چهارده وادی همانند زنجیر به یکدیگر متصل هستند

جلسه پنجم از دوره پنجم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگرۀ 60 نمایندگی بنیان؛ با استادی مسافر حسن، نگهبانی مسافر محمدصادق و دبیری مسافر ابوالفضل، با دستور جلسه"وادی پنجم و تاثیر آن بروی من" روز پنجشنبه 31تیرماه  1400 ساعت 17 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان حسن هستم، یک مسافر. در ابتدا از استاد خودم مهدی آقا و همچنین از نگهبان جلسه تشکر می‌کنم که این خدمت را به من واگذار کردند تا آموزش بگیرم. دستور جلسه وادی پنجم و تأثیر آن بروی من می‌باشد. ما در چهار وادی اول ساختارهای تفکر را یاد می‌گیریم و در وادی پنجم پلهٔ اول اجرایی کردن تفکرات ما می‌باشد. قبل از ورود به کنگره من به خیال خود تفکر می‌کردم درصورتی‌که هیچ‌گونه تفکری نداشت. به طور مثال در زمان صحبت‌کردن ابتدا بایستی تفکر کرد بعد کلام از دهان جاری شود ولی من برعکس عمل می‌کردم. در وادی پنجم ما ساختار اجرایی کردن تفکراتمان را آموزش می‌گیریم.

برای اجرایی کردن این ساختار می‌توان از کارهای کوچک شروع کرد مثل مسواک زدن. چهارده وادی همانند زنجیر به یکدیگر متصل هستند و اگر به‌درستی آنها را عملیاتی کنیم در زندگی خود به هیچ مشکلی برخورد نخواهیم کرد.

در وادی پنجم هفت پارامتر ذکر شده که یک‌به‌یک باید همهٔ آنها را برای تزکیه و پالایش کردن خود، به انجام رساند.

برگشت از ضد ارزش‌ها:

در مرحلهٔ اول برگشت از ضد ارزش‌ها قرار دارد که برای مثال می‌توانم خودم را مثال بزنم که چندین سال در ضد ارزش‌ها بودم و موقعی که تصمیم اعتیادم را درمان کنم در واقع در همین مرحله قرار گرفتم و به کنگره آمدم.

خودداری:
 به‌عنوان‌مثال: اگر قرار است به جایی و یا به مکانی نرود، نمی‌رود. اگر باید کاری را انجام ندهد، نمی‌دهد. اگر باید حرفی را نزند نمی‌زند و بسیاری امور دیگر.

قناعت:
قناعت نیز در جای خود بسیار تا بسیار حائز اهمیت است. شایسته است که در طول دوره درمان اعتیاد خود، به آنچه که داریم قانع باشیم و قدر داشته‌های خود را بدانیم. قرار نیست که بلافاصله با شروع درمان، تمامی مشکلات ما حل شود.

صبر:

برای درمان اعتیاد، ما شدیداً نیازمند آموختن و بکار گیری مفهوم صبر در زندگی خود هستیم، چرا که در غیر این صورت، یعنی بدون درنظرگرفتن صبر و عمل به آن، هرگز به درمان اعتیاد نمی‌رسیم.

توکل:

همان گونه که در وادی چهارم یاد گرفته‌ایم، ما بایستی مسئولیت امورات زندگی خود را بپذیریم و در جهت آنها تلاش و کوشش نماییم، اما اگر زمانی به مشکل برخورد کردیم که حل آن از ید قدرت ما خارج بود، آن‌گاه می‌توانیم به قدرت مطلق توکل نماییم و چشم به رحمت و عنایت او داشته باشیم و این را نیز بدانیم که او هیچ‌گاه بندگان خود را فراموش نمی‌کند 

رضا:

بعضی‌ها دائماً در حال گله و شکایت هستند. از خود، خانواده، کار، جامعه، زندگی، هستی و حتی خداوند. انسانی که چنین روحیه‌ای داشته باشد، لذتی از زندگی و کارهایی که انجام می‌دهد نمی‌برد. برای چنین افرادی با چنین تفکراتی، زندگی یکسره تلخ و جهنم است.

تسلیم:

مقام تسلیم در درجه بالاتر از رضا قرار دارد؛ زیرا تسلیم عبارت است از ترک کردن خواسته‌ها و سپردن همه امور به خدا، بدون آنکه به آن‌ها وابستگی داشته باشد که بسیار سخت و دشوار است ولی وقتی کسی بتواند وارد این مرحله بشود، به آرامش می‌رسد. در کنگره 60 تسلیم بدون چون‌وچرای آموزش‌های راهنما شدن، مسیری را در سفرت برای پشت سر گذاشتن سختی‌های بیماری اعتیاد و رسیدن به درمان و تعادل ایجاد خواهد نمود.

تصویربردار: مسافر مهدی لژیون یکم

تایپ و ارسال خبر:مسافر مرتضی لژیون یازدهم