گشودن درهای لطف و رحمت خداوند با قدردانی کردن

چگونه در کنگره ۶۰ قدردانی کنیم؟ ما برای درک مفهوم یک کلمه باید به ریشه‌‌ آن توجه کنیم. کلمه «قدر» به معنای اندازه و مقدار و کلمه «قدردانی» به معنای عملی است که انسان در ازای کمک و یا خدمت به کسی، بدون‌ چشم داشت و انتظار انجام می‌دهد. قدردانی به معنی سپاسگزاری و یا بیان نوعی احساس سپاس است که در آن شخص دریافت کننده‌ محبت، نشانه و پیامی را به اهدا کننده‌ این محبت ابراز می‌دارد. از نظر کنگره۶۰ و جناب آقای مهندس، قدردانی و شکرگزاری یعنی بازپرداخت بدهی ما بابت خدمات و نعمت‌هایی که به ما داده شده است. قدردانی فقط مختص خداوند نیست؛ بلکه مخصوص مخلوق هم می‌باشد.

موضوع قدردانی در طول تاریخ مورد توجه مذاهب گوناگون در جهان بوده است و هم‌چنین مورد توجه فلاسفه باستان، قرون وسطی و مدرن که از موضوعات مورد بحث در میان فیلسوفان معاصر است. قدردانی برای خدمت کردن است و با تشکرکردن فرق دارد چرا که قدردانی از روی مهر و محبت می‌باشد و کسی که کاری را بدون انتظار انجام می‌دهد و می‌خواهد مشکلی را حل کند، باید قدر و ارزش کارش را بداند. قدردانی باعث ایجاد حس عشق و محبت می‌شود و به عنوان برچسب اجتماعی توصیف شده است که روابط میان دوستان، خانواده و زوج‌های عاشق را تقویت می‌کند و مثل ستون فقرات در جامعه انسانی عمل می‌کند.

روان‌شناسان آمریکایی، قدردانی را این‌گونه تعریف کردند: احساس شادی و شکرگزاری در پاسخ به یک اتفاق خوشایند. قدردانی یک ویژگی شخصیتی است که فرد می‌تواند در یک لحظه خاص نسبت به کسی یا چیزی انجام دهد و یکی از صفات نیکو و پسندیده است که در سیره اولیای الهی هم به وفور دیده می‌شود. قدردانی باید قلبی، زبانی و عملی انجام گیرد یعنی این‌که اول در ذهن و اندیشه خودمان قدردان باشیم، دوم با زبان آن را ابراز کنیم و سوم این‌که به صورت عملی آن را انجام دهیم. یعنی قدردانی باید در پندار، گفتار و کردار انسان باشد. آقای مهندس می‌فرمایند: در قدردانی کردن باید از کلمات لطفاً، مرسی، تشکر می‌کنم، ببخشید، معذرت می‌خواهم استفاده کنیم؛ چرا که استفاده از این کلمات برای شخصی که فهم بالایی داشته باشد، باعث می‌شود که تبدیل به انسانی قدردان شود؛ پس مهم‌ترین کار در کنگره برای قدردانی کردن، رعایت اصول و قوانین، نظم و احترام متقابل می‌باشد.

شکر نعمت نعمتت افزون کند
کفر نعمت از کفت بیرون کند

اگر کسی برای نعمت‌های خداوند شاکر باشد، درهای لطف و رحمت از جانب خداوند برای او گشوده می‌شود؛ اما اگر کسی بابت موهبت‌های خداوند ناسپاس باشد، همان نعمت‌ها نیز کم‌کم از وی گرفته خواهد شد ؛ پس قدردانی فقط شامل انسان‌ها نیست؛ حتی استفاده درست و بهینه از منابع طبیعی مثل آب، برق، گاز و غیره نیز نوعی قدردانی است. قدردانی مسئله‌ایست که صرفاً نیاز به آگاهی و دانایی دارد و هرچه انسان آگاه‌تر باشد بیشتر قدردان است. قدردان بودن، یعنی دیدن خوبی‌هایی که بتوانیم ببینیم و درست زندگی کنیم.

قدردانی می‌تواند هم مادی و مالی هم معنوی باشد. از نظر مالی همین که ما بتوانیم از قسمتی از مال خود جهت قدردانی کردن بگذریم خود بیانگر درمان و نشانه تعادل است؛ مسافر از همسفر یا رهجو از راهنما، ایجنت، مرزبان با دادن پاکت قدردانی می‌کند و یا حمایت کردن از سبد قانون یازدهم نیز خود نوعی قدردانی محسوب می‌شود و در زمینه معنوی با احترام گذاشتن به خدمت‌گزاران و کسانی که به نحوی در کنگره۶۰ به ما خدمت می‌کنند و با چشم گفتن و فرمان‌بردار بودن از راهنما می‌توان قدردانی کرد که ابتدا باید شاکر و قدردان خداوند و در ادامه قدردان جناب مهندس بود که چنین مسیر و مکانی را سر راه ما قرار دادند.

به گفته جناب آقای مهندس، تشکر خشک و خالی هیچ ارزشی ندارد و باید عملاً قدردانی کرد. سیستم کنگره به گونه‌ای تنظیم شده که افراد ذره‌ذره قدردانی را می‌آموزند. ما باید قدردان کنگره باشیم؛ چرا که باید بدانیم چه بوده‌ایم چه چیزی داده‌ایم و در مقابل چه چیزی را دریافت کرده‌ایم که این تغییر و تبدیل شدن به انسان‌های بخشنده و شکرگزار است که ما قدر خداوند و هستی و تمام مخلوقات را می‌دانیم. مسئله قدردانی در کنگره به خوبی به انجام رسیده است. اگر انسانی آگاه باشد و بفهمد که بدی بد است، غیر ممکن است که بدی کند؛ چرا که فرد نادان نمی‌داند که بدی کردن او را دچار مشکل می‌کند؛ ولی اگر دانا باشد، شکرگزاری را به بهترین نحو انجام می‌دهد؛ زیرا اگر این مسئله را یاد نگرفته باشیم در کنگره نبودیم و چیزی نداشتیم. ما در بستر کنگره‌ایم تا آموزش بگیریم و در مسیر ارزش‌ها قدم برداریم و تبدیل به انسانی صالح و با ایمان شویم.

کلام آخر؛ قدردانی، داشته‌های ما را روز به روز بیشتر می‌کند و ما آموزش بیشتری می‌گیریم؛ پس باید قدردان جناب مهندس و خانواده محترمشان و هم‌چنین تمام خدمت‌گزاران و راهنمایان عزیزی باشیم که بدون چشم‌داشت ما را در مسیر آموزش قرار دادند تا بتوانیم با علم کنگره بیاموزیم؛ چرا که انسان موجودی ناسپاس است مگر تعداد اندکی که ایمان آورده‌اند و عمل صالح انجام می‌دهند.

منابع: سخنان آقای مهندس در سایت
نویسنده: هسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژيون پنجم)
رابط خبری: راهنما همسفر فاطمه
ویرایش و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بروجن