در مورد سیدی «ظرفیت، مسئولیت و قبله گم کردن»، اول از هر چیز تعریفی در مورد ظرفیت و مسئولیت داشته باشم. ظرفیت یعنی: یک ظرف تا چه اندازه گنجایش دارد و مسئولیت یعنی: وظایفی که بر عهده ما گذاشته شده است و هر انسان بایستی در قبال مسئولیت خود پاسخگو باشد. هر انسان یک ظرفیتی دارد؛ بعضیها ظرفیتشان به اندازه یک انگشتانه است، آن یکی لیوان، دیگری به اندازه دیگ، و همینطور یکی دریا و شاید هم شخصی ظرفیتش به اندازه اقیانوس باشد؛ پس ظرفیت در هر شخص با دیگری متفاوت است و هر شخص میتواند در برخورد با یک موضوع، واکنشهای مختلفی از خود بروز دهد. ما موقعی میتوانیم نسبت به یک موضوع واکنش مناسب نشان بدهیم، که ظرفیت آن در ما به وجود آمده باشد. همانطور که میدانیم، برای پذیرش یک مسئولیت باید اول ظرفیت در ما به وجود بیاید تا بتوانیم به نحو مطلوب آن را انجام دهیم؛ در غیر این صورت باعث تخریب در شخص میشود. باید در رابطه با آن مسئولیت، آموزش کافی و شناخت و دانایی کسب کرده باشیم و دانایی خود را به دانایی مؤثر تبدیل کنیم، و این دانایی ذرهذره اتفاق میافتد. ما در کنگره با خدمت کردن، آرامآرام ظرفیت پذیرش مسئولیتهای بزرگ را پیدا میکنیم. برای همین است که به کسی که سفر اولی است، مسئولیت دبیری، نگهبانی، مرزبانی و… داده نمیشود؛ چون باید شخص تجربه و دانش کافی راجعبه این موضوع پیدا کند؛ وگرنه باعث تخریب در شخص میگردد.
خدمتی که از روی شناخت و درک باشد، باعث ایجاد ظرفیت میشود؛ اما اگر خدمت بدون شناخت و درک باشد، موجب میشود شخص به مرور قبله خود را گم کند. ما در زندگی بارها و بارها برای اینکه به یک خواسته یا جایگاه برسیم، به کارهای مختلفی دست زدهایم؛ از جمله دعا کردن و گاه رشوه دادن، دروغ گفتن و… تا به آن خواسته خود دست پیدا کنیم. ولی نمیدانیم آیا ظرفیت این موضوع یا خواسته در ما وجود دارد یا خیر؟ من خود بارها این موضوع را تجربه کردهام، که وقتی از خداوند چیزی را خواستم و به من داده نشد و من مُصر بودم برای اجابت آن، بعدها متوجه شدم که اگر آن خواسته به من داده میشد، باعث ایجاد مشکلات و معضلاتی در زندگیام میشد. اگر این کار اتفاق میافتاد، چون من هنوز ظرفیت پذیرش آن موضوع را نداشتم، باعث تخریب در من میشد؛ چهبسا پیامدهای وحشتناکی را برای من در بر داشت. و یک چیزی که در این سیدی برای من خیلی جالب بود، این بود که تمام خصوصیات جامدات، نباتات، حیوانات در انسان وجود دارد. یعنی یک انسان میتواند موذی، خونخوار، وحشی و… باشد و تمام خصلتهای حیوانات را در خود داشته باشد. این ما هستیم که در برابر یک موضوع چگونه واکنش نشان میدهیم و چه خصلتی از حیوان درون خود را بروز میدهیم. انسانها برای پذیرش یک موضوع، ظرفیتهای گوناگونی از خود نشان میدهند؛ اگر خارج از ظرفیت شخص به او فشار بیاوریم، باعث میشویم که به شخص شوک و فشار عصبی و روانی وارد شود؛ حتی گاهی او را به نقطه آشوب میرسانیم.
تنها چیزی که ما را به جایگاه اصلی خودمان هدایت میکند، حرکت در مسیر صراط مستقیم است. اگر در مسیر خدمتی هستیم؛ در محل کار، خانه و حتی کنگره و…، نباید زورگویی کنیم و از مقاممان سوءاستفاده کنیم؛ چون که باعث تخریب میشود و تخریب آن به خودمان بازمیگردد. ما حتی اگر ظرفیت داشتن پول را نداشته باشیم و خداوند به ما نمیدهد، شاید برای این است که هنوز ظرفیت پذیرش آن را نداریم. و با اصرار خود برای این موضوع، هم باعث ویرانی خودمان میشویم و هم باعث نابودی خانواده و اطرافیان میشویم. به همین دلیل است که خداوند بعضی از خواستههای ما را مورد اجابت قرار نمیدهد؛ چون او بهتر از هر کس میداند که در ما ظرفیت پذیرش آن خواسته وجود دارد یا نه.
منبع: سیدی ظرفیت، مسئولیت، قبله گم کردن
نویسنده: همسفر فریبا رهجو راهنما همسفر مریم (لژیون چهارم)
ویرایش: همسفر کلثوم دبیر سایت
ویراستاری و ارسال: همسفر ملیکا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دانیال اهواز
- تعداد بازدید از این مطلب :
100