هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی نهد

به نام قدرت مطلق الله 

هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی نهد؛ هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.

این جمله یعنی حتما دلیلی برای خلق شدن من وجود دارد. در پس خلقت من، تفکری نهفته است که من الان اینجا حضور دارم حتی اگر خود فکر کنم که بی‌دلیل به این جهان آمده‌ام؛ یعنی وقتی کاری برای من پیش می‌آید، از آن برای خودم غول نسازم و به خودم القا نکنم که توانایی انجام آن کار را ندارم، باید به خودم امیدوار باشم؛ زیرا اگر فکر کنم توانایی انجام دادن آن کار را ندارم ناامیدی به سراغم خواهد آمد.

هنگامی‌که ناامیدی به وجود بیاید باعث می‌شود من نتوانم به کارهای خود رسیدگی کنم و با افکار خودم درگیر می‌شوم که چرا به این جهان آمده‌ام. حتی شاید در بعضی از مواقع باعث افسردگی شدید شود به‌طوری‌که اگر بهترین غذای دنیا را هم بیاورند دیگر خوردن آن به انسان لذتی نمی‌دهد پس من همیشه باید امید داشته باشم.

برای مثال من وقتی در خیابان شخص ثروتمند و پولداری را می‌بینم نباید بگویم او به‌صورت شانسی پولدار شده است زیرا این حرف اشتباه است. یا این‌که به خودم بگویم من هرچقدر هم کارکنم نمی‌توانم مثل او پولدار بشوم. این افکار اشتباه است و من باید به این فکر کنم که وقتی شخصی ثروتمند و پولدار شده است یعنی از من تلاش بیشتری کرده تا به آن مقدار پول رسیده است. جناب آقای مهندس دژاکام می‌گویند انسان شامل میلیون‌ها سلول برای یادگیری است پس اگر یک انسان بتواند یک کاری را انجام دهد پس حتماً من نیز می‌توانم آن کار را انجام دهم.

خدایا؛ برای این آگاهی تو را هزاران بار شکر می‌گویم.

دلنوشته: همسفر امیر مهدی لژیون دوم

تایپ و ویرایش: همسفر احسان 

سایت همسفران آقا نمایندگی شادآباد