اگر خود قاضی خود شویم و مسائل را به نفع خویش تمام کنیم، اشکال دارد؛ زیرا بدون در نظر گرفتن مشکل، حکم صادر میکنیم و همه چیز را بدون در نظر گرفتن عدالت، عمل سالم و معرفت، به نفع خود تمام میکنیم.
بعضی انسانها در تمام مدت حالشان بد است، مدام در حال شکوه و شکایت و ناله هستند؛ طبیعی است روزگار برای این اشخاص مشکلات بیشتری رقم میزند و در میان افراد نیز جایگاه خوبی ندارند اما کسانی که شکرگزار هستند و از خداوند تشکر میکنند، خدا هم به آنها نعمتهای بیشتری میبخشد.
خروج از تاریکی به یکباره صورت نمیگیرد؛ به هر اندازه که در تاریکی فرو رفتهایم، به همان میزان باید تلاش کنیم تا از آن خارج شویم و این موضوع به میزان جهل و نادانی انسان بستگی دارد.
قضاوت و حکم ما بسیار مهم است؛ برای مثال، نباید برای جلب توجه خود را به بیماری بزنیم، لازم است مسائل را یکییکی حل کنیم، گاهی برخی مسائل حلنشدنی بنظر میرسند اما باید صبور باشیم و عجله نکنیم.
هر اشتباهی تاوانی دارد و باید تاوان آن اشتباه را بپردازیم؛ لازم است آگاهی و دانش خود را بالا ببریم تا به دانش جهانبینی مسلط شویم و بتوانیم از حق و حقوق خود دفاع کنیم؛ در نهایت، قاضی و حکم در مسیر عمل سالم قرار خواهد گرفت.
هر انسانی یک قیمت و ارزشی دارد؛ اولین قدم در بهتر زندگی کردن این است که مسئولیت زندگی خود را بپذیریم و مشکلات را به گردن دیگران نیندازم.
اسب، تمثیلی از زندگی است که چگونه زندگی خود را اداره کنیم، آن را پیش ببریم و از آن مراقبت کنیم، برای رسیدن به اهداف عالی تلاش کنیم و خود را به طرف نور برسانیم.
افرادی که شکرگزاری و قدرشناسی را بلد هستند، شاگردان زرنگی به شمار میآیند که نعمتها را به سمت خود جذب میکنند.
منبع: سیدی (قاضی خود)
نویسنده: مرزبان خبری همسفر فرحناز
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی اروند آبادان
- تعداد بازدید از این مطلب :
36