یازدهمین جلسه از دوره دوازدهم سری کارگاههای آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی بیهقی سبزوار، با استادی مسافر سعید، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر علیاکبر، با دستور جلسه «جهانبینی در ورزش» در تاریخ 7 آذر 1042 ساعت 1۷ آغاز بکار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان سعید هستم یک مسافر، خداوند را شاکرم که در این جایگاه قرار گرفتم و سپاسگزارم از آقای نگهبان و دبیر محترم و گروه مرزبانی که این فرصت را به من دادند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم. جهانبینی یعنی ادراک، احساس و آنچه برداشت میکنیم. حدود سال ۸۳ بود که جناب مهندس ورزش را در کنگره ۶۰ راهاندازی کردند و تقریباً ۲۰ سال است که در سراسر کشور برنامه ورزش اجرا میشود و اکنون ۱۳ رشته ورزشی در حال فعالیت هستند.
شخصی که تازه سفر خود را آغاز کرده است تا دو ماه اجازه ورود به ورزش را ندارد تا در این دو ماه به یک تعادل جهانبینی نسبی برسد؛ چون امکان دارد در زمان ورزش و مسابقه کنترلی بر روی خود نداشته باشد و مشکلاتی را به وجود آورد در هنگام مسابقات ورزشی داوری که برای مسابقه انتخاب میشود کسی حق اعتراض به او را ندارد و اگر بهغیراز این باشد جهانبینی در حد ضعیف است پس باید سعی کنیم جهانبینی خود را به بالاترین سطح برسانیم چراکه داور اگر بینالمللی هم باشد ممکن است اشتباه از او سربلند و به همین علت در هنگام بازی و مسابقه نباید هیچگونه اعتراض به داور داشته باشیم.
باید این جهانبینی را داشته باشیم که حرمتها را حفظ کنیم و قوانین مقررات را رعایت نماییم. باید به تصمیم داور احترام بگذاریم و از ناسزا گفتن و حرف رکیک جدا خودداری کنیم. در کنگره ۶۰ برد و باخت وجود ندارد، یا میبریم یا میآموزیم. در کنگره ۶۰ همه برنده هستند همینکه صبح زود از خواب بیدار میشویم و به محل ورزش میآییم برنده هستیم.

زمانی بود که تا ۴ صبح مواد مصرف میکردیم و بعدازآن هم تا ساعت ۴ بعدازظهر در رختخواب بودیم و میخوابیدیم .گاهی نیروهای بازدارنده چنین القا میکنند که جمعه وقت استراحت و تعطیل است و باید ورزش هم تعطیل باشد نیروهای بازدارنده بسیار قدرتمند هستند و اگر کسی توانست آنها را شکست بدهد و به محل ورزش بیاید جهانبینی بالایی دارد ما اگر ورزش میکنیم جهت سلامتی و تندرستی خودمان است.
در مورد جهانبینی؛ ابتدا باید از مرزبانهای پارک تشکر کنم. یکزمانی در پارک جهت ورزش در مسابقه شرکت میکردم اما مسابقه برایم جذاب نبود برای همین تصمیم گرفتم بازی نکنم و بهعنوان داور مسابقه قرار بگیرم و هم چون جهانبینی خوبی نداشتم وظیفهام را آنگونه که باید انجام نمیدادم تا اینکه مرزبان تصمیم گرفت سوت داوری را از من بگیرد و من به علت جهانبینی ضعیفی که داشتم سوت را وسط زمین پرت کردم؛ اما بعدازآن از کرده خودم پشیمان شدم و تصمیم گرفتم که روی جهانبینی خودم کار کنم تا بتوانم به تعادل و آرامش برسم.
عکاس: مسافر غلامرضا لژیون سوم
تایپ: مسافر محمدرضا لژیون هشتم
تنظیم: مسافر علی لژیون چهارم
- تعداد بازدید از این مطلب :
686