ما هم باید چشمه جوشان باشیم

جلسه اول از دوره سی‌وسوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی حر به استادی همسفر اکرم، نگهبانی همسفر مهین و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «وادی یازدهم (چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.) و تأثیر آن روی من» روز سه‌شنبه ۲ دی‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شکر که امروز روزی من شد تا در این جایگاه باشم و از همه دوستان آموزش بگیرم. تشکر می‌کنم از مهندس و خانواده بزرگوارشان که بستری را فراهم کردند تا ما در راه ماندگان بتوانیم به آن هدف اصلی و نهایی که در نظر داشتیم برسیم. از ایجنت محترم همسفر‌ ظریفه و مرزبان‌های خوش حس شعبه تشکر می‌کنم که فضای آموزشی خیلی خوبی را برای ما فراهم کردند. از راهنمای بزرگوارم راهنما همسفر زهرا تشکر می‌کنم و سپاسگزار‌شان هستم، من همیشه از ایشان آموزش می‌گیرم، چه از زمانی که رهجوی ایشان نبودم و خصوصاً حالا که در لژیون ایشان هستم آموزش‌های زیادی از ایشان گرفتم. قرار بر این بود که هفته گذشته من استاد جلسه باشم؛ ولی فرمان این‌طور صادر شد. آن چیزی را که باید از این دو دستور جلسه در جایگاه استادی برداشت می‌کردم، خدا را شکر به خوبی برداشت کردم. خدا را شکر که الان در این جایگاه هستم.

دستور جلسه: «چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می‌رسند». دستور جلساتی که در وادی‌ها است اطلاعاتی به ما می‌دهند، برایمان قابل فهم و درک هست، به زبان ساده برای ما عنوان شده و قابل حس است. وادی‌ها مثل سرچشمه حیات می‌مانند که هر کسی با ظرف وجودی خودش از آن سرچشمه حیات برداشت می‌کند. بعضی‌ها ممکن است با ظرف کوچک برداشت کنند و بعضی‌ها ظرفشان بزرگ است و به اندازه‌ ظرفی که دارند برداشت می‌کنند؛ اما می‌گوید: چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان به بحر اقیانوس می‌رسند یعنی چه؟ چشمه اصلاً چه چیزی است؟ چشمه به منابع آبی زیر زمینی گفته می‌شود، وقتی که این چشمه‌ها و منابع آبی زیرزمینی پر می‌شوند، به دنبال راهی می‌گردند که از جایگاه خودشان بیرون بروند؛ چون این جایگاه برایشان کوچک است و تلاش می‌کنند که به بیرون هدایت شوند به‌خاطر همین است که از شکاف‌هایی که در زمین ایجاد شده چشمه‌ها سرازیر می‌شوند.

چشمه‌ای که از منابع آبی پر شده است به بیرون از زمین راه پیدا می‌کند و به سطح زمین می‌آید و وقتی که به این صورت باشد، چشمه جوشان می‌شود. کم‌کم حرکت می‌کند، راه می‌افتد و در مسیرش به رگه‌های دیگری از آب‌هایی که دیگر چشمه‌ها سرازیر شدند، دست پیدا می‌کند، به یکدیگر می‌پیوندند و یک مسیری را طی می‌کنند و تبدیل به رود خروشان می‌شوند. رودهای خروشان در راه خود به‌راحتی به آن‌جایی که می‌خواهند نمی‌رسند؛ بلکه سختی‌های زیادی را طی می‌کنند و همان‌طور که آقای مهندس در کارگاه آموزشی فرمودند: اگر به مانع بزرگی بخورند دور می‌زنند و اگر آن مانع کوچک باشد، سنگ‌ریزه‌ها را کنار  می‌زنند. بنابراین در مسیرشان به سختی ها و مشکلات می‌رسند و در نهایت با طی کردن این سختی‌ها و مشکلات به آن بحر اقیانوس که هدفشان هست می‌رسند. این دستور جلسه تنظیمی برای ما انسان‌ها است و می‌خواهد به ما بگوید: ما هم باید چشمه جوشان باشیم؛ باید خودمان را از منابع اطلاعاتی پر کنیم و آگاهی و دانایی خودمان را بالا ببریم.

الآن که ما در کنگره هستیم؛ باید با گوش کردن به سی‌دی‌ها، نوشتارها، دستور جلسات و فرمانبرداری از راهنماها بتوانیم این منابع اطلاعاتی خودمان را پر کنیم. منابع اطلاعاتی ما که پر شد تبدیل  به رودهای خروشان می‌شویم و نهایتاً به آن خواسته و هدف خود می‌رسیم. اما ارتباط این دو دستور جلسه با من چه می‌توانست باشد؟ یک وقت‌هایی ما انسان‌ها در زندگی خود نعمت‌هایی را داریم و ممکن‌ است قدردان آن نعمت‌هایی را که داریم، نباشیم، با آن‌ها زندگی می‌کنیم و آن‌ها را داریم؛ ولیکن قدر نمی‌دانیم. دستور جلسه هفته گذشته به من یک تلنگر زد گفت: اکرم اگر تو الآن نعمتی داری اگر چه ممکن است در راه سختی‌ها و مشکلاتی را به وجود آورده باشد؛ ولی باید شکرگزار باشی.

آقای مهندس می‌فرمایند: خداوند اجازه خدمت به بندگانش را به هر‌ کسی نمی‌دهد، آدم باید لیاقت آن جایگاه را داشته باشد. اگر من در هر جایگاهی مثلاً در جایگاه فرزندی قرار دارم اگر نعمتی را دارم شکرگزار باشم، قدر لحظه‌های زندگی خود را بدانم. مورد دوم که من به خودم ارتباط می‌دهم اگر با تلاش و کوشش خود توانستم چشمه جوشان باشم، منابع اطلاعاتی خود را بالا ببرم و به جایگاهی برسم، این دلیل نمی‌شود که من در مسیر راهم اگر به سختی و مشکلی برخوردم توقف کنم؛ باید حرکت کنم و به حرکت خودم ادامه بدهم مثل دوچرخه سواری باشم که با حرکت و رکاب زدن می‌تواند به هدف خود برسد. امیدوارم که همه ما مثل چشمه‌های جوشان و رودهای خروشانی باشیم که به بحر اقیانوس، خواسته‌ها و اهداف خودمان می‌رسیم. ممنونم که به صحبت‌های من گوش کردید.

در ادامه مرحله ۳۰ سی‌دی همسفر اعظم و‌ همسفر پروانه رهجویان راهنما همسفر رویا (لژیون دهم)

دریافت نشان پیمان همسفر منیژه توسط ایجنت محترم همسفر‌ ظریفه

و در پایان شروع خدمت راهنما همسفر مریم در لژیون شانزدهم

مرزبانان کشیک: همسفر مارال و‌ مسافر محمدرضا
تایپیست: همسفر المیرا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفدهم)
عکاس: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون هجدهم)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفدهم)
همسفران نمایندگی حر