خداوند بزرگ را شاکر و سپاسگزارم که توفیق این خدمت را به من داد. ما با ورود به کنگره متوجه شدیم که به دیدگاه و نگرش هر فردی نسبت به پیرامون، اطراف و درون خودش، جهانبینی گفته میشود و این جهانبینی به دو بخش «جهانبینی درون» و «جهانبینی بیرون» تقسیم میگردد.
در کنگره، استاد امین عزیز و بزرگوار، دو جزوه را مفصل در این زمینه شرح دادهاند. جهانبینی علمی است که در مسیر خودش موضوعات دیگری را نیز وارد بحث میکند و در اصل، الفبای یک زبان است. ما گفتیم که دو نوع جهانبینی داریم: جهانبینی بیرون و جهانبینی درون، که این دو در صور پنهان و صور آشکار ما کاملاً مشهود هستند.
اما نکته قابل توجه، جهانبینی درون ماست. تفکرات درون باعث میشود که من به جستجوی باطن خودم بپردازم. اگر من درونم طلبکار باشد، اگر من خود را عبث ببینم، باعث میشود که همهچیز را بیهوده ببینم. در صورتی که هیچ چیز در این دنیا تصادفی آفریده نشده است. جهانبینی سبب میشود که ما بهتر ببینیم، بهطوریکه توسط آن، قوانین درست زندگی کردن را میآموزیم. اگر کسی با یک حرف به هم میریزد، اگر کسی در جمع چند نفره، حتی در لژیون، تبعیض قائل میشود، این یعنی ایراد در جهانبینی درونیاش وجود دارد.
و چقدر زیبا استاد امین میفرمایند: «در مثلث دانایی، ما عقل را داریم که فرمانرواست. عقل فرمان میدهد و باید سرباز داشته باشد. سربازان دانایی، عقل را مدیریت و حمایت میکنند. اگر ما در تعادل باشیم، سربازان دانایی نیز در تعادل هستند و عقل فرمان درست میدهد. اما اگر حس آلوده باشد، اطلاعات غلط به عقل میرسد و فرمان نادرست داده میشود و انسان هر روز در غفلت فرو میرود.»
زندگی ما شبیه یک بازی بزرگ است. وقتی قوانین بازی را بلد نباشیم، مدام خطا میکنیم. هرچه سربازان دانایی آگاهتر باشند، استخَر دانایی ما هم بزرگتر شده و ظرفیت و مسئولیتپذیری ما نیز بالاتر میرود. بزرگ کردن دانایی باعث میشود انسان به جایگاههای بالاتر و خطیرتر برسد و هر اندازه دانایی بیشتر شود، آزمونهای الهی و چالشها نیز بزرگتر خواهد بود.
نویسنده: همسفر پرستو رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم)
رابطخبری: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم)
ویراستاری و ارسال: همسفر آتوسا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ابوریحان تهران
- تعداد بازدید از این مطلب :
168