تاکنون پزشکان و مراکز زیادی درصدد بوده‌اند تا راهی برای درمان اعتیاد پیدا کنند، ولی هر بار با شکست روبه‌رو شده‌اند و چون صورت‌مسئله اعتیاد را پیدا نکرده و شخص مصرف‌کننده پس از مدتی به مصرف مواد برگشت می‌کرد، درنهایت به این نتیجه رسیدند که اعتیاد درمان ندارد و یک بیماری مرموز و لاعلاج است. به لطف خداوند جناب مهندس دژاکام، در سال ۱۳۷۷ کنگره ۶۰ را تأسیس کردند و با ابداع متد DST توسط ایشان، افراد زیادی توانستند در کنگره به درمان قطعی برسند.
در کنگره ۶۰، درمان در سه مقوله جسم، روان و جهان‌بینی انجام می‌گیرد که در نظر گرفتن هر سه قسمت در طول سفر و درمان بسیار مهم است و نادیده گرفتن هرکدام باعث می‌شود تا در شخص درمان مطلوبی صورت نگیرد. سلامت جسم، روان و جهان‌بینی برای همسفران نیز بسیار ضروری است که جناب مهندس با تدابیری که اندیشیده‌اند، در تمام قسمت‌ها به فکر ما همسفران نیز بوده‌اند.
همه این نکته را شنیده‌ایم که می‌گویند: «عقل سالم در بدن سالم است.» من همسفر نیز برای اینکه بتوانم آموزش‌ها را به‌خوبی دریافت کنم و حال خوشی داشته باشم، بایستی اول‌ازهمه جسمم سالم باشد. یکی از راه‌های سلامت جسم، ورزش کردن است و کنگره این امکان و شرایط مطلوب را برای ما فراهم کرده است تا بتوانیم در محیطی سالم ورزش کنیم.
به فرمایش جناب مهندس: «ورزش ارزشمندترین، سالم‌ترین و ارزان‌ترین شکل تفریحِ قابل‌دسترس برای بشر است.» ورزش یعنی کار کشیدن از بدن به‌طور صحیح و منظم، که بایستی در حد توان و با آگاهی لازم باشد. ما در کنگره به‌خوبی متوجه می‌شویم که هم صور آشکار و هم صور پنهان انسان بسیار مهم است و ورزش، یکی از مواردی است که در صور آشکار باعث زیبایی، بالانس شدن سیستم شبه افیونی در بدن و درنهایت سلامت جسم می‌شود و در صور پنهان نیز باعث شادابی، انرژی و تعادل در رفتار و عمل ما می‌گردد. ورزش علاوه بر سلامت جسم و روان، باعث ظرفیت‌سازی و کسب انرژی در ما می‌شود و وقتی سطح انرژی ما بالا باشد، نیرو‌های منفی از ما دور می‌شوند.
اما چگونه می‌شود که یک فرد به‌هم‌ریخته و مصرف‌کننده و یا یک همسفر که حال‌وروز خوبی ندارد در پارک و در زمین‌بازی حضور پیدا می‌کند و در مقابل تنش‌های بازی و بایدها و نبایدها رفتار درست و جوانمردانه‌ای از خود نشان می‌دهد؟ در جواب می‌توان گفت که اعضای کنگره ۶۰ تحت آموزش‌هایی که دریافت می‌کنند، درواقع اول جهان‌بینی هر کاری را یاد می‌گیرند. جهان‌بینی علم درست زندگی کردن را به ما یاد می‌دهد و می‌تواند برای تمام افراد جامعه مورداستفاده قرار بگیرد و در همه امور زندگی کاربردی است. به فرمایش آقای مهندس: «ما هر کاری را که می‌خواهیم انجام بدهیم، اول باید جهان‌بینی آن را یاد بگیریم»؛ این قضیه شامل ورزش کردن نیز می‌شود. جهان‌بینی یکی از ارکان مهم در ورزش است و می‌توان گفت که همسفر یا مسافر، تمام آموزه‌هایی که در شعبه فراگرفته است را در زمین ورزش به مرحله اجرا می‌گذارد و تفاوت ورزش در کنگره و بیرون از کنگره در نوع جهان‌بینی فرد است. هر عملی قانون و اصول خود را دارد؛ ورزش هم از این قوانین مستثنا نیست و مسافر و همسفر در کنگره یاد می‌گیرند به این قوانین احترام بگذارند.
جهان‌بینی در ورزش، از خود ورزش مهم‌تر است و ورزش همراه با جهان‌بینی به ما کار گروهی و شجاعت را می‌آموزد و نقطه تحمل ما را در جهت مثبت بالا می‌برد. جهان‌بینی، داشتن اعتمادبه‌نفس، احترام به هم‌گروهی و کار مشارکتی را به ما یاد می‌دهد؛ همین‌طور اینکه در مقابل مربی، داور، هم‌‌تیمی‌های خود و دیگر اعضا و خدمتگزاران پارک با فروتنی و احترام برخورد می‌کنیم و با صدای بلند صحبت نمی‌کنیم، همدیگر را مسخره نمی‌کنیم و در حد و توان خودمان از سبد قانون یازده حمایت می‌کنیم؛ بسته به توان خود، حامی ورزش می‌شویم و از همه مهم‌تر اینکه حرمت‌ها و قوانین کنگره را رعایت می‌کنیم و در حفظ و نگهداری وسایل ورزشی و نظافت محیط پارک کوشا هستیم.
جهان‌بینی در ورزش، اول‌ازهمه به من یاد می‌دهد که باید از ورزش کردن هدف داشته باشم و لذت ببرم. ما ورزش می‌کنیم، ولی نه برای به دست آوردن جایگاه یا مقام و شهرت، چون این‌ها گذرا هستند؛ بلکه ورزش می‌کنیم تابه‌حال خوش و سلامت جسم و روان برسیم. وقتی‌که بازی را می‌بریم دچار منیت نمی‌شویم و از اینکه تیم مقابل برنده نشده خوشحال نمی‌شویم و زمانی هم که بازی را نمی‌بریم دچار نفرت، ترس و ناامیدی نمی‌شویم. داشتن آگاهی لازم و جهان‌بینی در ورزش، باعث همدلی بین اعضا می‌گردد.
امیدوارم بتوانم از این نعمت‌ها به‌خوبی استفاده کنم و قدردان و مؤثر باشم.
نویسنده: ایجنت پارک پرنیان، همسفر عفت
رابط خبری: مرزبان خبری پارک پرنیان، همسفر مرضیه
عکس: مرزبان خبری، همسفر فاطمه
ارسال: راهنما همسفر زهرا (لژیون یازدهم)
همسفران نمایندگی سهروردی اصفهان
- تعداد بازدید از این مطلب :
1652