رسالت انسان؛ رسیدن به فرمان عقل

جلسه هشتم از دوره‌ بیست‌وپنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰، ویژه همسفران نمایندگی شفا مشهد، با استادی همسفر منصوره، نگهبانی همسفر زینب و دبیری همسفر فاطمه، با دستور جلسه «در کنگره۶۰، چگونه قدردانی می‌کنیم؟» روز دوشنبه‌ هفدهم بهمن ماه ۱۴۰۱ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به‌کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

ای نام تو بهترین سرآغاز
بی نام تو، نامه کی کنم باز
ای نام تو مونسِ روانم
جز نام تو، نیست بر زبانم 
سلام دوستان منصوره هستم همسفر حمید
خداوند را شاکر و سپاسگزارم که این جایگاه را برای اولین بار تجربه می‌کنم؛ از خانم نرگس استاد عزیزم تشکر می‌کنم، فرصت را در اختیار من قرار دادند نا بتوانم خدمت کنم و آموزش جدید کسب کنم؛ از نگهبان جلسه ممنونم که مسئولیت اداره جلسه را به من واگذار نمودند.  
جلساتی که در کنگره برگزار می‌شود بار آموزشی خاصِ خودش را دارد تا منِ منصوره یا مسافرِ من به آگاهی و شناخت لازم برسیم و با کاربردی کردن آن‌ها در صراط مستقیم قرار بگیریم.
دستور جلسه این هفته، در کنگره۶۰، چگونه قدردانی می‌کنیم؟
تشکر و قدردانی یکی از مهمترین موضوعاتی است که در کنگره آموزش داده می‌شود و جناب مهندس بر آن تاکید دارند؛ زیرا از اهمیت خاصی برخوردار است.
در باب تشکر و قدردانی آنچه به ذهن تک تک ما در الویت می‌رسد، تشکر از خالق بی‌همتاست؛ خداوندی که بی‌نهایت نعمت به ما داده و مانند یک خورشید گرما و روشنایی به همه مخلوقاتِ خود تابانده، برایش فرقی نمی‌کند آفریده او چگونه است؟ عشق و نعماتِ بلاعوض دارد؛ همان طوری که وقتی به اولین آیه قرآن نگاه می‌کنیم، سوره حمد بعد از بسم الله الرحمن الرحیم؛ الحمد الله رب العالمین داریم؛ یعنی خداوند به من گوشزد می‌کند، مسئله قدردانی بسیار مهم است.
جای دیگر می‌فرماید: اگر شکرگزاری کنید، نعمت های شما افزوده می‌شود.
شکر نعمت، نعمتت افزون کند
کفر، نعمت از کفت بیرون کند
اگر ما نعمت‌های خداوند را در یک کفه ترازو قرار دهیم، تشکر و قدردانی خود را در کفه دیگر، آیا برابری می‌کند؟!
در وادی دهم می‌گوید: من عبد هستم؛ یعنی بنده، بنده بودن یعنی این‌که از نعمت‌هایی که خداوند به ما داده سپاسگزاری کنیم؛ آیا ما واقعا سپاسگزاری می‌کنیم؟ یا با ضرر رساندن به طبیعت مثل: زباله ریختن در طبیعت، آلوده‌ کردن رودخانه‌ها یا از بین بردن طبیعت و درختان، ضرر می‌زنیم؟
مسئله دیگر این‌که آیا تشکر و قدر دانی مختص ذات باری تعالی است یا مراتب پایین‌تری هم دارد؟ از بنده و مخلوق او هم باید تشکر و قدر دانی شود؟
اگر کمی به عقب برگردم به سال گذشته قبل از ورود مسافرم به کنگره، زمانی که مسافرم در تاریکی بود و به مراتب حال من از او خرابتر، زندگی برای من در هاله ابهام بود؛ با ورود مسافرم و بعد خودم به این مکان مقدس، مثلِ گیاه پژمرده، جان گرفتم: آیا نباید ابتدا از خداوند بزرگ و بعد از آقای مهندس سپاسگزاری کنم؟
من هر روز، حالم بهتر و بهتر می‌شود از خداوند برای آقای مهندس و خانواده محترم ایشان، آرزوی سلامتی و سربلندی می‌کنم به قول بزرگی اگر تشکر و قدردانی از مخلوق را بلد نباشیم، مفهومش این است که شکرگزاری از خداوند را بلد نیستیم.
قدردانی و تشکر من از کنگره باید در پندار، گفتار و کردار باشد با به موقع آمدن سر جلسات، احترام گذاشتن به مرزبان‌های پرتلاش و ایجنت محترم، با گفتن چشم به راهنمای دلسوز خود، خدمت کردن در جایگاه‌های مختلف، حمایت از سبد پول، شرکت در جشن گلریزان، عضو لژیون سردار بودن، سفر اولی‌های عزیز که تازه سفرشان را شروع کردند و شرایط خدمت گرفتن را ندارند با رعایت قوانین و حرمت کنگره با رعایت نظم و انضباط  که در واقع پایه و اساس کنگره محسوب می‌شود؛ می‌توانند مراتب قدردانی را به عمل بیاورند.
در واقعِ رسالت انسان، رسیدن به فرمان عقل است و سپاسگزاری یکی از مراتب آن می‌باشد. هر چه در توان دارم باید از کنگره حمایت کنم؛ دیگران کاشتند ما خوردیم؛ حال ما بکاریم دیگران بخورند.
در واقع یکی از زیباترین لحظه‌ها ، لحظه تشکر از مخلوقِ خداوند است.
از این‌که با سکوت قشنگِ خود، من را همراهی کردید، سپاسگزارم.

---------------------------

با تشکر از لژیون‌ خدمتگزار؛ کمک راهنما همسفر نرگس (لژیون پنجم)

پیام مسئول آزمون، کمک راهنما همسفر فاطمه

پیام ورزشبان شطرنجِ پارک نیلوفرآبی، همسفر عفت (لژیون یک) 

پیام همسفر سعیده (لژیون سوم) خدمتگزار صدور کارت

تقدیر و تشکر از دبیر دوره قبل همسفر آسیه

با تشکر از مرزبان کشیک همسفر آمنه عزیز

-----------------------------

تنظیم و ارسال: همسفر اعظم، رهجوی کمک راهنما همسفر اعظم (لژیون یک)

همسفران نمایندگی شفا