دومین جلسه از دوره شانزدهم سری کارگاههای عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی بنیان به نگهبانی مسافر مهدی، استادی راهنما مسافر یاسر و دبیری مسافر جمال با دستور جلسه «وادی دوم و تأثیر آن روی من» روز پنجشنبه ۱۱ اردیبهشتماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز شد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان یاسر هستم یک مسافر؛ خداوند را شکر میکنم که اجازه حضور در این شعبه را به من داد؛ چون در این مکان خاطرات زیادی دارم و این خاطرات برایم تازه شد. سپاسگزارم از لژیون مرزبانی و ایجنت محترم و همچنین راهنمای عزیزم که این فرصت را به من دادند تا آموزش بگیرم.
اما دستور جلسه وادی دوم است؛ هیچ مخلوقی به جهت بیهودگی پا به عرصه حیات نمیگذارد. ما وادی اول را طی کردیم و یاد گرفتیم که با تفکر ساختارها آغاز میگردد؛ برای رهایی خودمان باید تفکر کنیم و برای هر کاری نیاز به تفکر داریم. سپس رسیدیم به وادی دوم که وقتی که وارد آن میشویم؛ میفهمیم که چه نیروهایی در درون ما وجود دارد؛ با کار و تلاش میتوانی این نیروها را تقویت کرده و به منصه ظهور برسانی و کارهایی را انجام بدهی که برای خودت باورپذیر نبوده است. ما وقتی که در دنیای تاریک خود بودیم، همیشه فکر میکردیم بیرون آمدن از این تاریکی امر محالی است؛ ولی امکانپذیر شد. زیرا من خواستم، برگشتم و به سمت روشنایی قدم برداشتم و همین برای مبارزه با ناامیدی کافی است؛ یعنی یک خواست بسیار قوی و قدمگذاشتن در راه درست.
وادی دوم به ما آموزش میدهد که اگر همه نیروها به سمت تو آمدند و گفتند که تو نمیتوانی و برای تو غیرممکن است و تا کنون هرچه سعی کردهای نشده است؛ باز هم فقط کافی است که تفکر کنی، مسیر خود را انتخاب و سپس حرکت کنی. مسلماً وقتی که قدم گذاشتی؛ خداوند طبق قولی که داده است به ما کمک میکند. ما در مسیر روشنایی قدم میگزاریم؛ خداوند هم مربی که لازم داریم به ما نشان میدهد، مسیری که لازم داریم نشان میدهد و روبهجلو حرکت میکنیم و با تلاش و سختکوشی نیروهای درونی خود را بیدار میکنیم؛ سپس با کمکگرفتن از این نیروها میتوانیم به رهایی برسیم و در ادامه به درمان برسیم.

وادی دوم کلمات زیبایی در درون خود دارد؛ نیروهای درون و بیرون همه چیز است؛ چون از انرژی درون انسان ساخته شده است. بعضی از آنها قابللمس است و بعضیهای دیگر قابللمس نیست و ما میتوانیم با کمک همین نیروها به رهایی و درمان برسیم. قطعاً در جلسات قبل، اساتید دیگری برای شما توضیح دادهاند که چه اتفاقی میافتد که از ورطه نابودی خارج میشویم؛ ولی مطلبی که من دریافتم این است که برای بیرون آمدن از ناامیدی فقط باید حرکت کرد. اصلاً نباید به امکانپذیر نبودن آن فکر کرد؛ چون همه چیز امکانپذیر است. همه چیز به خواست، حرکت و تلاش ما بستگی دارد؛ هر چقدر بیشتر تلاش کنیم و هر چقدر خواسته قویتری داشته باشیم، سریعتر میرسیم.
نمونههای بسیاری در هر زمینهای که فکر کنیم در کنگره 60 وجود دارد؛ اگر مصرف کننده هر نوع موادی بودیم، نمونه ی رها شده اش موجود است و این کافی است تا بدانیم که آن کار انجام پذیر است. ما میتوانیم به این نمونه ها نگاه کنیم و الگو بگیریم و با استفاده از این الگوها و گوش به فرمان راهنما بودن این مسیر را خیلی ساده طی کنیم؛ اما اگر گوش بفرمان نباشیم، چالش های زیادی خواهیم داشت؛ پس با ایمان و باور قوی می توان به راحتی به درمان رسید. انشالله نور ایمان را خداند در دل های همه ما درخشنده تر نماید. ممنون که به صحبت های من گوش کردید.
مرزبان خبری: مسافر علیرضا
تصویربردار: مسافر هادی
نگارش: مسافر علی
ویرایش و ارسال خبر: مسافر سجاد
- تعداد بازدید از این مطلب :
46