وقتی چشمه وجود می‌جوشد حرکت آغاز می‌شود و راه به سوی اقیانوس باز می‌گردد

دل نوشته.

سلام دوستان، فرید هستم؛ مسافر

چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.

من وقتی سال‌ها برای خروج از قعر تاریکی‌ها به هر ریسمانی چنگ می‌زدم و موفق نمی‌شدم، مشکل را در همه چیز و همه‌کس می‌دیدم، به‌غیر از خودم. واقعاً نمی‌دانم چه کار خوبی در زندگی‌ام انجام دادم که خداوند پاداش آن کار را آشنایی با کنگره برای من مقدر کردند.

روزی با حالی بد و در حالی که تمام ورودی‌ها و خروجی‌های حس‌هایم بسته بود، وارد کنگره شدم. در اینجا اولین جمله‌ای که آموختم این بود:«اول ندانی را بدان تا بدانی را بدانی»

بعد از آن، ذره‌ذره عشق، محبت، احترام به دیگران و بسیاری از صفات دیگر در من دوباره جوانه زد و حس‌های خفته‌ام بیدار شدند. این یعنی جوشش و قلیان حس‌ها و صفات درون من؛ این همان منبع چشمه است.

در ادامه، برای حرکت به دانایی، دانش و اطلاعات نیاز داشتم که این موضوع در کنگره به‌خوبی در زندگی من نمود پیدا کرد. هرچه دانش من بالاتر می‌رود، خروش و اشتیاق من بیشتر می‌شود. این علم و آگاهی مانند ابزار و سلاح من عمل می‌کند و باعث می‌شود اگر مشکلی در سفر من یا در زندگی‌ام پیش بیاید، با الهام گرفتن از این آموزش‌ها موانع را یکی‌یکی از سر راه بردارم و برخلاف تمام زندگی‌ام، این بار راه درست را انتخاب کنم؛ و اگر حتی زورم نرسید، از کنارش عبور کنم.

اگر من سعی و تلاش کنم که همیشه در مسیر مستقیم قرار داشته باشم، فرمانبردار و قدردان خوبی باشم، مطمئناً این دانایی در ادامه مسیر و زندگی‌ام، تا رسیدن به بحر و اقیانوس ـ که همانا خالق خود و قدرت مطلق است ـ به من کمک شایانی خواهد کرد. ممنون که به حرف‌های من توجه کردید.

نمایندگی دانیال اهواز

نگارنده :مسافر فرید_ لژیون یکم 

ارسال :مسافر محسن