انسان یک شخصیت واحد نیست.

ارتباط برقرار کردن با دیگران به نکاتی باید توجه کرد و شرایط و حتی حالات روحی اشخاص را در نظر گرفت و همین‌طور از چه کلمات و جملات مناسبی استفاده کرد تا ضربه‌ای به آن‌ها وارد نشود و دلخوری بوجود نیاید، مثلا‌ً یک سخنی که می‌خواهم بیان کنم باید قبل از بیان آن تفکر کنم که آیا الان زمان مناسبی است، یا کمی صبر کنم و در یک شرایط بهتری آن را مطرح کنم، آیا مکان مناسبی برای بیان آن است یا در مکان مناسب‌تری آن را مطرح کنم، برای این مسئله باید خواسته‌های درونی هر شخص را درک کرد و این کار راحتی نیست، چون درون و بیرون هر فرد باهم متفاوت است به عبارتی صورآشکار و پنهان اشخاص یکی نیست و با هم تطبیق ندارد، انسان‌های کمی هستند که در درون یک چیز را بخواهند و در بیرون هم آن را به انجام رسانده باشند.
انسانی که صورآشکار و صورپنهان آن یکی نباشد در آرامش نیست زیرا همیشه باید تظاهر کند در درون یک چیز را می‌خواهد ولی در بیرون مجبور است که چیز دیگری را تظاهر کند، برای این امر و شناخت درون انسان‌ها ابتدا باید از خود شروع کرد، باید صورآشکار و پنهان خود را یکی کرد، برای این کار باید خواسته‌های درونی خود را یافت و به حل آن‌ها پرداخت آن زمان است که می‌توان صورآشکار و پنهان را یکی نمود و به آرامش رسید، یعنی گفته‌ها با عمل یکی باشد، هر صحبتی که می‌گویم به عمل برسانم تا بتوانم به نتیجه برسم، وقتی به کسی ابراز محبت و دوست داشتن می‌کنم باید از درون هم دوستش داشته باشم در غیر این صورت باشد با مشکلاتی مواجه می‌شوم.

در این سی‌دی جناب مهندس می‌فرمایند: هر حرفی را نباید به هر کسی گفت، چون انسان‌ها هر کدام ظرفیت خاصی دارند و این نیست که ما بگوییم همه چیز را باید برای همه گفت، باید اشخاص ظرفیت پذیرش حرف‌ها را داشته باشند و حرفی که گفته می‌شود اثر منفی روی آن شخص نگذارد و اینکه انسان یک شخصیت واحد نیست در کلام الله می‌فرماید: انسان در سه مرحله نفس اماره و نفس لوامه و مطمئنه قرار دارد در کنگره گفته می‌شود انسان تشکیل شده از نفس، جن و روح او اگر در صور آشکار بتواند مسائل خود را درست کرد باعث رشد کردن در صورپنهان هم می‌شود، مثلاً اگر زود بیدار شدن و شب زود خوابیدن در صورآشکار درست شود نتیجه‌اش به موقع انجام دادن کارها می‌شود  و دیگر نگرانی بوجود نمی‌آيد همین امر باعث آرامش درونی می‌شود.

اگر یک فرد سیگار یا مواد مصرف می‌کند یا کارهای ضدارزشی دیگر انجام می‌دهد مثل غیبت کردن، کم فروشی کردن، ابتدا مشکل را ببیند و بعد برای حل آن اقدام کند در طول زمان صیقل داده می‌شود و تبدیل به یک زمین بدون خاشاک و زباله و سنگ می‌شود که می‌توان در آن بذر کاشت و برداشت کرد و از یک دانه می‌توان هفتاد دانه برداشت، وقتی یک فرد به درجه راهنمایی در کنگره ۶۰ می رسد که ابتدا از تاریکی‌های خود بیرون آمده و از فیلترهای زیادی در کنگره گذشته است و حالا می‌تواند انسان‌های دیگری را به رهایی برساند پس ابتدا باید از خود شروع کرد تا بعد بتوان یک نفر دیگری را درک کرد و کمک کرد تا او هم به آرامش برسد.

نویسنده: همسفر رضوان رهجوی راهنما همسفر ناهید( لژیون نهم)
رابط‌خبری: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون نهم)
ارسال: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر نیره (لژیون هفتم)
همسفران نمایندگی رودهن