کنگره۶۰ اقیانوس بیکران علم است

دومین جلسه از دور دوازدهم سری جلسات کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره۶۰ نمایندگی شوشتر به استادی دیده بان محترم مسافر مهدی، نگهبانی مسافر امین و دبیری مسافر رضا با دستور جلسه " ظرفیت ومسئولیت ( قبله گم کردن )" در تاریخ ۰۲/اردیبهشت/۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان مهدی هستم مسافر، خداوند را شاکر هستم که امروز برای اولین بار در شعبه شوشتر حضور دارم، این را مدیون استاد بزرگوارم جناب آقای ترابخانی هستم که به بنده امر کردند در جایگاه استادی قرار بگیرم. تبریک می‌گویم به ایجنت جدید مسافر آقا کیوان و خدا قوت می‌گویم به مسافر آقا علی، انشالله آموزش‌هایی که در این جایگاه گرفته اند مفید باشد و بتوانند از این آموزش‌ها در زندگی خود استفاده کنند. کنگره۶۰ یک بستر  عظیم است که توسط جناب مهندس بنیانگذاری  شده است، آموزش‌هایی که ما در اینجا می‌گیریم، هیچ کجای دنیا نمی‌توان پیدا کرد، امروزه در فضای مجازی هر مطلبی را با سرچ کردن می‌توان پیدا کرد اما بستری مانند کنگره ۶۰ را نمی‌توان هیچ کجای دنیا یافت، برای آموزش گرفتن انسان و برای ادامه حیات بستری زیبا فراهم کرده است و این را خداوند به عنوان یک فرد کنگره‌ای نصیب ما کرده که وارد این سیستم بشویم و از آموزش‌های ناب آن استفاده بکنیم و زندگی خود را به تعادل برسانیم و بتوانیم زندگی خود را رو به جلو و درستی ببریم این بستر جوری طراحی شده که به ظاهر من مهدی در آن قرار بگیرم، حالا در جایگاه دیدبانی و قبلاً  در جایگاه‌های دیگر بودم و تمام کارها و خدمت‌هایی که تا به امروز کردم  بیشترین منفعت را برای خود من داشته باشد. اگر من در بستر کنگره قرار نمی‌گرفتم و خیلی از آموزش‌ها را نمی‌دیدم مطمئناً نمی‌توانستم موقعیت و آموزشی که امروز در زندگیم دارم را پیدا کنم. برای تمامی انسان‌ها برنامه‌ریزی شده که در این بستر قرار بگیرند نه فقط برای من یا شخص خاصی، افراد با بیماری اعتیاد وارد کنگره  می‌شوند و از تاریکی اعتیاد خارج  سپس وارد اقیانوس بیکران علم کنگره می‌شوند.

برنامه کنگره اینطور هست که هر چقدر ما خدمت بیشتر بگیریم ظرفیت بیشتر پیدا می‌کنیم و هر چقدر ظرفیت بیشتر پیدا کنیم مسئولیت بیشتری به ما داده می‌شود. همانطور که جناب مهندس می‌فرمایند: کل هستی این گونه می‌باشد که قرار شده انسان‌ها در هستی بیایند و در سیستم‌های خاص قرار بگیرند، حرکت کنند و آموزش بگیرند. ما در کنگره ۶۰ می‌توانیم علم بیشتری یاد بگیریم؛ داشتن ظرفیت نیاز به آموزش دارد هیچ کجا بستر آموزش کنگره را ندارد شما از صفر، صفر شروع می‌کنید، صفر صفر یعنی ما وارد کنگره می‌شویم و بعد از یک یا دو ماه که در لژیون نشستیم آموزش لازم را می‌گیریم و به عنوان مهماندار یا نگهبان نظم به ما آموزش داده می‌شود که جایگاه نگهبان نظم و ظرفیت جایگاه مهماندار و نگهبان نظم را داشته باشیم. من اگر آموزش‌هایی که در کنگره گرفتم به عمل تبدیل کردم بستر، جایگاه‌های بعدی را سر راه من قرار می‌دهد.

سوالی که همیشه از من می‌پرسند این است که چه اتفاقی افتاد که شما راهنما، ایجنت و یا دیدبان شدید؟ در کنگره بستری که در آن قرار داریم جوری هست که هر انسانی آموزشی را که باید بگیرد اگر به درستی دریافت کند و آن را اجرا کند. جایگاه  خودش به سراغ آن خواهد آمد و اصلاً نیازی به زور زدن نیست، چرا؟ چون برگرفته از هستی است. من هیچگاه یاد ندارم برای هیچ جایگاهی زور زده باشم فقط به آنچه  که آموزش دیدم عمل کردم و سعی کردم ظرفیت خود را در برابر آن جایگاه و مسئولیتی که دارم به درستی بالا ببرم و آن مسئولیت را خوب اجرا کنم. اگر در کنگره  قوانین را خوب اجرا کنید مطمئن باشید ظرفیت لازم را برای مقاطع بعدی به دست می‌آورید. شخصی که در سفر اول می‌باشد نیز همینطور است، خوردن شربت او تی، بالا و پایین بردن پله‌های DST  باعث می‌شود که آن شخص ظرفیت خروج از تاریکی را پیدا و به سیستم جسم خود سر و سامان بدهد، اگر این اتفاق نیفتد و شخصی را یک دفعه در جایگاه مرزبانی قرار دهند یا ایجنت بشود چه اتفاقی می‌افتد؟ تمام سیستم به هم می‌ریزد، حال اگر من راه خود را به درستی انجام بدهم هدف و قبله مورد نظر خود را پیدا و به سمت آن حرکت می‌کنم و اگر ظرفیت جایگاه را نداشته باشم قبله خود را گم خواهم کرد. آنچه ما در کنگره آموزش می‌بینیم می‌توانیم در زندگی خود اجرا کنیم و آرامش را وارد زندگی خود کنیم، وقتی در زندگی آرامش باشد راحت‌تر به سمت جلو حرکت خواهیم کرد.

امیدوارم که قدر این بستر و جایگاهی که خداوند به ما داده را بدانیم چه سفر اول باشیم، چه سفر دوم باید تمام تلاش خود را بکنیم که آنچه نیاز هست آموزش ببینیم و اجرا کنیم و با حرکت کردن، راه رفتن خود،  شکل ظاهری خود، حرف زدن خود و تغییر رفتار خود پیام کنگره را به دیگران برسانیم تا دیگران بدانند چنین بستری برای آموزش و نجات از رنج و مصیبت وجود دارد. بر من و شماها واجب است تا مسیر کنگره را به آنها که خواستار رهایی هستند نشان دهیم. سفر دومی‌ها  سعی کنند به عنوان خدمتگزار در کنگره بمانند. به نظر من بازنده اصلی در هستی انسان‌هایی هستند که خداوند، اجازه ورود به کنگره را به آنها می‌دهد ولی آنها بعد از پایان سفر اول از کنگره می‌روند،  این‌ها بازنده‌های بزرگ سیستم هستی هستند، اگر درست راه خود را برویم متوجه خواهیم شد که خداوند چه نعمتی به ما داده که در این بستر قرار گرفته‌ایم و اجازه خدمت و آموزش گرفته‌ایم و این اجازه برای همه ما انسان‌ها است. انشالله که همه ما دست به دست هم دهیم و این شعبه پویا را از این که هست پویا تر کنیم. مرسی که به صحبت‌های من گوش دادید.

تایپ و ویرایش: مسافر رضا لژیون سوم 

گروه سایت نمایندگی شوشتر