جلسه ششم از دوره بیست و هفتم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران کنگره 60، نمایندگی صالحی با دستورجلسه «از فرمانبرداری تا فرماندهی» به استادی کمک راهنما همسفر الهه پیش روی شماست.
دستورجلسه «از فرمانبرداری تا فرماندهی» بیانگر حرکتی از یک نقطه و رسیدن به نقطه دیگر است، به عبارتی از تسلیم شروع شده و به آزادگی و فرمانروایی می‌رسد.
برای بهتر فهمیدن این دستورجلسه نیازمندیم ابتدا مفهوم دو کلمه «فرمانبرداری» و «فرماندهی» را درک کنیم:
فرمانده کسی است که فرمان صادر می‌کند و عده‌ای جهت هدفی خاص از او پیروی می‌کنند.
فرمانبرداری به معنای اطاعت از امر استاد، فرمانده و یا خداوند است.
کسی که فرمانبردار است در برابر امرِ فرمانده‌اش تسلیم است و در حقیقت در مورد موضوعی مشخص، خود را به او سپرده است، بنابراین هرچه از دوست رسد نیکوست و فرد فرمانبردار جز اطاعت ندایی سر نمی‌دهد. اما این فرمانبرداری به معنای پیروی کورکورانه، ناآگاهانه و بی‌هدف نیست، بلکه مسیری است که در هر قدم، انسان را به هدف اصلی و مقام فرماندهی نزدیک‌تر می‌کند.
این موضوع در حیطه درمان اعتیاد و رابطه راهنما و رهجو نیز صدق می‌کند. یک رهجو باید بداند زمانی که وارد کنگره شد و در هر جایگاهی که سفرش را آغاز کرد (مسافر یا همسفر) باید فرمانبردار راهنمای خود باشد و به او اعتماد کند. این مسیر و فرمانبرداری در نهایت، رهجو را به جایگاه حقیقی و به فرماندهی می‌رساند.
انسان در بدو آفرینش همانند یک فرمانده است که تسلطی کامل بر نیروها (توانایی‌هایش) دارد، به عبارتی فرماندهی آن‌جاست که فرد از تمام قدرت اختیار خود برخوردار باشد، اما در سفری که انسان به سوی تاریکی آغاز می‌کند رفته رفته توانایی‌ها و در نهایت اختیارش را از دست می‌دهد. ممکن است یک فرد در مسیر اعتیاد و دیگری در قمار و یا هر ضدارزش دیگری این توانایی‌ها را از دست بدهد، اما در هر صورت محصول یکیست: «از دست دادن فرماندهی» و انسانی که در مسیر اعتیاد قدرت‌هایی چون نیروی بدنی، حافظه، تمرکز، قدرت استدلال و صدها نیروی بالقوه دیگر خود را از دست داده مانند فرمانده‌ای است که سرزمین‌هایش را از چنگال او درآورده‌اند، در این مرحله است که فرمانده گمگشته به دنبال بازپس‌گیری نیروهایش می‌رود و باید بداند که شرط لازم و اساسی برای به دست آوردن مجدد فرماندهی، همان فرمانبرداری از مقام بالاتر است. بنابراین فرد مصرف کننده و یا همسفر او باید در طی مدت درمان، به فرمان‌های راهنما عمل کرده و آنها را با جان و دل پذیرا شوند و بدانند که اجرای کوچکترین فرمان‌ها در ادامه به حرکتی عظیم ختم می‌شود و به طور قطع نیروهای از دست رفته را به آنها بازمی‌گرداند.
نکته بسیار مهم برای خدمتگزاران این است که همواره به یاد داشته باشیم فرماندهی سلسله مراتبی دارد و در نهایت به خداوند ختم می‌شود. من باید بدانم تفاوتی نمی‌کند در چه جایگاهِ خدمتی هستم و چندین سرباز از من فرمان می‌گیرند، نهایتِ فرماندهی از آنِ خداوند است و همگی فرمانبرداران او هستیم.
در پایان امیدوارم در سفری که عظمتِ آغاز و پایانش را نمی‌دانیم، بهترین فرمانبردار و خدمتگزار در مسیر الهی باشیم. آمین
کمک‌راهنمای لژیون دوم: همسفر الهه
ارسال: همسفر زهرا - لژیون پنجم
همسفران نمایندگی صالحی
- تعداد بازدید از این مطلب :
1195