در وادی اول آموختیم با تفکر ساختارها آغاز می‌شود و بدون تفکر آنچه هست رو به زوال می رود. وادی دوم به ما می‌گوید: «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد و هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکرکنیم.» وادی دوم در مورد امید و ناامیدی صحبت می‌کند؛ وقتی یک همسفر یا مسافر وارد کنگره می‌شود، ابتدا با وادی اول آشنا می‌شود که تفکرش شکل می‌گیرد و تازه متوجه می‌شود که چه بلاها و چه تخریب‌هایی را برای خودش و اطرافیان به‌وجود آورده و وادی دوم این امید را در من به وجود می‌آورد که اگر تخریب‌هایی هم داشتیم، خودمان ذره‌ذره با آموزش‌های ناب کنگره و راهنمایی راهنمای دلسوزمان می‌توانیم مشکلات را حل کنیم. آقای مهندس درسی‌دی‌ها می‌فرمایند: امیدواری کم‌ترین فایده‌ای که دارد این است که حالت را خوب می‌کند؛ حتی اگر الکی و واهی باشد و این را هم خوب یاد گرفتم که نباید به خیلی چیزها فکر کنم و فکر کردن به چیزهای بیهوده باعث می‌شود که من انرژی از دست بدهم و از چیزهایی که به من انرژی می‌دهد غافل بشوم.
یاد گرفتم به خودم فکر کنم و درست فکر کنم و درست زندگی کنم و خوب می‌دانم تفکر مثبت، رفتار مثبت و اتفاقات مثبت به دنبال دارد و تفکر منفی رفتار منفی و حال بد را به دنبال خواهد داشت. آموختم خیلی از کارهای ما در گذشته خطا و اشتباه بوده و مهم نیست در کجای کار قرار دارم، مهم این است در هر سطح و جایگاهی هستم وظیفه خود را به درستی انجام دهم و این را بدانم ناامیدی باعث می‌شود که بیشتر در تاریکی‌ها فرو روم و بدانم حتی میکروب و ویروس که باعث انواع و اقسام بیماری‌ها هستند بیهوده نیستند؛ حالا بماند که ما اشرف مخلوقات هستیم. وقتی خداوند ما را آفرید از روح خودش در ما دمید؛ پس ما باید ارزش خودمان را بدانیم و بفهمیم که یک موجود ارزشمند هستیم و بدانیم که همه انسان‌های قدرتمند از یک شکست عمیق می‌آیند و همه خدمتگزاران کنگره از یک شکست عمیقی به نام اعتیاد آمدند و پس از رهایی، خوشبختی عظیمی را حس می‌کنند و به دنبال ارتقا روزافزون خویش هستند.
من قبل از کنگره همه چیز داشتم؛ ولی داشته‌هایم را نمی‌دیدم و همیشه بر اعتیاد مسافرم تمرکز می‌کردم و روحیه بسیار ضعیفی داشتم و ناسپاس خداوند بودم و تبدیل به انسانی مأیوس و ناامید شده بودم و همیشه دیگران را مقصر اعتیاد پسرم می‌دانستم و همیشه از خداوند گلایه داشتم که من چه گناهی مرتکب شده‌ام که این تاوانش شد؛ اصلا چرا مرا خلق کردی و اگر مرا خلق نمی‌کردی به کجای هستی تو برمی‌خورد؛ ولی با ورودم به کنگره و با آموزش‌های ناب کنگره و راهنمای دلسوزم همسفر لیلا متوجه شدم که به خاطر تفکرات غلطی که داشتم این همه مشکلات سر راهم قرار گرفت و آقای مهندس فرمودند که تفکر غلط و منفی باعث انواع بیماری‌ها می‌شود. هر موجودی نقش و رسالت خودش را دارد و باید آن را پیدا کند. من نمی‌توانم نقش فرد دیگری را بازی کنم و بدانم خدمت کردن راه میان‌بری وجود دارد که هم آموزش و هم حال خوش را برای ما به ارمغان می آورد، اگر تلخی نباشد، شیرینی هم نیست. این دشواری‌ها و سختی‌ها مرا نیرومند کرد و من به عنوان مادر و یک همسفر آمدم تا پسر شکسته بالم را یاری کنم نه برای راه رفتن بلکه برای پرواز در آسمان‌ها. من امروز خوشحال‌ترینم چرا که آرامش وارد زندگی‌ام شده و از آن روزهای سخت و دردهای استخوان‌سوز عبور کردیم.
امروز به پسرم افتخار می‌کنم که توانست درد خیلی عظیمی را پشت‌سر بگذارد و توانست سرمای ۶۰ درجه زیر صفر را تحمل کند و با سربلندی از آن بیرون بیاید. من به خودم می‌بالم که صبوری کردم و مثل آهن‌ربا به کنگره چسبیدم تا معجزه در زندگیمان رخ داد و پرواز و موفقیتی زیبا نصیبمان شد. ببینید که کنگره با من مادر چه کرد؟ ازیک مادر ناامید و خسته و به ته خط رسیده چه ساخت؟ از راهنمایم ایجنت همسفر اکرم و راهنمایم همسفر لیلا ممنون و سپاسگزارم که لبخند واقعی را برلبانم نشاندند و مسیر درست زندگی کردن را به من آموختند. نگرانی را از زندگی‌ام حذف و خوشبختی را جایگزین آن کردند و الآن خوب می‌دانم که در کنار هم قرار گرفتن انسان‌ها بی حساب و کتاب نیست. خدا را هزاران بار شاکرم که مادر و پسر در جایگاه مرزبانی در حال خدمت هستیم و لطف خدا شامل حالمان شد که بعد از مرزبانی درجایگاه راهنمایی قرار می‌گیریم. امیدوارم خداوند توفیق انجام بهتر این خدمت را به ما عطا نماید و برای همه مصرف‌کنندگان آرزوی رهایی از دام اعتیاد را دارم. برای هر مادری هیچ چیزی با ارزش‌تر از سلامتی فرزندش نیست و سلامتی پسرم را مدیون آقای مهندس و راهنماهای دلسوز هستم و تنها دعای خیر از دل یک مادر رنج دیده که تمام خدمات نور و برکت و سلامتی بشود و به زندگی خودتان و عزیزانتان برگردد. الهی هیچ مادری به چه کنم، چه کنم دچار نشود.
رابط خبری: همسفر سارا مرزبان خبری بوستان خانواده قائم‌شهر
نویسنده: همسفر سکینه رهجوی راهنما همسفر اکرم (رشته وردشی دارت) مرزبان بوستان خانواده قائم‌شهر
ویراستاری و ارسال: همسفر یاسمن رهجوی راهنما همسفر سمیه از نمایندگی پاکدشت (رشته ورزشی بسکتبال) دبیر سایت
گروه ورزش همسفران کنگره۶۰
- تعداد بازدید از این مطلب :
137