سایبان و جان پناهی بر سر مسافر

خداوند از میان بندگان خود همسفران را یاری نمود تا با پیوند محبت خود سایه‌بان و جان پناهی بر سرمای وجود مسافران خواهان عبور از گذرگاه‌های دشوار اعتیاد گردند. همسفران با مفهوم مهربان، بستر رهایی مسافران را فراهم آورده‌اند.

اعتیاد یکی از چالش‌ها بزرگ فرد و اجتماع است، که اثرات آن از مرز شخصی فراتر رفته و کل خانواده را درگیر کرده است. خانواده کوچکترین واحد شناخته شده در جامعه است، که یک نظام پویا و به هم پیوسته است، اعضا بر یکدیگر تاثیر می‌گذارند. زمانی که یکی از اعضا دچار اعتیاد شود کل ساختار خانواده تحت‌تاثیر قرار می‌گیرد. روابط عاطفی دچار تنش می‌شود، نقش‌ها تغییر می‌کند و اعتماد از دست می‌رود.

خانواده به عنوان نخستین محیط اجتماعی برای یک فرد، هم می‌تواند عاملی برای تشدید مشکلات و یا بستری برای درمان فرد مصرف کننده باشد. تفاوت در میزان آموزش و آگاهی خانواده است، برای درمان‌اعتیاد؛ باید خانواده را مورد توجه قرار داد، لذا یکی از مهم‌ترین اهداف کنگره۶۰ احیای خانواده و ترمیم آسیب‌هایی است که به خانواده و نزدیکان فرد مصرف کننده وارد شده‌ است.

همسفر چه کسی است؟ همسفر به کسی اطلاق می‌شود که سابقه اعتیاد ندارد و برای تعالی اهداف کنگره۶۰ تلاش می‌نماید. چرا یک همسفر نیاز به آموزش دارد؟ 1) فرد مصرف کننده مانند خورشید است که به مهتاب تبدیل شده و نور او را اعتیاد جذب می‌کند. هرچند فرد انسان خوبی باشد نمی‌تواند، نور را که از دست می‌دهد به عزیزان خود بدهد و نزدیکان او دچار کمبودهایی از نظر احساسی، عاطفی، روحی و غیره می‌شوند. همین کمبودها باعث ایجاد ناراحتی و بیماری در افراد نزدیک مصرف کننده می‌شود، پس لازم است که همسفران به کنگره بیایند و از آموزش‌ها استفاده کنند تا به مرور زمان گره‌های درونی خود را باز کرده و مشکل و مسائل خود را حل کنند. 2) مسافر از اعتیاد، یک موضوع و یک ساختار خاص خود را دارد و رهایی از آن را از هفت خان رستم سخت‌تر می‌بیند؛ ولی همسفر رهایی از اعتیاد را با کمی غیرت و اراده امکان‌پذیر می‌بیند و همین اختلاف دید که وجود دارد، باعث بروز خیلی از مسائل و مشکلات بین مسافر و همسفر می‌شود.

کنگره۶۰ معتقد است، که درمان‌اعتیاد یک علم است. شخصی که می‌خواهد به مصرف کننده کمک کند؛ باید اول آموزش بگیرد، بعد اقدام به کمک کند اگر نه تخریب ایجاد می‌کند. کنگره۶۰ با آموزش صورت مسئله اعتیاد و شرایط مسافر، یک درک بین مسافر و همسفر برقرار می‌کند. همین امر باعث می‌شود که درمان‌اعتیاد خیلی بهتر و راحت‌تر صورت گیرد. همسفر نقش یک بازیگر مکمل را دارد و نقش کلید را در درمان مسافر بازی می‌کند.

همسفر همیشه؛ باید در کنار مسافر باشد، تا به او امید، قوت قلب و اعتمادبه‌نفس بدهد، اگر او بتواند نقش خود را خوب بازی کند می‌تواند مسافر را از عمق دره، با خواسته خود او به بالا بیاورد، اگر نقش خود را بد بازی کند مسافر که لب پرتگاه است را به داخل دره پرت می‌کند. همسفر برای این‌که بتواند نقش خود را به خوبی ایفا کند؛ باید بداند، اگر هدفش فقط رهایی مسافر باشد در این صورت وقتی مسافر حالش خوب است و در مسیر درمان قرار دارد او هم حالش خوب، و زمانی که مسافر حالش خراب باشد همسفر هم حالش خراب می‌شود،در این صورت نمی‌تواند به مسافر کمک کند. همسفر؛ باید اول بداند که برای خود به کنگره می‌آید تا به آرامش، تعادل و حس خوب برسد و در آن صورت به بهترین شکل نقش خود را ایفا خواهد کرد.

انسان می‌تواند در تنهایی تفکر کند و مسائل را در یک محیط به تنهایی تجربه کند؛ ولی آموزش را به تنهایی نمی‌تواند ببیند و یادگیری هر علمی نیاز به مربی و معلم دارد و همسفر برای کمک به مسافر؛ باید علم درمان‌اعتیاد و جهان‌بینی را آموزش ببیند. در کنگره راهنما آموزش همسفران را برعهده دارد. او تمام مشکلات را که امروز همسفر دارد، در گذشته تجربه کرده است و می‌تواند بهترین هدایت کننده و حامی همسفر در مسیر درمان باشد.

آموزش‌های کنگره برای همسفران شامل دو قسمت: اول شناخت علم درمان‌اعتیاد و شرایط سفر مسافران، دوم آموزش‌های جهان‌بینی که هر دو مورد به مرور زمان و در امتداد همدیگر به همسفر آموزش داده می‌شود. همسفر ابتدا آموزش می‌گیرد که موقعیت فعلی او، حضور او در کنگره به دو دلیل است: یکی این‌که جبران خطاهایی که ممکن است قبلاً انجام داده باشد، دوم گرفتن آموزش‌هایی که برای رسیدن به آسایش و آرامش در زندگی نیاز دارد، وقتی همسفر این مسئله را بپذیرد خیلی بهتر می‌تواند حرکت کند.

از همان ابتدا ورود همسفر به کنگره به او آموزش داده می‌شود؛ باید مسافر را رها کند، و ذره‌بین را روی خود بگیرد. فقط با تمام وجود به مسافر محبت کند، محبت او بدون منت و هیچ انتظار باشد. به خاطر مسافر از خواسته‌های خود بگذرد و به خواسته‌های معقول مسافر توجه کند. فقط ویژگی‌های مثبت مسافر را ببیند و روی آن‌ها متمرکز بشود و ویژگی‌های منفی‌ او را نادیده بگیرد؛ چون اگر روی ویژگی‌های منفی مسافر متمرکز شود حس همسفر نسبت به او عوض می‌شود و محبت بین آن‌ها از بین خواهد رفت؛ زیرا حس است که باعث ایجاد دوستی و محبت بین افراد می‌شود.

همسفر در ابتدا با کوله‌باری از غم، اندوه، خشم، ترس و نگرانی وارد کنگره می‌شود. آن‌چه می‌بیند، می‌شنود، حس می‌کند و فکر می‌کند، همه از روی قضاوت، نفرت، حسادت، تجسس، ظن و گمان بد، عدم اعتماد به اطرافیان است. کم‌کم آموزش می‌گیرد، تزکیه و پالایش را از خود شروع می‌کند. با فرمان‌برداری از راهنما و گرفتن آموزش‌های کنگره در هر لحظه از زندگی مسیر ارزش را انتخاب و از ضدارزش‌ها دوری می‌کند تا آرام‌آرام حس‌های او پاک شود، آن‌چه را می‌بیند، می‌شنود و حس می‌کند، همه عشق و محبت می‌شود. وجود او سرشار از انرژی و خدمت می‌شود و آن‌چه را  که در گذشته می‌بیند تجربه است و در حال با آسایش و آرامش زندگی می‌کند و آینده را با تفکر، تلاش و توکل به خدا برنامه‌ریزی می‌کند.

منابع: سی‌دی‌های احساس همسفر، همسفر ۱ و۲، جشن همسفر ، علم ۱، سایت کنگره۶۰

رابط‌خبری: همسفر سهیلا رهجوی راهنما همسفر اشرف (لژیون اول)
عکاس‌‌ خبری: همسفر محبوبه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هشتم)
ویراستاری و ارسال: همسفر افسانه رهجوی راهنما همسفر رعنا (لژیون نهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی هاتف