ظرفیت و مسئولیت دو سر یک کمان

ظرفیت؛ همان طور که از نامش مشخص است؛ یعنی گنجایش و نقطه تحمل هر شخص یا هر چیز که این گنجایش و نقطه تحمل در تمام موجودات هستی وجود دارد. از جامدات و مایعات گرفته تا گیاهان و حیوانات و انسان‌ها که هر کدام ظرفيت خاص خود را دارند؛ یعنی اگر بیشتر از ظرفیت به آن‌ها نیرو وارد شود باعث به‌هم‌ریختگی، خرابی و نابودی آن‌ها می‌شود.

ظرفیت در تمام سطوح زندگی ما نقش دارد از روابط اجتماعی گرفته تا کار و تحصیل و حتی سلامتی، ما باید با آموزش و آگاهی ظرف وجودی‌مان را بزرگ‌تر کنیم تا بتوانیم به آرامش و آسایش برسیم؛ زيرا هر چه قدر ظرفيت انسان بالا برود آرامش و آسایش بیشتری دارد و می‌تواند مسئولیت‌هایی را که بر عهده می‌گیرد به نحو احسنت انجام دهد و از حاشیه درست‌کردن و دائم نق‌زدن بپرهیزد.

ما باید سعی کنیم که‌ ظرفيت خودمان را بشناسیم؛ یعنی بدانیم در چه زمینه‌هایی ظرفیت و نقطه تحمل پایین داریم و با توجه به اختیاری که داریم آن را به مرور زمان بر‌طرف کنيم؛ مثلا اگر در محیط کار یا در برخورد با اعضاي خانواده و... بنا به هر دلیلی زود خشمگین می‌شویم و از کوره در می‌رویم؛ یعنی در آن نقطه ظرفیت پایینی داریم و باید سعی کنیم به مرور زمان ظرفیت‌مان را در آن مورد بالا ببریم.

باید بدانیم که بالا رفتن ظرفيت به یک‌باره اتفاق نمی‌افتد بلکه کم‌کم و به مرور زمان و با آموزش، تفکر ،تجربه و رسیدن به دانایی امکان پذیر است؛ زیرا انسان‌های دانا که ظرفیت بالايي دارند، با کوچک‌ترین تلنگری به‌هم نمی‌ریزند، ظرفیت و مسئولیت دو سر یک کمان است و رابطه‌ نزدیکی با هم دارند، ظرفیت را می‌توان در پذیرش مسئولیت هم به طور واضح مشاهده کرد.

ما باید به این آگاهی برسیم زمانی‌که ظرفيت یک مسئولیت را نداریم آن را قبول نکنیم و اگر قبول کردیم سعی و تلاش کنیم تا ظرفيت آن را در خودمان به وجود بیاوریم تا قبله را که همان هدف اصلی‌مان است گم یا فراموش‌ نکنیم؛ چون در غير این صورت چیزی جز خرابی و به‌هم ریختگی به بار نخواهیم آورد.

مسئولیت؛ یعنی مسئول بودن و کسی که مسئول مکانی است نه این‌که فقط رئیس آنجا باشد و فقط امر و نهی کند نه بلکه، باید پاسخگوی تمام فعالیت‌های آن مجموعه و سیستم باشد. ما با دستور جلسه "ظرفیت و مسئولیت در کنگره" در حال آموزش این موضوع هستيم که اگر در هر کجا از خانه گرفته تا محیط کار و سیستم کنگره‌ و... به ما مسئولیتی واگذار شد اول نگاه کنیم ببینیم آیا ظرفیت آن را داریم یا نه و بعد از پذيرش آن مسئولیت باید بدانیم که ما مسئول پاسخگویی به تمام مسائلی هستيم که امکان دارد در آن کار پیش آید بعد با سعی و تلاش و کوشش آن کار و مسئولیت را به نحو صحیح و به دور از حاشیه درست انجام دهيم؛ زیرا زمانی‌که مسئولیتی به ما واگذار می‌شود ما ظرفیت لازم را نداشته باشیم دچار خطا می‌شویم و مسیر و هدف اصلی را که همان تکامل و رشد خودمان و سيستم است را فراموش می‌کنیم که به اصطلاح به آن قبله گم کردن می‌گوییم.

نویسنده: همسفر وحیده رهجوی راهنما همسفر اکرم از لژیون یازدهم 

ویراستار و ارسال مطلب: همسفر نازنین رهجوی راهنما همسفر راضیه از لژیون چهارم

مرزبان و عکاس خبری: همسفر نرجس