گاهی وقت‌ها تفکر غلط می‌تواند روح و جسم ما را بیمار کند

هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد؛ هیچ یک از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.

احساس پوچی و بیهودگی به این دلیل به  ما دست می‌دهد که خالق خود را باور نداریم و هستی را درک نکرده‌ایم و تفکر درست از جهانی که در آن زندگی می‌کنیم، نداریم.

خداوند به انسان عقل و تفکر داده که دنیا را به زیبایی ببیند. هر کسی که قدم به این دنیا می‌گذارد؛ حتماً خداوند هدفی از خلقت او داشته و همه موجودات را کامل و بدون نقص آفریده است. موقعی که انسان خلق شد؛ او را در دو راهی تاریکی و روشنایی قرار داد که با تفکر درست بتواند بهترین راه را انتخاب کند.

ما قبل از آمدن به کنگره در تاریکی‌ها بودیم و تفکر درستی نداشتیم؛ وقتی اذن ورود پیدا کردیم؛ اول یاد گرفتیم که تفکر کنیم و فهمیدیم بیهوده قدم به هستی نگذاشته‌ایم.

با آموزش‌های کنگره از تاریکی‌ها خارج شدیم و راه روشنایی در پیش گرفتیم و این به خاطر تفکر درست خودمان و نیروی مافوقی که در ما القاء می‌شود است تا بتوانیم مثل یک فرمانروای لایق بر شهر وجودی خودمان حکمرانی کنیم و بدانیم که بیهوده آفریده نشده‌ایم.

گاهی وقت‌ها تفکر غلط می‌تواند روح و جسم ما را بیمار کند؛ نباید ناامید شویم و با الهام گرفتن از وادی دوم می‌توانیم از تاریکی‌ها خارج شویم و به روشنایی‌ها برسیم.

نویسنده: همسفر طاهره.ک رهجوی راهنما همسفر زهرا لژیون ششم
ویرایش: همسفر بتول رابط خبری لژیون ششم
ارسال: همسفر فاطمه.ا دبیر سایت
همسفران نمایندگی یحیی زارع میبد