جلسه یازدهم از دوره چهلم کارگاههای آموزشی عمومی کنگرۀ ۶۰ نمایندگی ارتش، با استادی دیده بان محترم مسافر علیرضا زرکش، نگهبانی مسافر احسان و دبیری مسافر مسعود، با دستور جلسه «ظرفیت و مسئولیت (قبله گم کردن، نق زدن، حاشیه)» شنبه ۲۵ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان علیرضا هستم یک مسافر. بعد از اینکه جناب آقای مهندس دژاکام من را بهعنوان دیدهبان رابط شعبه ارتش انتخاب کردند اولین جلسه است که من در این شعبه استاد جلسه هستم و بابت این مسئله خیلی خوشحال هستم.
کنگره در حال چرخش است؛ کسانی که گوششان میشنود، چشمشان میبیند و دوست دارند که تغییر بکنند اینجا هستند و دور هم جمع میشوند و اتفاقات خوبی برایشان میافتد و آنهایی هم که گوششان از سروصدا و نور و صوت پر شده و حسشان جای دیگری است قطعاً از این دایره جدا میشوند تا زمانی که به درک برسند و من امیدوار هستم الان که مکان شعبه ارتش تغییر کرده است و بهجای خوبی آمده پیشرفت چشمگیری داشته باشد و من مطمئن هستم که سریع رشد خواهد کرد.
راجع به دستور جلسه اگر بخواهم صحبت کنم، ظرفیت داشتن خیلی اهمیت دارد، مثلاً یک شخصی در یک خانواده پدر میشود؛ ولی ظرفیت آن را ندارد یا یک همسفر یا یک مسافر و یا هر جایگاه دیگری، این ظرف و این فهم خیلی مهم است. آن چیزی که انسانها را در جایگاه خودشان به زیباترین شکل حفظ میکند و شما در چهره و کلامشان میتوانید این قدرت و توانایی را ببینید، فهم این قضیه است. آدمها تا زمانی که به فهم نرسند نمیتوانند خودشان را حفظ کنند و وقتی که کسی ظرفیت ندارد و در یک جایگاه قرار میگیرد، هم به خودش ضربه میزند و هم به اطرافیان.
اگر کسی به فهم درست برسد جایگاهش را به شایستگی انتخاب میکند. باید خودم هم به درکی رسیده باشم که آیا میتوانم این وزنه را بلند بکنم یا خیر؟ آن وقت است که هر آغازی که شروع بکنم پایان خوشی خواهد داشت و در عمل است که آدمها متفاوت رفتار میکنند و انسانها خیلی سعی میکنند که صور آشکارشان را شایسته نگه دارند؛ ولی اینکه در صور پنهان چه میگذرد و چه اتفاقاتی میافتد فقط خود انسان میداند. البته که باید لطف خداوند شامل حال من بشود تا بتوانم این مسئله را متوجه بشم و برای فهمیدن نیاز به آموزش است و یک معلم و آن معلم به معنای واقعی کلمه باید معلم باشد.
این اطلاعات و آگاهی که توسط جناب مهندس دژاکام و کنگره در اختیار ما قرار میگیرد خیلی عظیم است و این اطلاعات به گستردگی خود خداوند است و اینکه انسان حد، اندازه، حرمت و جایگاه خودش را بداند و نگه دارد خیلی مهم است، چه سفر اولی، چه راهنما و یا در هر جایگاه دیگری فرقی نمیکند. در این صورت است که کسی دیگر به من تذکر نمیدهد، پس این اندازهها خیلی مهم است.
اصلاً در کل ساختار خداوند اندازه است و امیدوارم که همه ما اندازههای خودمان را بدانیم و بتوانیم درست حرکت کنیم و این بزرگشدن ظرفیت و فهم هم باید در صور آشکار اتفاق بیفتد و هم در صور پنهان و آن چیزی که اجازه تغییر و اجازه رشد و اجازه فهم به انسان میدهد بخشش است؛ آن هم فهم بخشش است و انسانها بخششکردن را باید یاد بگیرند و باید بتوانند زمان، مکان، ماوا و کلامشان را تقسیم کنند و آن موقع است که مثلث محبت تشکیل میشود و به من اجازه داده میشود تا ظرفم را بزرگ کنم. خیلی ممنونم که به صحبتهای من توجه کردید، سپاسگزارم.
عکس: مسافر محمدرضا
تایپ: مسافر مرتضی
ویرایش و ارسال: مسافر حامد و مسافر محمدرضا
نمایندگی ارتش
- تعداد بازدید از این مطلب :
1781