عشق یعنی فهمیدن و آگاه شدن

همسفر بودن فقط همراهی نیست؛ انتخاب ماندن در مسیر دانایی، صبر و تغییر است.

حضور همسفر با صبر، دانایی و حرکت در مسیر آموزش نقشی مؤثر در پایداری درمان ایفا می‌کند و زمینه‌ساز رشد فردی و جمعی است.

هفته همسفر، فرصتی است برای قدردانی از تلاش‌های ارزشمند همسفرانی است که با پذیرش مسئولیت خویش در ساختن تعادل و آرامش سهیم بوده‌اند.

افتخار داریم از گروه سایت در خدمت راهنمای محترم مسافر پژمان و راهنمای محترم همسفر الهام باشیم و در مورد دستور جلسه «هفته همسفر؛ نقش همسفران خانم و آقا در درمان اعتیاد مسافران» به گفتگو بپردازیم.

در ابتدا از طرف گروه سایت بابت فرصتی که در اختیار ما قرار دادند بسیار سپاسگزاریم.

لطفاً به رسم کنگره خودتان را معرفی کنید: 

سلام دوستان، الهام هستم همسفر پژمان 

آخرین آنتی ایکس مسافر: تریاک، شیره و قرص.
مدت سفر: ۱۳ ماه و ۱۵ روز
راهنمای مسافر: آقای حسین ایوبی
راهنمای همسفر: خانم خاطره
روش درمان: «D.S.T»
داروی درمان: «OT»
مدت رهایی: ۷ سال
ورزش در کنگره۶۰ مسافر: والیبال
ورزش در کنگره۶۰ همسفر: بدمینتون

همسفر بودن چه تأثیری بر نگاه فرد به زندگی، عشق و مسئولیت دارد؟

همسفر می‌آموزد که عشق یعنی احترام به اختیار و مسیر رشد فرد دیگر است. همسفر می‌آموزد، عشق فقط دوست داشتن نیست؛ عشق یعنی فهمیدن، صبر کردن و آگاه شدن. طبق آموزش‌ها در سی‌دی موانع محبت، محبت با مالکیت عدم قطعیت دارد؛ هر چه حس مالکیت بیشتر باشد، محبت کمتر می‌شود. پس باید مالکیت را کمتر و مسئولیت‌پذیری را بیشتر کرد. من به شخصه در کنگره۶۰ یاد گرفتم که مسئولیت حال خوب خودم را، طبق عنوان وادی سوم که می‌گوید: هیچ انسانی به اندازه خود انسان به خویش فکر نمی‌کند، بپذیرم و به‌ جای کنترل مسافرم، روی اصلاح رفتار، گفتار و نگرش خودم کار کنم و مسئولیت زندگی و انتخاب‌هایم را بپذیرم. این آموزش‌ها نگاه من به زندگی را از ترس، اضطراب و مالکیت به شجاعت، امید و محبت تغییر داد.

آیا آموزش‌هایی که در بخش همسفران داده می‌شود، تأثیر مستقیم بر آرامش و نظم مسافران دارد؟

بله، بدون تردید و با تمام وجودم آن را لمس کرده‌ام. آرامش همسفر رابطه مستقیم با آرامش مسافر دارد. زمانی که همسفر آموزش می‌بیند از رفتارهایی مانند: سرزنش، توقع، تجسس و موارد مشابه فاصله می‌گیرد. این آموزش‌ها باعث می‌شود فضای خانه تغییر کند و از تنش به آرامش و از بی‌نظمی به نظم برسد. در واقع آموزش همسفر، مکمل و پشتیبان درمان مسافر است. در همسفرها نیروی پتانسیلی وجود دارد که اگر همسفر جایگاه خود را پیدا کند، می‌تواند نقش مهمی داشته باشد؛ هم در درمان مسافر و هم در تغییر افکار و برقراری ارتباط با دیگران. پس اگر من همسفر آرامی باشم، می‌توانم این آرامش را به خانواده خود منتقل کنم.

از نگاه شما، هفته همسفر چه پیامی برای خانواده‌های خارج از کنگره۶۰ دارد؟

هفته همسفر پیام‌آور این موضوع است که درمان فقط مربوط به مصرف‌کننده نیست؛ خانواده نیز نیاز به آموزش دارد تا ناخواسته مانع درمان مسافر نشود و عامل آسیب‌زا نباشد. دکتر امین در سی‌دی «نقش همسفر» می‌فرمایند: «خانواده با آموزش و آگاهی می‌تواند نقش پشتیبان را پیدا کند؛ در نتیجه یک خانواده می‌تواند بزرگ‌ترین مانع درمان باشد یا قوی‌ترین پشتیبان مسافر باشد».

اگر پیام شما به تمام همسفران کشور در هفته همسفر پخش شود، چه حرف دلی به آن‌ها می‌گویید؟

همسفران عزیز، قبل از هر چیز خودتان را دریابید و آموزش‌ها را جدی بگیرید، صبور باشید و به مسیر درمان اعتماد کنید.

مطابق با فرمایش آقای مهندس: «آموزش بدون عمل، فقط دانستن است؛ اما دانستن همراه با عمل است که تغییر، تبدیل و ترخیص را در زندگی ما به وجود می‌آورد». با آموزش گرفتن و ایجاد تغییرات درونی، جهان اطراف ما نیز تغییر می‌کند. اگر همسفر رشد کند و حال دلش خوب باشد، نور این تغییرات به مسافر هم می‌رسد و مسیر درمان او را روشن‌تر می‌کند

کلام آخر:

از آقای مهندس دژاکام و خانواده محترم ایشان سپاسگزارم که با دانش، عشق و آموزش‌های بی‌بدیل خود مسیر درست زندگی را به ما نشان دادند. همچنین از مسافر عزیزم سپاسگزارم که راه کنگره۶۰ را به من نشان داد، سفر کردند و خدمتگزار شدند و با تلاش خود مسیر رهایی و رشد را برای من ممکن ساخت تا با حمایت‌های ایشان بتوانم به‌ عنوان همسفر در کنگره۶۰ آموزش بگیرم و خدمت کنم.

 لطفاً به رسم کنگره خودتان را معرفی کنید:

سلام دوستان، پژمان هستم یک مسافر

آخرین آنتی ایکس مصرفی: تریاک، شیره و قرص
مدت سفر: ۱۳ ماه و ۱۵ روز
راهنما: آقای حسین ایوبی
روش درمان: «D.S.T»
داروی درمان: «OT» 
مدت رهایی: ۷ سال
مدت سفر نیکوتین: ۱۷ ماه و نیم
راهنمای نیکوتین: آقای حسین ایوبی
مدت رهایی نیکوتین: ۶ سال
ورزش در کنگره۶۰ مسافر: شنا و والیبال

آیا حضور یک همسفر باعث تغییر مسیر یا موفقیت ویژه در «سفر» مسافر می‌شود؟

با توجه به آموزش‌هایی که در کنگره۶۰ دریافت کرده‌ام، روند و مسیر حرکت انسان بیش از دو مسیر نیست؛ یا انسان در مسیر ارزش‌ها حرکت می‌کند یا در مسیر ضدارزش‌ها قرار می‌گیرد. زمانی که یک مسافر در مسیر اعتیاد حرکت کرده است، به‌ طور قطع در مسیر ضدارزش‌ها قرار داشته و در این مسیر انبوهی از اعمال را انجام داده و حس‌های مربوط به این‌گونه اعمال را در خود ایجاد کرده است. این انسان در کنار دیگر انسان‌ها قرار گرفته و در زندگی روزمره با انتقال حس‌های خود به اطرافیان، تخریب‌های بسیاری را ایجاد کرده و موجب شکل‌گیری برخی صفات در اطرافیان خود شده است.

اکنون مسافری که در سفر درمان اعتیاد قرار می‌گیرد با تزکیه، پالایش و رسیدن به آگاهی، هم جسم و هم روان خود را بهبود می‌بخشد. به‌طور قطع چنین انسانی در کنار یک همسفر قرار دارد که او نیز به‌ واسطه برخی اعمال که از طریق مسافر انجام شده یا در مسیر زندگی شکل گرفته است، دچار تخریب در بخش روان و حس‌های خود و گاه در جسم خود شده است. این همسفر، بدون آموزش‌های درمان و مسیر درمان، نمی‌تواند سفری با کیفیت مطلوب داشته باشد؛ اما مسافرانی که همسفران یا اطرافیان آن‌ها در کنگره۶۰ حضور دارند و زیر نظر آموزش‌های کنگره۶۰ به رشد و تعالی می‌رسند، می‌توانند کمک شایانی هم در درمان اعتیاد یک مصرف‌کننده و هم در ایجاد حال خوش در خود داشته باشند. در نتیجه پس یک همسفر با حرکت در مسیر کنگره۶۰ و آموزش‌های آن، علاوه بر اینکه خود به رشد و آگاهی جدید دست پیدا می‌کند، حرکت در مسیر ارزش‌ها را هم حس می‌کند و هم تغییر را در مسیر مسافر خود مشاهده می‌کند. او می‌تواند با ایجاد حس‌های جدید در زندگی خود و مسافرش، بال پروازی واقعی برای رسیدن به هدف مطلوب در زندگی خود و مسیر درمان برای مسافرش ایجاد کند. یک همسفر در کنگره۶۰ نقشی کلیدی دارد و حضور او می‌تواند موجب افزایش کیفیت سفر یک مسافر شود. 

در کلام بنیان کنگره ۶۰، همسفر جایگاه ویژه‌ای دارد؛ شما این نگاه را در عملکرد اعضاء چگونه می‌بینید؟

در کلام بنیان کنگره۶۰، همسفران در یک مسیر حرکتی می‌توانند هم موجب کند شدن حرکت شوند و هم باعث تسریع در آن باشند. با توجه به اینکه نزدیک به نه سال است که در کنگره۶۰ حضور دارم، عملکرد بخش همسفران را از دیدگاه خود بسیار مطلوب و بر پایه نظم ارزیابی می‌کنم و روند رشد آن‌ها را در دریافت آموزش‌ها و نشر آنچه در کنگره۶۰ و چه در مسیر زندگی شخصی خود و مسافرانشان، بسیار مؤثر و سازنده مشاهده نموده‌ام. 

به نظر شما همسفر در مسیر درمان مسافر تا چه اندازه باید درگیر جزئیات سفر باشد؟

به نظر من، در ابتدای امر یک همسفر باید به این نکته آگاهی کامل داشته باشد که مسیر درمان برای یک مسافر، در مرحله نخست، یک مسیر درمانی برای جسم او است.

همان‌گونه که در علم پزشکی هیچگاه در نسخه‌ای که یک پزشک تجویز می‌کند و یا در نحوه مصرف داروهای یک بیمار دخالتی صورت نمی‌گیرد، زیرا آگاهی وجود دارد که هرگونه اقدام خودسرانه در مسیر درمان یک بیمار یا در نحوه مصرف داروهای او نتیجه‌ای معکوس به همراه داشته و بیمار را دچار آسیب‌های متعددی می‌کند. از آن‌جایی که یک همسفر شناخت و تجربه‌ای از نحوه درمان جسم یک مصرف‌کننده ندارد، قطعاً نمی‌تواند وارد جزئیات درمان مسافر خود شود. همسفری که به مسیر درمان در کنگره۶۰ ایمان کامل داشته باشد، خود را وارد جزئیات سفر مسافر نمی‌کند و این موضوع را با تکیه بر قوانین کنگره۶۰، روش «D.S.T»، خود مسافر و مسیر حرکتی‌ای که راهنمای مسافر در کنگره۶۰ تعیین می‌کند، می‌سپارد.

چگونه می‌توان همسفران را به حضور فعال‌تر در جلسات و مشارکت‌ها تشویق کرد؟

با آگاهی دادن به همسفران و با این درک که یک همسفر بداند خواسته یا ناخواسته، زندگی کردن در کنار یک مصرف‌کننده مواد، تأثیرات مخربی را بر یک یا چند همسفر برجای گذاشته است و اینکه مسافران پس از درمان اعتیاد خود به تعادل نسبی خواهند رسید، مسیر آموزش روشن‌تر می‌شود. همچنین لازم است این نکته دانسته شود که در هر موضوعی، افراط و تفریط ریشه در خواسته درونی انسان دارد و چه مسافر و چه همسفر باید تغییر در خواسته‌های درونی خود ایجاد کنند. همسفران باید آگاه باشند که تخریب‌های یک مصرف‌کننده، پس از درمان در بیشتر موارد در درون او اصلاح می‌شود؛ در حالی که همسفری که از آموزش‌ها دور مانده است، ممکن است همچنان تخریب‌ها را در درون خود حفظ کرده باشد.

نکته مهم این است که یک همسفر فراموش نکند مسافر او پس از درمان، دوباره به آغوش خانواده بازمی‌گردد و این همسفران هستند که می‌توانند آرامش و اعتدال را در خانواده برای یک مسافر فراهم کنند. چنانچه همسفران به این آگاهی دست پیدا کنند، تمام سختی‌هایی که در کنار یک مصرف‌کننده سپری شده است، در کنگره۶۰ و در قالب آموزش‌ها، حضور در جلسات و مشارکت‌ها پس از درمان به آسانی‌های زندگی تبدیل خواهد شد و این وعده خداوند منان است. در این صورت، همسفران از هیچ تلاش و کوششی برای رشد خود و مسافرانشان دریغ نخواهند کرد و حضور همسفران را با عشق و آگاهی هرچه بیشتر در صحنه کنگره۶۰ مشاهده خواهیم کرد؛ تشویقی که از درون یک همسفر می‌جوشد و ماندگار است.

کلام آخر:

بر هر مسافر یا مصرف‌کننده‌ای واجب و ضروری است که کمال تشکر و سپاسگزاری را از همسفر زندگی خود به‌ جا آورد و تمام سعی و اندیشه خود را برای قدردانی از همسفری به کار گیرد که اجازه نداد پیوند محبت میان مسافر و خانواده‌اش گسسته شود و با تمام توان در کشاکش سختی‌ها و با ایمان، حفظ حریم خانواده را بر عهده گرفت. در هفته همسفر، بر هر مسافری لازم است که از همسفران و از ارکان حفظ حریم و حرمت خانواده خود، کمال تشکر و قدردانی را داشته باشد. همچنین تبریک و تهنیت خود را به همسفر اول کنگره۶۰، خانم آنی بزرگ و خانواده محترم دژاکام تقدیم می‌کنم و فرا رسیدن این هفته را به تمامی همسفران کنگره۶۰ و نیز به همسفر خودم تبریک عرض می‌کنم.

نظرات خود را در یک کلمه نسبت به این کلمات بیان کنید.

مسافر: 

همسفر: ایثار و گذشت
رهایی: رسیدن به خود
عشق: رسیدن به اصل وجودی
کنگره۶۰: مربی و نقشه راه

همسفر:

همسفر: همراه‌ همیشگی
رهایی: حال‌خوش
عشق: قدرت‌ مطلق
کنگره۶۰: تولد دوباره

تایپ و ویراستاری: مسافر رضا (لژیون۱۶) دبیر سایت
مصاحبه کننده‌: مرزبان خبری همسفر مریم، مسافر حمزه
مرزبان خبری: مسافر علی
تهیه و ارسال: مسافر حمزه