مشارکت مکتوب همسفران

همسفر اعظم لژیون هفتم

وادی دوم نیز در ادامه وادی اول، ما را به تفکر وامی‌دارد تا به هسته وجودی خودمان پی ببریم. کوچک‌ترین جزء در این جهان، بیهوده خلق نشده است، چه برسد به انسان که اشرف مخلوقات است.

اگر شخصی احساس پوچی و بیهودگی کند، یعنی نتوانسته است درست فکر کند تا به ارزش وجودی خود پی ببرد. تمام اجزای هستی دارای مکانیزم ویژه خودشان هستند و طبق آن هدف خاصی را دنبال می‌کنند.

من باید بتوانم رسالت خودم را پیدا کنم و بدانم که برای چه به این دنیا آمده‌ام. اگر بتوانم در صراط مستقیم حرکت کنم و کارهای ارزشی انجام دهم، آنگاه به آرامش خواهم رسید. بهترین انسان‌ها، خدمتگزارترین آنها هستند.

این وادی، امید و انگیزه را به انسان تزریق می‌کند؛ می‌آموزد اگر تا کنون احساس پوچی داشته‌ای، آن را کنار بگذار و بدان که تو با خواست خودت به این جهان آمده‌ای تا رسالت خودت را به انجام برسانی. پس بلند شو و تا لحظه ترک این جهان، از تلاش و کوشش، دست برندار و بدان که نیروهای القا، احیا و تحرک نیز به یاری تو خواهند آمد.

همسفر مریم لژیون هشتم

تمام هستی بر مبنای حساب‌وکتاب و علم و دانش آفریده شده است. از کوچک‌ترین حشرات تا بزرگ‌ترین حیوانات، یک بوته بیابانی یا نخل خرما و همین‌طور تمام انسان‌ها و کل هستی، همه‌ و همه برای هدف و مسئولیت خاص خود آفریده شده‌اند.

اگر چیزی به نظر من بیهوده می‌رسد، دلیل بر ناآگاهی من نسبت به آن چیز است؛ چرا که انسان خود نیز به توانایی‌های خود، آگاه نیست. این وادی به من آموخت که برای خودم و وجودم در هستی ارزش قائل باشم و برای یافتن توانایی‌هایی که در درون خود دارم، تلاش کنم.

همین‌طور آموختم همیشه ویژگی‌های مثبت اطراف خود را ببینم. مشکلاتی که سخت و طاقت‌فرسا هستند و انسان‌هایی که به نظر من خوب نیستند و غیره و غیره؛ اگر کمی تفکر کنم، ویژگی‌های مثبت آنها را در خواهم یافت.

همسفر شیوا لژیون نهم

وادی دوم می‌گوید: اگر انسان به‌خوبی و با تفکر و تعمق به جهان اطرافش بنگرد، امکان ندارد چیزی یا موجودی بیابد که بیهوده در این دنیا باشد.

حتی آن مگسی که خیلی وقت‌ها از نظر بعضی‌ها شاید موجودی بی‌مصرف و مزاحم است، اگر قرار باشد که نباشد، نظم هستی مختل می‌شود. همان مگس با انجام گرده‌افشانی برای گیاهان و با تجزیه و تغذیه از بقایا و مدفوع جانوران به پاک‌سازی محیط‌زیست کمک می‌کند. پس مطمئناً آفرینش موجودی به نام انسان، با آن‌ همه عظمت و پیچیدگی، بی‌هدف و بیهوده نبوده است.

تأثیری که این وادی روی من گذاشته این است که قبل از ورود به کنگره، من حس و حال خوبی نداشتم؛ یعنی هر لحظه که یادم می‌افتاد همسرم یک مصرف‌کننده است، به پوچی و ناامیدی می‌رسیدم. گاهی وقت‌ها به خودم می‌گفتم اصلاً من برای چه آفریده شده‌ام!

امروز و به لطف کنگره حال من خوب است. اکنون هر بار که خوب فکر می‌کنم با خود می‌گویم: خداوند مرا وسیله‌ای قرارداد که همسفر مسافرم باشم و با او به این مکان مقدس بیایم تا ان‌شاءالله هر دو در سایهٔ آن به رهایی برسیم؛ نه فقط در حیطهٔ مصرف مواد؛ بلکه در خیلی از ابعاد جسمی، روحی و معنوی زندگی و چه تأثیری بالاتر و والاتر از این!

کنگره مرا که در اوج ناامیدی و حتی پوچی و افسردگی بودم، تبدیل به آدمی سرشار از امید و شوروشوق زندگی کرده است. بابت این موهبت بزرگ هزاران بار خدا را شکر می‌گویم.

همسفر پروانه لژیون دهم

وادی دوم با این جمله شروع می‌شود: «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.» 

اولین چیزی که از این وادی یاد گرفتم، این بود که من ارزشمندم؛ حتی اگر سال‌ها خودم را سرزنش کردم، حتی اگر فکر می‌کردم تقصیر من بوده که زندگی‌مان به اعتیاد گره‌خورده است. این وادی آمد و مثل نوری در تاریکی ذهنم روشن شد.

به من یاد داد که خدا مرا بی‌هدف خلق نکرده است؛ حتی اگر خودم هدفم را گم‌ کرده باشم. من قرار است رشد کنم، یاد بگیرم و مفید باشم؛ اول برای خودم، بعد برای خانواده‌ام و بعد برای دیگران.

تأثیر این وادی روی من این بود که خودم را جدی‌تر گرفتم، فهمیدم باید برای رهایی، برای آموزش، برای ساختن یک زندگی بهتر، قدم بردارم. دیگر نمی‌خواهم خودم را نادیده بگیرم.

ویرایش: همسفر نعیمه رهجوی راهنما همسفر رویا (لژیون هشتم) دبیر اول
تنظیم و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زنجان