قدردانی ، پایه رشد فردی

بسیار سپاسگزار و خرسندم که خداوند توفیق عطا فرمود و فرصتی فراهم شد تا در این جلسه حضور داشته باشم. امیدوارم حالتان خوب باشد، ایامتان به کام، و طبق پروتکل‌ها عمل کرده باشید و موفق شده باشید درمان سیگار را آغاز کنید و ان‌شاءالله در این مسیر پایدار بمانید. خدا را شکر و سپاس می‌گویم؛ بسیار خوشحال شدیم از اینکه شاهد تکرار دوباره آن اتفاق مبارک، یعنی «بارش برف و باران»، بودیم.

از آقای مهندس صمیمانه تشکر می‌کنم که با وجود برخی کاستی‌ها ، همچنان حضور دارند و امیدواریم این فضا به‌گونه‌ای سامان یابد که بچه‌ها بتوانند بهتر عمل کنند و افراد بیشتری درمان سیگار را آغاز نمایند. اینکه چگونه از کنگره قدردانی کنیم، خود موضوع مهمی است. حرکتی که آقای مهندس آغاز کردند، حرکتی عظیم بود؛ اگر آن را به درختی تنومند تشبیه کنیم، می‌بینیم که به‌خوبی رشد کرده و ثمرات ارزشمندی به بار آورده است. امیدواریم این رشد در مشارکت بچه‌ها نیز نمود پیدا کند و هر فردی که امروز وارد این مسیر می‌شود، راه درست را بیابد تا بتواند به حرکت ادامه دهد.

من خودم از سال ۹۲، درگیر سیگار، الکل و مواد مخدر بودم. ما سپاسگزار و قدردان این انسان بزرگ هستیم و همچنین شکرگزار لطف خداوند که شامل حال ایشان شد و زمینه راه‌اندازی این سیستم را فراهم کرد؛ و نیز همه عزیزانی که در کنار ایشان بودند و برای شکل‌گیری و استقرار این سیستم زحمت کشیدند.

سپاسگزاری و قدردانی ، موضوعاتی هستند که هرگز نباید فراموش شوند. شکرگزاری یکی از اصولی است که موجب ماندگاری و رشد انسان می‌شود. من این بخش را آموخته‌ام که قدردانی باید از کسانی باشد که برای ما زحمت کشیده‌اند؛ پدر، مادر، همسر، فرزند، مربی و راهنما. باید بتوانیم به شکلی شایسته از این عزیزان تقدیر کنیم. شاید این پرسش پیش بیاید که چگونه باید قدردانی کرد. هفته گذشته روز مادر بود؛ آیا قدردانی کردیم؟ آیا توانستیم این کار را انجام دهیم؟ در روز زن و در قبال همسر نیز باید چنین رفتاری داشته باشیم تا لطف خداوند شامل حالمان شود. خوشا به حال انسان‌هایی که بتوانند بحث سپاسگزاری و قدردانی را به‌درستی اجرا کنند.

اما اگر از خودمان شروع نکنیم، نمی‌توانیم انتظار تغییر در بیرون داشته باشیم. بزرگ‌ترین و اولین خدمت، خدمتی است که انسان به خودش انجام می‌دهد. همین سیگار، این سیستم عظیم بدن را که «چشمه» نام دارد، نابود می‌کند. باید این حقیقت به‌گونه‌ای بیان شود که در دل و ذهن جاری شود و اثر بگذارد؛ اینکه امروز در اینجا نشسته‌ایم، خود فرصتی الهی است. تا زمانی که فرصت هست، باید شروع کنیم. اگر می‌خواهیم قدردانی کنیم، آیا این کار را انجام داده‌ایم؟ آیا درمان را آغاز کرده‌ایم یا نه؟

بزرگ‌ترین مسئله، همین‌جاست که باید حل شود. حتماً از دوشنبه، تا زمانی که مسیر و فرصت وجود دارد، درمان را آغاز کنید و در این راه قدم بردارید. در کنگره، انتخاب‌ها بر مبنای عمل صالح است. اگر انتخاب ما مبتنی بر عمل صالح نباشد، حتی اگر کوچک باشد، خیانتی است به خودمان و خانواده‌مان. عمل صالح یعنی همین که درمان را جدی بگیریم و سالم زندگی کنیم. امروز در دنیا نسلی در حال سقوط است و ما باید الگوی نسلی سالم باشیم؛ شاید فردا مربی و راهنمای کودکی شویم که تازه در ابتدای راه است.

شکرگزاری و سپاسگزاری از کنگره یعنی استفاده درست از تمام امکاناتی که فراهم شده است. همه شرایط مهیاست، خدمتگزاران حضور دارند و آقای مهندس هر هفته با سخنانشان مسیر را یادآوری می‌کنند؛ اینکه بر صراط مستقیم قرار گرفته‌ایم و بر سر سفره‌ای نشسته‌ایم که غذای آن برای همه فراهم است. فقط کافی است که بخواهیم و عمل کنیم؛ هرچه این تصمیم را به تعویق بیندازیم، آسیب و آلودگی بیشتر می‌شود و خودمان بیشتر اذیت می‌شویم.

امروز باید از خودمان بپرسیم: آیا حرکتی کرده‌ایم؟ آیا قدمی برداشته‌ایم؟ این حرکت نباید به تأخیر بیفتد. بیدار شدن از خواب غفلت ضروری است. به ما آموزش داده شده که چگونه از کنگره قدردانی کنیم؛ و عاقبت‌به‌خیری ما در این است که بتوانیم قدر این سیستم را بدانیم و از آن به‌درستی استفاده کنیم. خود من اگر امروز اینجا نبودم، واقعاً نمی‌دانم کجا قرار داشتم.
کنگره یک‌بار از سیگار نجاتمان داد. یک‌بار از کرونا نجات پیدا کردیم . آیا می شود نسبت به این سیستم بی‌تفاوت بود؟ اکنون نیز با وجود آنفلوانزایی که در جامعه شیوع پیدا کرده است، می‌دانیم که چگونه باید مراقبت کنیم؛ زیرا آقای مهندس به ما آموخته‌اند که داروی مناسب باید در اختیار جسم قرار گیرد تا ویروس از بین برود و سیستم بدن دچار مشکل نشود.

واقعاً کنگره فرشته نجات تک‌تک انسان‌هایی است که در دام اعتیاد، همه‌چیز خود را از دست داده‌اند. امیدوارم خداوند به همه انسان‌ها، به‌ویژه کسانی که در مسیر درمان قرار دارند، عمری با عزت عطا فرماید تا بتوانند روی پای خود بایستند و به زندگی سالم بازگردند. آرزو دارم که من نیز بتوانم در ادامه راه، راهنمایی باشم برای انسان‌هایی که در مسیر اعتیاد گرفتار شده‌اند و نیازمند هدایت و حمایت هستند.

نوشتار: راهنمای محترم لژیون دوم مسافر احمد
تنظیم و ارسال: مرزبان خبری مسافر ابوالقاسم