اولین جلسه از دوره چهل و یکم کارگاههای آموزشی عمومی کنگره60، ویژه مسافران و همسفران نمایندگی لویی پاستور با استادی مسافر حسن، نگهبانی مسافر کامران و دبیری مسافر رسول با دستور جلسه «ظرفیت و مسئولیت (قبله گم کردن، نق زدن، حاشیه)» شنبه 25 فروردینماه 1402 در ساعت 17:00 آغاز به کارکرد.
خلاصه سخنان استاد:
خداوند را شاکرم که امروز این صندلی در اختیار من قرار گرفت تا بتوانم از شما آموزش بگیرم. از مهندس دژاکام و خانواده محترمشان، راهنمای خوبم، نگهبان و دبیر نهایت تشکر و قدردانی رادارم که این فرصت خدمت را به من دادند. در رابطه با دستور جلسه؛ ظرفیت مبحث گسترده و بزرگی است. اگر از ریشه بخواهم بگویم، ظرفیت یعنی ظرف و گنجایش. من باید همیشه در زندگی خود بررسی کنم که هر موجودی چقدر ظرفیت و گنجایش دارد و با مدام بررسی کردن متوجه میشوم که چقدر این مسئله، در خلقت ارزشمند است. به عقیده من این دستور جلسه راجع به خلقت است که مهمترین قسمت آن در رابطه با ظرفیت است. تمام هستی بر مبنای ظرفیت تقسیمبندی شده، تمام انسانها، جامدات، گیاهان و... همگی به شکلی بر اساس ظرفیتشان دستهبندی شدند. بهطور مثال، هر حیوانی دارای ظرفیت و پتانسیل خاصی است یعنی خاصیت و ظرفیت در گیاهان، حیوانات یا جامدات با یکدیگر فرق میکند؛ نکته جالب اینجاست که تمام این اطلاعات و آگاهیها در انسان جمع شده که به عقیده من این مسئله شاهکار خلقت است.
به عقیده من، اینطور نیست که باید تمام انسانها پاک و منزه باشند چون جایگاه هرکسی را بر اساس ظرفیتش تعیین کردند؛ شاید شخصی درندهخو بوده یا شخصی دیگر شخصیت زهرآگینی داشته یا شاید شخصی مهربان یا وفادار بوده. اینها نشاندهنده این است که هر یک از این اشخاص ظرفیت خاص خود را دارد. مدیر یک دانشگاه با مدیر یک دبستان ازنظر ظرفیت 100% فرق میکنند. منِ مصرفکننده ظرفیت پایینی داشتم. خداوند این بدن سالم را به من داده و من هر مواد ناجور و ناخالصی در این بدن ریختم و آن را نابود کردم چون ظرفیت و اطلاعات آگاهی پایینی داشتم.
خداوند به هر کس بهاندازه ظرفیت و مسئولیتپذیری او پول میدهد. یک استکان با یک لیوان آب لبریز میشود..! اگر خداوند به کسی که عمری زندگی خود را با پول کم صرف کرده ناگهان پول زیادی بدهد آن فرد تخریب و یا اذیت میشود و به هم میریزد. به عقیده من، طبق تجربه شخصی خودم، فردی که ناگهان به جایگاهی برسد هیچگاه از خدا یا خانواده یا جامعه سپاسگزار نمیشود.
در وادی نهم جناب مهندس از نقطه تحمل گفتند که به عقیده من میشود گفت نقطه تحمل با ظرفیت در یک راستا قرار دارد؛ نقطه تحمل هر شخص با شخص دیگر فرق میکند، چه در تحصیل چه در مقام چه علم و یا در عرفان ظرفیت را من نمیتوانم بالا ببرم مگر ذرهذره. امکان ندارد یکباره انسان بتواند ظرفیت خود را بالا ببرد. من باکار کردن باشعور با درک کردن با فهمیدن با مثلثی که استاد امین گفتند: (تفکر، تجربه، آموزش) من میتوانم ظرفیت خود را بالا ببرم. در هستی هر موجودی ظرفیت بالاتری داشته باشد مسئولیت بالاتری هم دارد.
مسئول یعنی چه؟. مسئول یعنی شخصی که از او سؤال میشود و او باید به آن سؤال پاسخگو باشد. در وادی سوم در رابطه با مسئولیت بیان میشود که ما باید مسئولیت اشتباهات و گناهان خود را بپذیریم و برای حل مشکل بیشترین باربر روی دوش خود ماست. برای اینکه به صلح و آرامش برسیم باید مسئولیتپذیر باشیم. اگر امروز مشکلات جسمی روحی و عاطفی دارم به این دلیل است که درست عملنکردهام؛ اگر به شخصی قبل از اینکه ظرفیت در آن ایجاد شود مسئولیت داده بشود، آن شخص قبله را گم میکند. قبله گم کردن اصطلاح از این است که شخص هدف خود را گمکرده است. اگر شخصی بعد از رسیدن به جایگاهی ناسپاسی کند، قبله خود را گمکرده است.
افرادی که در مسیر تاریکی هستند بعد از مدتی ازنظر توان کم میآورند و شروع میکنند به نِق زدن یا غُر زدن. این انسانها از همه طلب کار میشوند. مولانا شمس را گفت:چه شد به آرامش رسیدی؟ سمش پاسخ داد:وعده بر این شد که خود را آرام کنم نه جهان اطراف خودم. اما معجزه شد و جهان نیز آرام گشت! هرلحظه که تسلیمم در کارگَه تقدیر....آرامتر از آهو و بیباکتر از شیرم هرلحظه که میکوشم در کارکنم تدبیر....رنج از پی رنج آید زنجیر پی زنجیر.
حاشیه یعنی اطراف یا گوشهها ما باید حواس و تمرکز خود را روی زندگی خود بگذاریم و از جستوجو در مسائل اطرافیان بر حَذَر باشیم. باید دوربین و دو چشم خود را روی خود بگذاریم تا بهتر زندگی کنیم. به عقیده من انسان باید از کاری که انجام میدهد لذت ببرد و به هیچچیز دیگر فکر نکند. برای آرامش ذهن این کار بسیار مؤثر است. اگر غذا میخورم از غذایم لذت به ببرم یا اگر ورزش میکنم از ورزش خود لذّت ببرم تا قدرت تمرکز من بالاتر برود.
تایپ: مسافر رضا (لژیون چهارم)
عکس: مسافر رضا (لژیون چهارم)
ویراستاری و ارسال: مسافر میثم (لژیون دوم)
- تعداد بازدید از این مطلب :
1194