آخرین حربه‌ی شیطان برای گمراه کردن انسان القای نا‌امیدی است

جلسه هفتم از دوره ششم لژیون ماهشهر، به استادی مسافر عباس، نگهبانی مسافر محمود و دبیری مسافر کریم با دستور جلسه « وادی دوم و تاثیر آن روی من » جمعه ۱۲ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ ساعت ۸:۰۰ در پارک فردوس ماهشهر آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

سلام دوستان، عباس هستم، مسافر.  

دستور جلسه امروز وادی دوم است. وادی اول به من آموخت که هر کاری را باید با تفکر آغاز کنم. اگر بدون فکر عمل کنم، محکوم به نابودی هستم. هر ساختاری که می‌خواهم بسازم، نیازمند اندیشه است. 

در وادی دوم، مسئله ناامیدی مطرح می‌شود. تمام قوانین وادی‌های کنگره ۶۰ برگرفته از قرآن کریم است، به همین دلیل آقای مهندس تأکید دارند که این اصول را سرلوحه زندگی خود قرار دهیم. خداوند در قرآن می‌فرماید: «ای بنده‌ای که بر نفس خود ستم کرده‌ای، از رحمت خدا ناامید نشو و بازگرد.»

این وادی دقیقاً همین مفهوم را بیان می‌کند.  

در احادیث نیز از امام علی (ع) نقل شده که ناامیدی از گناهان کبیره است. من، به عنوان انسانی که با خدا عهد بسته‌ام، حق ندارم ناامید شوم.

خداوند هنگام آفرینش انسان، دو چیز به او داد: قدرت اختیار و قدرت انتخاب ما می‌توانیم راه خوب یا بد را انتخاب کنیم. اگر می‌خواهیم سربلند و پیروزباشیم، باید راه ارزش‌ها را انتخاب کنیم کنگره به من آموخت که صراط مستقیم راهی صاف و هموار نیست، بلکه مسیری است که با وجود سختی‌ها، من را به رستگاری، هدایت و آرامش می‌رساند. خداوند می‌فرماید: اما اگر به سمت ارزش‌ها حرکت کنیم، قدرت مطلق پشت پرده، ما را یاری می‌رساند.

در داستانی آمده که شیطان تمام وسایلش را فروخت، جز یک جعبه که از آن محافظت می‌کرد. وقتی پرسیدند داخل آن چیست، گفت: «آخرین حربه‌ام، ناامیدی است. با این سلاح، انسان را گمراه می‌کنم.»

وادی به جنگ با افکار منفی اشاره می‌کند. این جنگ فیزیکی نیست، بلکه نبرد با اندیشه‌های مخرب است. برای غلبه بر ناامیدی، باید افکارمان را اصلاح کنیم.  

در جزوه جهان‌بینی آمده: «ناامیدی، بار غم و اندوهی است که نه می‌توانیم تحملش کنیم و نه رهایش کنیم.»

بسیاری از خودکشی‌ها ریشه در ناامیدی دارند. برای درمان، باید دانش مقابله با ناامیدی را فرا بگیریم

آدم ناامید مانند کسی است که خود را در زندانی از افکار منفی حبس کرده و دیوارهای بلند دور خود کشیده است. برای رهایی، باید در جلسات مشارکت کنم. از تجربیات دیگران استفاده کنم.    

وجود ما مانند یک ظرف است. اگر فقط از آن بگیریم و چیزی به آن اضافه نکنیم، می‌ترکد. اما اگر تجربه و دانش در آن بریزیم، خروجی آن محصولی مفید خواهد بود.  

مثل یک کارخانه که اگر فقط مواد اولیه واردش شود، بی‌فایده است؛ اما اگر فرآیند تبدیل انجام شود، کالایی باکیفیت تولید می‌شود.  

راهنمایان کنگره بر اساس علم و آگاهی توصیه می‌کنند. من، به عنوان رهجو، باید به این توصیه‌ها عمل کنم. آخرین راه مقابله با ناامیدی، حضور در جمع است. جناب مهندس بارها گفته‌اند: درمان در جمع اتفاق می‌افتد. 

من ابتدا فقط برای درمان آمدم، اما اکنون می‌دانم اینجا جایی است که می‌توانم زندگی‌ام را درست کنم 

در بخش دوم وادی آمده:  

«هیچ موجودی بی‌هدف خلق نشده است.» به نظر من، هیچ چیز در جهان ذاتاً بد نیست، بلکه استفاده نادرست از آن را بد می‌کند. تریاک و مرفین در پزشکی مفیدند، اما سوءمصرفشان ویرانگر است. تیغ در دست یک آدم مست، مرگ‌آفرین است؛ اما در دست جراح، نجات‌بخش. من با۱۶.۵ سی‌سی شربت تریاک (OT)شروع کردم و اکنون به ۳ دهم سی‌سی رسیده‌ام. جالب اینجاست که حال امروزم از روز اولی که دوز بالا مصرف می‌کردم، بهتر است! درحالی که در کلینیک‌های بیرون، برخی با مصرف همین شربت، روزبه‌روز وابسته‌تر می‌شوند.

گروه سایت نمایندگی ماهشهر 

تایپ مطلب: مسافر مصطفی، مسافر محمود،  مسافر فضیل از لژیون ماهشهر 

ویرایش مطلب: مسافر فضیل لژیون ماهشهر 

ارسال مطلب: مسافر محمد صادق