خداوند از آفرینش ما هدف دارد

جلسه یازدهم از دوره پنجاه‌وششم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی سلمان‌ فارسی اصفهان به استادی همسفر افتخار، نگهبانی همسفر افروز و دبیری همسفر ملیحه با دستور‌جلسه "وادی دوم و تأثیر آن روی من" روز دوشنبه ۸ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:٠۰ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

دستورجلسه امروز وادی دوم است؛ زیرا آقای مهندس فرمودند: وادی‌ها یعنی آبادی چیزی که مربوط به آبادی می‌شود، ما با آموزش گرفتن از این وادی‌ها می‌توانیم به آن آبادی‌ها برسیم آبادی در جسم، روح و نفس در وادی دوم هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد ما ابتدا باید به این موضوع فکر کنیم همان‌طور که در وادی اول گفتند تفکر یعنی باید فکر کنیم وقتی گفته می‌شود هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد.

هیچ یعنی حتی کوچک‌ترین ذره‌ایی که در کف اقیانوس‌ها شاید کسی آن‌ها را نبیند و متوجه نشود مثلا؛ همان آویبی که در کف اقیانوس‌ها است بیهوده آفریده نشده ما انسان‌ها که اشرف مخلوقات هستیم آیا واقعا بیهوده آفریده شده‌ایم؟ اکنون ما باید چکار کنیم که متوجه شویم دلیل آفرینش و هدف آفرینش چه بوده است؟ ابتدا باید ذهن خود را پاک کنیم ذهن خود را از افکار و ورودی‌های منفی که باعث سوالاتی مانند؛ چرا من را آفریدی که اذیت بشوم؟

چرا من آفریده شدم تا آسیب ببینم؟ یا چرا آفریده شدم که بسیار کار کنم؟ قبل از ورود به کنگره که آموزشی ندیده بودم برای خود من پیش می‌آمد شب زمان خواب می‌گفتم چقدر خوب که شب شد؛ اما اکنون با گرفتن آموزش بابت شب و  اینکه من از صبح تا الان بسیار قوی به فعالیت خود ادامه دادم خداروشکر می‌کنم که می‌توانم استراحت کنم فکر من تغییر کرده و در گذشته به دلیل نداشتن آگاهی و تفکر اشتباه هدف از آفرینش خداوند را آفریدن مشکلات و رها کردن من به حال خود می‌دانستم؛ اما اکنون آموزش گرفتیم می‌دانیم که خداوند یار و یاور ما است و هیچ موجودی را بیهوده نیافریده است از آفرینش ما هدف دارد.

همان‌‌طور که حضرت موسی گفتند که این کرم به چه دلیل آفریده شده خداوند فرمودند ای موسی قبل از تو کرم همین سوال را از من پرسید که موسی را به چه دلیل آفریدی؟ پس هر چیزی در جهان هدف دارد و جهت بیهودگی آفریده نشده هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم و اگر خود فکر کنیم که هیچی نیستیم. این طرز فکر ما اشتباه است باید فکر و ذهن خود را پاک کنیم؛ زمانی‌که ذهن ما پاک شد راه باز می‌شود تفکر می‌کنیم متوجه می‌شویم که برای چه آفریده شده‌ایم؟

از خداوند نمی‌‌پرسیم خدایا اکنون که ما را آفریدی و این‌قدر ما سختی می‌کشیم خود را رها نمی‌کنیم؛ بلکه با آموزش گرفتن به حل مشکلات خود می‌پردازیم و به آن‌ها فکر می‌کنیم متوجه می‌شویم بیهوده آفریده نشده‌ایم چرا آن کرم بیهوده آفریده نشده؟ اما ما بیهوده آفریده شده‌ایم؟ برای مثال؛ من در اثر یک بیماری تصویر‌ سازی‌های خوبی نمی‌کنم. هنوز پزشک تشخیصی نداده؛ اما تصویر سازی می‌کنم که بیمار می‌شوم، روی تخت می‌افتم بعد هم پیش از این‌که آن بیماری من را بکشد من می‌میرم روح من مرده؛ اما در جسم‌ و در قلب خون جریان پیدا می‌کند.

زیرا به دلیل تفکر و تصویر سازی‌ منفی آن زمان می‌میرم، اگر ما به این باور برسیم و مطمئن باشیم همان‌طور که یک روز به دنیا آمده‌ایم یک روز هم از دنیا می‌رویم، تولد و وفات برای همه است اگر ما این باور را داشته باشیم؛ زمانی‌که یک بیماری کوچک یا بزرگ به ما عارض شود به جای خوابیدن در رختخواب و ساختن هیولا از آن بیماری باید چکار کنیم؟ با تصویرسازی خوب بگوییم من توان ادامه دادن دارم و زنده هستم من با این بیماری مبارزه می‌کنیم و بهتر می‌شوم، کوه‌نوردی می‌کنم، ورزش می‌کنم، شنا می‌کنم.

جناب آقای مهندس همیشه می‌فرمایند: ذهن خود را پاک کنید پاکسازی روش‌های مختلفی دارد یکی از روش‌های آن سکوت است که ما در کنگره۶۰ از آن استفاده می‌کنیم این بزرگ‌ترین پاکسازی ذهن است و چه خوب زمانی‌که در ذهن، افکار منفی بر ما غلبه پیدا می‌کند یک مکان خلوت را پیدا کنیم یک شمعی روشن و سکوت کنیم و با آن ذهن را پاکسازی کنیم که بعد آرامشی به ما دست می‌دهد و در آن آرامش فکر کنیم که با این مشکل، عارضه‌ یا بیماری که دچار شده‌ایم چه راه‌ حلی پیدا کنیم؟ انسان‌ها سر‌ دو راهی قرار می‌گیرند و حق انتخاب دارند انتخاب در آن دو راهی کدام است که معمولا تاریکی‌ها بیشتر جلوه می‌کند و در انتها به روشنایی می‌رسیم.

اهدای تقدیرنامه‌های لژیون سردار

مرزبانان کشیک: همسفر رضوان و مسافر منوچهر
تایپیست: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون بیست‌وششم)
عکاس: همسفر صبیحه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون‌یازدهم)
ارسال: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون یازدهم)
همسفران نمایندگی سلمان فارسی