دوازدهمین جلسه از دوره چهارم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی بردسکن با استادی مسافر محمد، نگهبانی مسافر رضا و دبیری مسافر هادی با دستور جلسه «در کنگره 60 چگونه قدردانی می کنیم» در روز یکشنبه 23 آذرماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۶ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمد هستم یک مسافر. از نگهبان ارجمند، گروه مرزبانی، ایجنت محترم و راهنمای عزیزم سپاسگزارم که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم. دستور جلسه این هفته (در کنگره 60 چگونه قدردانی می کنیم) می باشد.
در ابتدا از جناب مهندس و خانواده محترمشان و از تمام کسانی که در این مجموعه در حال خدمت و تلاش هستند، تشکر میکنم.
از خداوند سپاسگزارم که انسانی همچون مهندس دژاکام را در میان ما قرار داده است تا به واسطه اندیشه ناب ایشان به این حال خوش برسم. پیش از آن که به کنگره بیایم، بسیاری از راهها را امتحان کرده بودم؛ ترکهایی که بعضاً ماهها و سالها وقت من را گرفت، ولی نتیجهای نداشت.
وقتی به کنگره آمدم، در ابتدا تصور نمیکردم که در این جا به آنچه دنبالش بودم برسم. اما امروز با کمال افتخار میگویم که به لطف این جمع و آموزش هایی که دریافت کردم، به درک و آرامشی رسیدم که پیشتر حتی تصورش را هم نمیکردم.
من سالها در مناطق مختلف تهران زندگی کردهام که در آنجا تجربههای زیادی اندوختهام و به جلسات در گروه هایی دیگر میرفتم، ولی امروز با کمال احترام و افتخار میگویم که این جا به یک درک جدید از زندگی رسیدم. جایی که میتوانم قدردانی خود را از همه کسانی که در این مسیر همراه ما بودند، ابراز کنم.
وقتی امروز به جلسه آمدم، دیدم که افراد بسیاری پیش از من آمدهاند تا خدمت کنند. این خود نشانهای از ارزش و جایگاه این محیط است. حالا سوال این است که ما چگونه میتوانیم قدردان این تلاشها باشیم؟
یکی از مهم ترین نکات تغییر در شخصیت و رفتار و گفتارمان است که خودش نوعی قدردانی می باشد و باعث می شود که در جامعه از کنگره 60 به نیکی و فضایی متحول کننده نام برده شود.
چگونه میتوانیم خود را در این مسیر قرار دهیم و همانند آنها به دیگران خدمت کنیم؟ باید همانطور که دیگران به ما خدمت کردهاند، ما نیز بتوانیم با تمام وجود به دیگران و به خصوص به تازه واردان خدمت کنیم.
امروز اگر به جایی رسیدم که از گذشتهام فاصله گرفتم و در مسیر جدیدی قرار گرفتم، این تنها به لطف حمایتها و آموزههای همین جمع است. من یاد گرفتم که باید قدر خود را بدانم، قدر این فرصتها را بدانم و این حس خوب را با دیگران به اشتراک بگذارم.
در این جا، هیچکس از ما نمیخواهد که چیزی بدهیم یا برای کسی کاری انجام دهیم، ولی آنچه که یاد گرفتهام این است که باید با بهترین شکل ممکن در اینجا حضور داشته باشم. باید با لباس مرتب و روحیهای مثبت وارد شوم، باید حتی در کوچکترین کلمات و رفتارهایم احترام بگذارم.
وقتی با دیگران برخورد میکنم، باید انرژی مثبت بدهم و نه هیچگونه بیاحترامی. در نهایت، باید قدردان این محیط باشیم. قدردان تمام کسانی که در این جا هستند و به ما کمک میکنند تا به جایی برسیم که در حال حاضر ایستادهایم.
ما باید این تغییرات را در خود ببینیم و از این فرصتها به درستی استفاده کنیم. باید برای خودمان شخصیت بسازیم و در این راه ثابتقدم باشیم.
اگر امروز به این جا و به حال خوش رسیدیم، تنها به خاطر تلاشها و کوششهایی است که در گذشته انجام دادهایم و در پناه خداوند این حال خوب را همیشه همراه خود داشته باشیم و همواره یادمان باشد که باید قدردان این فرصتی باشیم که به ما داده شده است.
از این که با سکوتی زیبا به سخنان من گوش کردید از همه ی شما سپاسگزارم.
تایپ و ویراستار: مسافر امیر لژیون سوم راهنما مسافر سعید
عکاس: مسافر حسین لژیون یکم راهنما مسافر حمید
ارسال خبر: مسافر محمد لژیون یکم راهنما مسافر حمید
مرزبان کشیک: مسافر حجت
- تعداد بازدید از این مطلب :
26