنند. برای درک بهتر مسئولیت‌های خود باید نفس را بشناسیم. نفس، تعیین‌کننده موجودیت انسان در ظاهر و باطن است و جسم و روح نیست.

نفس دارای خواسته‌هایی است که به دو دسته معقول و غیرمعقول تقسیم می‌شوند. مراحل نفس انسان در سه مرحلهٔ تکاملی قرار می‌گیرد: نفس امّاره (امرکننده): در این مرحله، فرد تحت تأثیر خواسته‌های غیرمنطقی و غریزی قرار دارد و ممکن است بدون احساس پشیمانی، اعمال نادرستی را انجام دهد. در مرحله بعد نفس لوّامه (سرزنش‌کننده) هست: در این مرحله فرد پس از انجام کار نادرست، دچار عذاب وجدان می‌شود و خود را سرزنش می‌کند. مرحله بعدی نفس مطمئنه (قابل اطمینان): در این مرحله فرد به آرامش درونی دست می‌یابد و اعمالش بر پایهٔ عقل و ارزش‌ها استوار است. انسان با پذیرش مسئولیت‌های خود و تلاش برای انجام آن‌ها می‌تواند به مراحل بالاتر نفس دست یابد. خداوند انسان را با اختیار کامل آفرید تا خودش مسیر تکامل را طی کند. دعا و نیایش زمانی موثر است که انسان در مسیر ارزش‌ها حرکت کند و مسئولیت‌های خود را بپذیرد.

نویسنده: همسفر ریحانه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون ششم)
رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون ششم)
ویراستار: همسفر زهرا (نگهبان سایت)
ارسال: همسفر بهاره رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون دهم)
همسفران نمایندگی امین قم