حرکت به‌ سوی رهایی

در جهان ما، تفکر قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن، آن را کامل می‌نماید. در این وادی گفته می‌شود که یاد گرفتن و بلد بودن، زمانی ارزشمند است که از آن استفاده کنیم؛ در غیر این صورت، هیچ ارزشی ندارد و دانستن صرف نیز فاقد ارزش است.

انسان‌ها در چند جهان زندگی می‌کنند: جهانی که اکنون در آن بیدار هستیم، جهان خواب و جهان ذهنی.

جهان ذهنی، وسعتی عظیم‌تر از جهان بیرون دارد؛ زیرا جهان «کن فیکون» است؛ یعنی «بشو، می‌شود». اما باید از این جهان ذهنی قدم به جهان عملیاتی بگذاریم؛ به این معنا که هر ساختاری که در ذهن داریم، آن را در بیرون اجرا کنیم. چراکه با «حلوا حلوا گفتن»، دهان هرگز شیرین نمی‌شود.

بنابراین لازم است تمرین کنیم تا ساختارهای تفکر خود را از قوه به فعل، یعنی به عمل، تبدیل نماییم. برای آن‌که خواسته‌های ما عملی شود، باید تزکیه و پالایش را از خودمان آغاز کنیم تا به آرامش برسیم.

برای خروج از اضطراب و نگرانی و حرکت به‌ سوی رهایی، لازم است پله‌های زیر را طی کنیم: برگشت از ضدارزش‌ها، خودداری و قناعت.

نویسنده: همسفر رضوان رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون دهم)
رابط خبری: همسفر فرحناز رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون دهم)
ویرایش و ارسال: همسفر نیلوفر رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پرستار