بزرگ‌ترین گنج هستی گنج درون هر انسان است

جلسه یازدهم از دوره چهاردهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی قیدار کنگره 60 با استادی اسیستانت همسفر پروانه، نگهبانی همسفر سکینه و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «وادی دوم (هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد؛ هیچ‌ کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.) و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه ۸ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ ساعت 15:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شاکر و سپاسگزارم که در جمع شما عزیزان قرار دارم. دلم برای همه شما تنگ‌شده بود، قسمت شد امروز در شعبه قیدار حاضر و استاد جلسه باشم. دستور جلسه امروز دو قسمت دارد، قسمت اول وادی دوم که می‌گوید: هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، قدم به حیات نمی‌نهد؛ هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم و تأثیر آن بر روی من است» و قسمت دوم دستور جلسه اهدای شال مرزبانی به مرزبانان انتخاب‌ شده شعبه است.

صحبت‌های خود را با آیه‌ ۱۱۵ سوره مؤمنون شروع می‌کنم که خداوند می‌فرماید: «آیا گمان کردید شما را بیهوده آفریده‌ایم و هرگز به‌سوی من باز نمی‌گردید؟» این آیه کاملاً به وادی دوم اشاره دارد. کسی که در دوره اعتیاد قرار دارد، قسمت اعظم نور وجودش توسط اعتیاد گرفته‌شده است. با دنیایی از سردرگمی و ناامیدی وارد کنگره می‌شود و قدم در وادی اول می‌گذارد و یاد می‌گیرد افکار و اندیشه خود را مثبت کند؛ زیرا افکار و اندیشه مثبت، انرژی زیادی به فرد می‌دهد.

بعد از این‌که وادی اول را یاد گرفت، وارد وادی دوم می‌شود و به خود می‌آید و متوجه می‌شود که چه تخریب‌هایی به خود، خانواده و جامعه وارد کرده است و احساس یاس‌ و‌ ناامیدی به سراغ او می‌آید. با خود می‌گوید: من پل‌های پشت‌ سر خود را خراب کرده‌ام و راه برگشت ندارم. مخرب‌ترین حسی که در وجود هر انسانی می‌تواند باشد، حس ناامیدی است. وقتی ناامیدی به سراغ انسان بیاید، انسان را از راه خود کنار می‌کند و وارد راه ضد ارزش می‌کند. افکار منفی در وجود آن شخص رشد می‌کنند و ساختارهای منفی را تشکیل می‌دهند.

موضوع مهم که زندگی فرد را نجات می‌دهد حس سالم است. همه ما می‌دانیم حس سالم، نتیجه تفکر سالم است و در انتها به تزکیه و پالایش فرد منجر می‌شود. هر شخصی عیب‌های خود را بشناسد و درصدد رفع آن باشد، اولین قدم را برای حرکت به‌طرف ارزش‌ها برداشته و می‌تواند خود را به‌مراتب بالا بکشد و قدرتمند شود. همان‌طور که همه شما می‌دانید بزرگ‌ترین گنج هستی، گنج درون هر انسان است؛ اگر بتواند نیروهای درونی خود را پیدا کند و به آن‌ها نظم و انسجام بدهد، به نیرومند‌ترین انسان تبدیل می‌شود و زندگی روبه‌ راهی خواهد داشت. برای بیرون آمدن از افکار و اندیشه منفی باید جهان‌بینی را آموزش ببینیم و این آموزش‌ها را در زندگی کاربردی کنیم.

در مورد دستور جلسه زیاد صحبت نمی‌کنم و به قسمت دوم دستور جلسه اشاره می‌کنم که مربوط به اهدای شال مرزبانی است. تشکر می‌کنم از مرزبانان شعبه بابت همه زحمت‌هایی که در شعبه کشیدند و به مرزبانان انتخاب‌شده این دوره تبریک می‌گویم، امیدوارم یک دوره خدمتی خوبی را تجربه کنند. مرزبانی یک دوره سختی است؛ ولی لذت آن بیشتر از سختی است. انسان شبیه یک درخت است. درختی که سبز است و شاخه و برگ دارد، می‌تواند تبادلات با هستی را برقرار کند. مرزبانی مانند این درخت می‌ماند، مرزبانی که در وجود او محبت جوشش دارد، می‌تواند ارتباط خوبی با اطرافیان داشته باشد.

انسان‌ها اصولاً این فکر را دارند که وقتی به جایگاهی برسند می‌توانند همه را در اختیار بگیرند؛ اما کنگره برخلاف آن را می‌گوید، کنگره معتقد است وقتی فردی جایگاهی به دست می‌آورد، مخصوصاً اگر آن جایگاه بالاتر باشد، نیاز به‌زحمت و خدمت بیشتری دارد و باید به خلق خدا خدمت کند و نباید خود را گم کنیم و به دیگران امر‌ و‌ نهی کنیم. چیزی که در کنگره خیلی مهم است عملکرد افراد است، پول و شکل ظاهری مهم نیست، عملکرد افراد است که از آن‌ها به‌جا می‌ماند‌. خوبی خوب است و بدی بد است و همه ما باید این حرف را آویز گوش خود کنیم، نه‌تنها در کنگره بلکه در تمام موارد زندگی استفاده کنیم.

اهدای شال مرزبانان توسط اسیستانت همسفر پروانه 

عکاس: همسفر نفیسه رهجوی راهنما همسفر پروین (لژیون هفتم)
تایپیست: همسفر سکینه رهجوی راهنما همسفر سپیده (لژیون هشتم)
ویراستاری و ارسال: همسفر مهری رهجوی راهنما همسفر پروین (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی قیدار