ابتدا باید دانست جهانبینی به چه معنا است، یعنی آنچه ما نسبت به کل هستی برداشت، دریافت، ادراک و احساس میکنیم یا به زبان ساده تر راه رسم زندگی یا قوانین زندگی را دانستن. ما برای درست زندگی کردن و آرامش خود نیاز به جهانبینی داریم، یعنی الفبای زندگی را آموزش بگیریم و تا زمانی که انسان قوانین بازی زندگی را آموزش نگیرد، نمیتواند از آن استفاده کند. اگر جهانبینی را بیاموزیم و قوانین بازی را بدانیم دیگر به خود و دیگران آسیب نمیرسانیم.
علم جهانبینی فقط برای یک گروه خاص نیست، برای همه مردم جهان است و قابل کاربردی برای همه انسانهای روی کره زمین است؛ اما برای کسانی میخواهند از تاریکی به سمت نور، محبت، آرامش و آسایش حرکت کنند، الزامی است. جهانبینی به خوبی انسان را با حسها و نیروهای مثبت و منفی آشنا میکند و با تمثیلها مدلها مسائل پیچیده را برای ما قابل درک میکند.
برداشت من این است که مشکلات و مسائل در زندگی به علت جهل و ناآگاهی است، بنابراین من باید با آموزش و تجربه و تفکر دانایی خود را افزایش بدهم و کاربردی کنم و تا زمانی که نتوانم کاربردی کنم ارزشی ندارد. من آموختم نیروهای منفی در جهت تکامل من هستند و اگر من بتوانم روش مقابله با آنها را آموزش بگیریم، میتوانم از این جنگ جان سالم به در ببرم. آموزش نقطه پایان ندارد؛ زیرا امام علی(ع) میفرمایند: آن کسی که دو روزش یکسان باشد متضرر شده است.
نویسنده: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیونهشتم)
رابط خبری: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر خدیجه (لژیونچهارم)
همسفران نمایندگی حافظ
- تعداد بازدید از این مطلب :
28