جلسه هفتم از دوره دوم سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی دزفول، با استادی مسافر احسان، نگهبانی مسافر رامین و دبیری مسافر امیر، با دستور جلسه « وادی دوم و تأثیر آن روی من » سه شنبه ۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.
سخنان استاد:
سلام دوستان احسان هستم یک مسافر.
بنده داشتم به این فکر میکردم که یک شخص چقدر میتواند از جایگاهش در نزد خداوند بزرگ و بالا باشد، که در جای جای این مملکت و حتی خارج از آن هر لحظه به نیکی از ایشان یاد میکنند، از صحبتهای ایشان نقل قول میکنند و من بعید میدانم کسی وجود داشته باشد که آقای مهندس را بشناسد و راجبه ایشان حرف بدی بزند، این یک لطف بزرگیست که خداوند میتواند به یک شخص داشته باشد و ما چقدر خوش شانس هستیم که همچین استادی داریم و میتوانیم از ایشان آموزش بگیریم، شخصی که در این جایگاه قرار گیرد قطعاً یک چیزی از قبل داشته است، چون وجود انسانها شروعش با تولد نیست و پایانش هم مرگ نیست.
اما دستور جلسه امروز که هیچ مخلوقی جهت بیهودگی پا به حیات نمینهد هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم، کار من به گونهای است که هر روز باید مسیر طولانی را رانندگی کنم و در رفت و آمد باشم، و در این مدت میتوانم یک سیدی را گوش کنم، برخی از سیدی هایی را که مربوط به سفر اول بودند و در اوایل گوش کرده بودم، چون حالم خیلی خراب بود چیز زیادی از آنها متوجه نشده بودم و شروع کردم دوباره گوش کردن به وادیها، وقتی به این وادی رسیدم تفکر کردم که در این وادی آقای مهندس چه چیزی را میخواهد به من یاد بدهد؟ و اینکه من چه مسیری را پشت سر گذاشتم تا به اینجا برسم؟ در اوایل با این افکار حالم خوب میشد اما کم کم شروع کردم به خاطرات گذشته رفتن و فکر کردن راجب آنها، گذشته من سیاه و مخرب بود و بیشترین حجم تخریب را به زندگی خودم و اطرافیانم زده بودم.
.jpg)
در یکی از سیدیها آقای مهندس میفرمایند: کسی که در گذشته زندگی کند همیشه افسرده است و کسی که در آینده زندگی کند همیشه در اضطراب است، باید یاد بگیریم که در لحظه زندگی کنیم و این بسیار به من کمک کرد و فهمیدم که هیچ مخلوقی جهت بیهودگی پا به این حیات نمیگذارد، حتی ریزترین موجودات و حتی مگسی که در هوا در حال پرواز است، هر کدام مشغول انجام کار و وظیفه خود هستند، اما انسان تنها موجودی است که میتواند تخریب ایجاد کند.
چرا همه مخلوقات مشغول انجام وظیفه خود هستند، اما فقط انسان با قدرتی که خداوند در اختیارش قرار داده است هم میتواند سازنده باشد و هم تخریبگر باشد.
در لحظه زندگی کردن و گذشته را به دید تجربه نگاه کردن هنر بزرگی است، اگر کسی این هنر را یاد بگیرد در هر جایگاهی که در زندگی است، میتواند زندگی خوبی را برای خودش رقم بزند، میتواند از کائنات انرژی دریافت کند و هم خودش خوش باشد و هم حال اطرافیانش را خوش کند، من خیلی با خودم کار میکنم و سعی دارم این کار را انجام دهم، سعی میکنم چیزهایی که مربوط به گذشته است و تفکراتی که مربوط به آنها است را از خود دور کنم، و اولین قدم این است که آنها را دریافت نکنم، نگه داشتن این افکار در ذهن، ایجاد تخریب میکند و هیچ سودی برای انسان ندارد، تنها باید به دید تجربه به آن نگاه کرد و از آنها استفاده کرد، سعی کند دیگر آن را تکرار نکند تا دچار آن حس بد که قبلاً تجربه کرده است نشود.
ممنونم که به صحبتهای من گوش کردید.
عکاس و تایپ گزارش: همسفر روح الدین
ویرایش و ارسال گزارش: همسفر مهزیار
- تعداد بازدید از این مطلب :
40