دوازدهمین جلسه از دوره هفتم سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه همسفران نمایندگی قائمشهر به نگهبانی همسفر سارا، دبیری همسفر صدیقه و استادی همسفر راضیه با دستور جلسه «وادی یازدهم و تاثیر آن روی من» در روز دوشنبه سیزدهم آذرماه رأس ساعت ۱۵ آغاز به کارکرد.
.jpg)
خلاصه سخنان استاد:
از نگهبان جلسه خانم سارای عزیز سپاسگزارم که به من اجازه خدمتکردن دادند تا بتوانم این جایگاه را تجربه کنم تابهحال خوب برسم. همچنین از راهنمای خوب خودم خانم مبینای عزیز، ایجنت محترم خانم آزاده عزیز و شما دوستان خوب هم تشکر کنم؛ چون اولینبار است تجربه شیرین خدمتکردن را میچشم. دستور جلسه این هفته وادی یازدهم و تأثیر آن روی من است. همانطور که در وادی اول میگوید با تفکر ساختارها آغاز میشود؛ یعنی با فکرکردن همه چیز شروع میشود و با بیفکری است که همه چیز به نابودی کشیده میشود. معمولاً سیستمهای بدن از بیرون آسیب نمیبیند و خیلی کم و بهندرت این اتفاق میافتد. بیشتر آسیبها از طریق اندیشه و تفکر اشتباه است که سیستم را دچار مشکل میکند و همچنین تاریکیها از درون روشناییها به وجود میآید. همانطور که در وادی یازدهم میگوید چشمههای جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس میرسند.
.jpg)
اگر ما میخواهیم چشمه جوشان باشیم باید دو ویژگی داشته باشیم، یکی منابع اطلاعاتی صحیح در مسیر دانایی و دیگری اختلافپتانسیل درونی و بیرونی برای انرژی. اختلافپتانسیل چگونه به وجود میآید؟ وقتی ما در کاری موفق میشویم یا برعکس آن اتفاق میافتد برای مثال در امتحان راهنمایی شرکت میکنیم و قبول میشویم. با این کار به یک انرژی خوب دست پیدا میکنیم و به شادابی و حال خوش میرسیم؛ ولی اگر برعکس اتفاق بیفتد و ما قبول نشویم آن انرژی و حال خوب را از دست میدهیم.
بنابراین، اگر بخواهیم که تبدیل به چشمه جوشان شویم باید همیشه در مسیر ارزشها حرکت کنیم و دائماً در حرکت باشیم و با خدمتکردن و حرکتکردن در مسیر ارزشها به حال خوب و انرژی دست پیدا کنیم. اصولاً ما انسانها خیلی کمالگرا هستیم؛ یعنی اینکه اگر به جایگاه و نقطهای میرسیم باز خواهان رسیدن به نقطه و جایگاه بالاتری هستیم و برای همین همیشه باید در حرکت باشیم. از این حرکتها و هر چیزی که به دست میآوریم چه مادی و چه معنوی باید باز پرداخت داشته باشیم، مثل چشمه زلالی که از دل کوه جوشان میشود و آن را به همهجا مثل رودخانه، دریا و اقیانوس جاری میکند. ما هم هر چیزی را که به دست میآوریم، باید بازپرداخت داشته باشیم و جبران کنیم و با این جبرانها به شادی و انرژی برسیم. خیلی وقتها خیلی چیزها داریم که قدر آن را نمیدانیم مثل سلامتی، امنیت که خداوند به ما داده است، آرامشی که کنگره به ما داده است و امثال این نعمتها که قدر آنها را نمیدانیم. ما باید با این آموزشهایی که میگیریم به همه دوستان و کسانی که حالشان روزی مانند ما خراب بود، آموزش دهیم و خدمت کنیم تا آنها هم به این حال خوب و خوش برسند. ممنون و سپاسگزارم که با سکوتتان با صحبتهای من گوش کردید.
تایپ: همسفر فاطمه، راهنما همسفر لیلا (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر محدثه (مرزبان خبری)
همسفران نمایندگی قائمشهر
- تعداد بازدید از این مطلب :
794