در کنگره همه دست در دست هم میدهند و کمک می‌کنند تا یک انسان دیگر به حال خوش برسد

جلسه دوم از دور دوم لژیون سردار ویژه مسافرین نمایندگی گوجان با استادی راهنمای محترم مسافر محمد، نگهبانی مسافر عباس و دبیری مسافر محمد با دستور جلسه " گلریزان" سه شنبه 23 مهر ۱۴۰۲ ساعت ۱۵:۳۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خیلی خوشحالم که امروز توفیق به من داده شد که در این جایگاه قرار بگیرم.امروز اولین روز از پنجمین سال رهایی من هست و خیلی خوشحالم.
در مورد دستور جلسه قبل از اینکه بخواهم صحبت کنم خواستم این موضوع را مطرح کنم،
تشکر میکنم از همه اعضای نمایندگی بابت جشن گلریزان
این نشان دهنده این است که بچه‌ها به آن نقطه تفکر و رشد رسیده‌اند،و آن مسئولیت را در خودشان ایجاد کرده اند ،و جا دارد که تشکر کنم از زحمات همه عزیزان.
تشکر می‌کنم از ایجنت محترم آقا آرش که خیلی دارند برای ما و شعبه زحمت می‌کشند و همینطور مرزبان‌های دوره قبل و دوره جدید که زحمت می‌کشند برای اینکه ما بتوانیم این مکانی را که داریم هر روز آبادتر از قبل بکنیم. به نظر من نیاز است که در هر جامعه‌ای یک مکانی مثل کنگره ۶۰ باشد که انسان‌ها بیایند و از درد و رنج رها بشوند و تنها کسانی می‌توانند این کار را انجام دهند که به بیداری رسیده باشند، یعنی شخص وقتی که به یک نقطه تفکر و دانایی رسیده باشد آسایش و آرامش را فقط برای خودش نخواهد یعنی به نقطه تفکری رسیده باشم که اول خودم به آن آسایش و آرامش رسیده باشم و بعد این را با بقیه هم تقسیم کنم ،ما این را می‌دانیم که انسانی که حال خوبی ندارد قطعاً نمی‌تواند حال دیگران را خوب کند خدا را شکر در کنگره ۶۰ بچه‌ها می آیند و با حال خوب رها می‌شوند و در ادامه آن کاری که از آنها بر بیاید را برای خدمت انجام می‌دهند و جای تشکر هم دارد. وقتی که بیرون را نگاه می‌کنیم و شرایطی که در جامعه هست هر کسی کلاه خودش را چسبیده و فقط به فکر خودش هست  ولی می‌بینیم که در کنگره اینگونه نیست، همه دست در دست هم میدهند کمک می‌کنند تا یک انسان دیگر به آن حال خوش برسد این خیلی عالی است ولی کافی نیست برای کاری که ما می‌خواهیم انجام بدهیم و حرکتی که می‌خواهیم انجام بدیم کافی نیست چون ما می‌خواهیم یک ساختمان را از خودمان داشته باشیم که مال خودمان باشد مال این منطقه باشد که سالیان سال سقفش برافراشته باشد، داشتن اینچنین بنایی با یک حرکت یکباره شاید به سرانجام نرسد باید این حرکت ادامه دار باشد چیزی که به ما کمک می‌کنه که به هدفمان برسیم این هست که حرکت ما ادامه دار باشد ادامه‌دار بودن حرکت ما این است که به نظر من ما به آن تعهدی که داریم عمل بکنیم یعنی اگر من تعهد دادم در کنگره کاری انجام بدهم این را فراموش نکنم ،مثل یک پیمان نانوشته است باید هوشیارانه عمل بکنم چون نیروهای منفی مرتب نشسته اند و هدفشان این است که کاری کنند که انسان پیمان شکن بشود و فراموش کردن عهد و پیمان هست که باعث می‌شود در ادامه انسان حالش خراب می‌شود چون بهانه خیلی بزرگی هست در دست نیروی منفی مورد بعدی این که بنایی را که ما می‌خواهیم داشته باشیم نیاز به قدم‌های بعدی دارد و باید این قدم‌ها محکم‌تر از قبل باشند تا بتوانیم به هدف برسیم نکته آخر اینکه مسیر رشد انسان همین است و چیزی غیر از این نیست من اگه قرار باشد به حال خوش برسم باید بیایم در صراط مستقیم و وقتی در صراط مستقیم قرار گرفتم طیف دارد مرحله دارد اولین مرحله این است که تفکر در من ایجاد شد که  اعتیادم را درمان کنم به کنگره آمدم سفرم را شروع کردم سفر خوبی هم داشتم این یک قدم بود قدم بعد این است که من حالا باید بیایم خدمت کنم و آموزشی راکه گرفتم  عملیاتی بکنم و این‌ها همه جز پروسه درمان هست، حتی شال گرفتن هم  جز پروسه درمان هست قطعاً آن انرژی که مثلاً ایجنت می‌گیرد خیلی بیشتر از انرژی هست که یک راهنما می‌گیرد و این طیف دارد مرحله دارد و تمام این مراحل باید انجام بشود تا انسان بتواند همیشه در آن نور قرار بگیرد و البته همیشگی بودنش این نیست که دائمی باشد اگر وظایفش را فراموش بکند از آنجا هم می‌تواند سقوط کند و مهم‌ترین حرکت این است که انسان بتواند از  عصاره جان و مالش بگذرد و کسی که این کار را بکند و بتواند از مالش بگذرد که حال یک نفر دیگر را خوب کند این به راحتی دیگر برنمی‌گردد به آن نقطه، و این مسیر را ادامه دار برای خودش طی می‌کند تا بتواند به جایگاه تمام شده انسان دست پیدا بکند.

نگارش سخنان استاد:مسافر جاسم

ویرایش و ارسال:مرزبان خبری مسافر اصغر