هر قفل کلیدی دارد و هر مشکلی راه حلی

سلام دوستان ناصر هستم یک مسافر. آخرین آنتی‌ایکس مصرفی‌: شیره و تریاک. مدت تخریب: ۸ سال، روش درمان DST، داروی درمان: شربت OT و ۱۱ ماه سفر کردم به کمک راهنمای محترم، آقا اسماعیل، در لژیون سوم و به شکر خدا با دستان پرتوان آقای مهندس، ۲۱ ماه است که آزاد و رها هستم. ورزش‌ در کنگره: شنا و بدمینتون.

قبل از آشنایی با وادی دوم چه تصوری از خودتان و جایگاهتان در زندگی داشتید؟

قبل از آشنایی با وادی دوم، بر اثر مصرف مواد و شکست‌های پی در پی در کسب و کار و زندگی، ناامید شده بودم. با خود می‌گفتم چرا اصلاً به دنیا آمده‌ام؟ چرا این سرنوشت برای من رقم خورده؟ فکر می‌کردم دیگر انسان درستی نمی‌شوم و تا آخر عمر باید اینگونه سردرگم بمانم. از خودم و زندگی ناامید شده بودم و هیچ امیدی به آینده نداشتم. وقتی در کنگره آمدم و وادی‌ها را کار می‌کردیم، به وادی دوم که رسیدم، این جمله که “هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد؛ هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم” در ذهنم جرقه‌ای زد. خدا را شکر کردم که چه مکان و چه راهی را به من نشان داده است. تازه فهمیدم که هر کس بهر کاری در این آفرینش آمده و باید مسئولیت خود را به خوبی انجام دهد.

آیا می‌توانید یک خاطره یا تجربه شخصی خود را بیان کنید که در آن درک وادی دوم به شما کمک کرده باشد؟

در زمان تخریب، مشکلاتم را بر عهده دیگران می‌انداختم و از آن‌ها کمک می‌خواستم. شکست‌های خودم که از جهل خودم ناشی می‌شد را به جای جبران کردن و تکرار نکردن، با راهی اشتباه‌تر از آن پاسخ می‌دادم و مانند باتلاق روز به روز بیشتر فرو می‌رفتم. با نذر و نیاز و دعا دنبال حل مشکلاتم بودم ولی اثری نداشت. وقتی با وادی دوم آشنا شدم، یاد گرفتم که خودم باید جبران اشتباهاتم را بکنم و در راه درست قدم بردارم و از تاریکی به سمت روشنایی‌ها برسم.

چگونه این وادی را در زندگی خود عملی می‌کنید؟

آموزش‌ها و وادی‌ها در کنگره به من آموخت که هر قفل کلیدی دارد و هر مشکلی راه حلی. ناامیدی و شکست را می‌توان به امید و پیروزی تبدیل کرد. من همیشه غم نداشته‌ها و از دست رفته‌ها را می‌خوردم، اما حالا آقای مهندس به من یاد داده‌اند که باید نیمه پر لیوان را دید. می‌توانی تغییر کنی و با تغییر افکار دنیا را تغییر دهی. می‌دانم که خداوند همواره ما را دوست دارد و کنار ما است و به ما همیشه زمان می‌دهد که اشتباهاتمان را جبران کنیم.

به نظر شما مهم‌ترین پیامی که وادی دوم به شما می‌دهد چیست؟

وادی دوم به من آموخت که در راه درمان این بیماری مثل چشمه روان باشم، نه مثل مرداب. برای حل مشکلاتم سعی و تلاش کنم تا به گنداب تبدیل نشود. به من یاد داد که بیهوده آفریده نشده‌ام و هیچ موجودی بیهوده آفریده نشده است. خداوند انسان را اشرف مخلوقات و جانشین خود بر روی زمین خلق کرده و اختیار به انسان داده تا راه خودش را انتخاب کند.

کلام آخر:

از خدا سپاسگزارم و امیدوارم بتوانم بنده خوبی برای او باشم. همچنین از آقای مهندس دژاکام تشکر می‌کنم که راه را برای ما راه گم کردگان نشان دادند و از راهنمای خوبم آقا اسماعیل که مانند معلمی دلسوز و صبور راه را به من نشان دادند و آرامش، آسایش، شادی، امیدواری و سرزندگی را نشانم دادند، تشکر می‌کنم. ممنون

تهیه و تنظیم: گروه خدمتگزاران سایت شعبه دنا، شهرضا