1402/10/28
حسین عزیز
از اینکه تاریخچۀ دیدگاه و خدمات کنگرۀ ۶۰ نسبت به خانواده‌ها را به اشتراک گذاشتید، متشکرم. آنچه توصیف کردید، بسیار شبیه به تکامل چنین دیدگاه‌ها و رویه‌هایی در ایالات‌متحده است. به‌طور تاریخی، اکثر برنامه‌های درمانی خانواده‌ها را در بهترین حالت مانعی برای درمان یا در بدترین حالت عامل اعتیاد می‌دانستند. این امر منجر به ممنوعیت تماس بیمار با خانواده در طول درمان و عدم ارائه هرگونه حمایتی به خانواده‌هایی شد که عزیزانشان تحت درمان اعتیاد بودند. بقایای چنین نگرش‌هایی همچنان در بسیاری از برنامه‌های درمانی ایالات‌متحده باقی‌مانده است، اما اکثر آن‌ها به نتایج دیگری رسیده‌اند که مهم‌ترین آن‌ها شامل موارد زیر است که با آنچه شما توصیف کردید، هم‌سو است.
یک: زندگی خانوادگی (روابط بین زن و شوهر، بین والدین و فرزندان، بین فرزندان و بین خانواده و اعضای گسترده خانواده) در اثر فرآیند اعتیاد به شدت آسیب می‌بیند. این روابط آسیب‌دیده، پیامدهای اعتیاد هستند، نه علت آن.
دو: تنظیمات غیرطبیعی اعضای خانواده و خانواده به طور کلی، تلاش‌هایی برای حفظ سلامت روانی و روابط در برابر آسیب‌های مداوم اعتیاد هستند.
سه: تنظیمات خانوادگی در طول اعتیاد باید تغییر کنند تا شروع و حفظ بهبودی را حمایت کنند. این فرآیند باز تنظیم می‌تواند برای همه درگیران بسیار استرس‌زا باشد و بهتر است از طریق حمایت خانوادگی مداوم و ساختارمند انجام شود.
چهار: خانواده‌هایی که چنین حمایتی دریافت می‌کنند، می‌توانند به سلامت و خوشبختی بلندمدت دست یابند. میزان بهبودی از اعتیاد برای خانواده‌هایی که چنین حمایتی دریافت می‌کنند، بالاتر است.
کنگرۀ ۶۰ با طیف گسترده‌ای از فعالیت‌های حمایتی از خانواده، الگوی چنین حمایت خانوادگی مستمر است. با این حال، من هیچ برنامه دیگری نمی‌شناسم که رویه هدیه‌دادنی را که شما توصیف کردید، پذیرفته باشد، که به نظر من یک مراسم فوق‌العاده است. همچنین فکر می‌کنم تأکید شما بر تعادل بین حمایت متقابل بین خانواده‌ها در کنگرۀ ۶۰ و احترام به حریم خصوصی خانواده، ویژگی متمایز رویکرد شماست. دو مسیر بهبودی وجود دارد: بهبودی فرد و بهبودی خانواده. آنچه در کنگرۀ ۶۰ تکامل یافته است، از هردوی این مسیرها حمایت می‌کند.
دکتر Best در حال نوشتن کتابی دربارۀ سرمایه بهبودی است - دارایی‌های درونی و بیرونی که می‌توان از آن‌ها برای شروع بهبودی، حفظ بهبودی و افزایش کیفیت زندگی شخصی و خانوادگی در بهبودی بلندمدت استفاده کرد. تحقیقات نسبتاً جدیدی وجود دارد که بر چنین دارایی‌هایی تمرکز می‌کند، به‌جای ادبیات سنتی که بر آسیب‌شناسی مرتبط با اعتیاد تمرکز دارد. دکتر Best در حال ویرایش کتابی است که فصول آن توسط افرادی نوشته خواهد شد که این مطالعات اولیه را دربارۀ سرمایه بهبودی انجام داده‌اند. کاری که او از من خواسته است، نوشتن مقدمه کتاب و کمک به نوشتن یکی از فصول است.
دکتر Best برخی از بهترین تحقیقات را دربارۀ بهبودی از اعتیاد انجام می‌دهد و اکنون درگیر چندین مطالعه و انتشارات متعدد است. متأسفم که تلاش‌های قبلی ما برای مشارکت او در مطالعات کنگرۀ ۶۰ با موانع سیاسی و لجستیکی زیادی مواجه شد. او اکنون در دانشگاه جدیدی فعالیت می‌کند، بنابراین شاید این چیزی باشد که بتوانیم در آینده دوباره به آن بپردازیم.
تا همین اواخر، توجه بسیار کمی در برنامه‌های درمان اعتیاد به حمایت از ادامه تحصیل بیماران تحت درمان می‌شد. اما اخیراً برنامه‌هایی برای حمایت از ادامه تحصیل افرادی که می‌خواهند دبیرستان را به پایان برسانند یا به دانشگاه یا تحصیلات تکمیلی بروند، ایجاد شده است. برخی از این افراد می‌خواهند متخصصانی شوند که در زمینه درمان اعتیاد کار می‌کنند. از شنیدن دربارۀ اعضای زیادی از کنگرۀ ۶۰ که در حال تحصیل در مقاطع بالاتر هستند، دلگرم شدم. دانش تجربی آن‌ها که در کنگرۀ ۶۰ کسب کرده‌اند، برای دانشگاه‌هایی که در آن‌ها تحصیل می‌کنند، بسیار ارزشمند خواهد بود.
از داستان مرد مستی که زیر چراغ خیابان به دنبال کلیدهای گم‌شده‌اش می‌گشت، لذت بردم. درس‌های زیادی در آن داستان وجود داشت.
سلام گرم من را به خانواده و تمام اعضای کنگره ۶۰ برسانید.
دوست و برادر همیشگی
بیل
January 18, 2024
Dear Hossein,
Thank you for sharing the history of Congress 60’s views of and service to families. What you describe is very similar to the evolution of such views and practices in the United States. Historically, families were viewed by most treatment programs as at best a distraction from treatment or at worst the cause of addiction. This led to many treatment programs prohibiting patient contact with families during treatment and offering no support to families whose loved one was undergoing treatment for addiction. The remnants of such attitudes continue to linger in many U.S. treatment programs, but most have come to other conclusions, the most important of which include the following that parallel what you describe.
One: Family life (relationships between husband and wife, between parents and children, between the children, and between the family and extended family members) is severely damaged through the addiction process. These damaged relationships are the consequences of addiction, not its cause.
Two: The abnormal adjustments of family members and the family as a whole constitute efforts to maintain psychological and relational health in the face of the sustained trauma of addiction.
Three: Family adjustments during addiction must be changed to support the initiation and maintenance of recovery. This readjustment process can be very stressful to all involved and is best done through sustained and structured family support.
Four: Families provided such support can achieve long-term health and happiness. Addiction recovery rates are superior for families provided such support.
Congress 60 is a model of such sustained family support through its range of family support activities. That said, I know of no other program that has adopted the gifting practice that you describe, which I think is a wonderful ritual. I also think your insistence on a balance between mutual support between families in Congress 60 and respect for family privacy is a distinctive feature of your approach. There are two paths of recovery: recovery of the individual and recovery of the family. What has evolved within Congress 60 supports both these paths.
Dr. Best is writing a book about recovery capital—the internal and external assets that can be used to initiate recovery, maintain recovery, and enhance quality of personal and family life in long-term recovery. There is a relatively new body of research that focuses on such assets rather than the traditional literature that focuses on addiction-related pathology. Dr. Best is editing a book whose chapters will be authored by those who conducted these early studies on recovery capital. What he has asked me to do is write the book introduction and help write one of the chapters.
Dr. Best is doing some of the best research on addiction recovery and is now involved in multiple studies and many publications. I regret our earlier efforts to involve him in studies of Congress 60 faced so many political and logistical obstacles. He is now in a new university so perhaps this is something we can explore again in the future.
Until recently, very little attention was paid in addiction treatment programs to supporting the continued education of patients undergoing treatment. But recently, programs have been established to support the continued education of those who would like to complete high school or go on to college or graduate school. Some of these individuals want to go on to become specialists working in addiction treatment. I was encouraged to hear of the many members of Congress 60 who are pursuing advanced education. The experiential knowledge they have gained in Congress 60 will be of great value to the universities they are attending.
I enjoyed your story of the drunk looking for his lost keys under a streetlight. Many lessons in that story.
Please extend my warmest regards to your family and to all members of Congress 60.
Friends and Brothers Forever
مترجم: احسان رنجبر
تنظیم: مسافر ابراهیم
- تعداد بازدید از این مطلب :
2372