چیزی که به انسان برمی‌گردد جز انعکاس عمل او نیست

سلام دوستان ریحانه هستم همسفر

ما باید خداوند را شاکر و سپاسگزار باشیم که این راه زیبا و باارزش را در اختیار ما قرار داد. شکرگزاری فقط در کلام نیست؛ ما می‌توانیم هم در عمل و هم در گفتار قدرشناس خداوند باشیم. در عمل با انجام کارهای ارزشی، خدمت کردن و رعایت حرمت‌ها و قوانین و در گفتار با تشکر کردن، مهر ورزیدن و استفاده درست از منابع طبیعی مانند گاز، آب، برق و …، این‌ها دلیل بر خساست نیست؛ بلکه جلوگیری از هدر رفتن نعمت‌های ارزشمند الهی است. انجام حرکت درست از سوی انسان نیاز به آگاهی و معرفت دارد و ما در دستورجلسه‌های مختلف کنگره۶۰ همین آگاهی‌ها را کسب می‌کنیم و برای اجراء عملی آن‌ها تلاش می‌کنیم. ما آموزش می‌گیریم تا بتوانیم خدمتگزار خوبی باشیم؛ زیرا خدمت کردن، شکل عملیِ قدردانی در کنگره‌۶۰ است. قدردانی یعنی بیان احساسات، شادی و سپاس از نعمتی که به ما داده شده است. سال‌هاست که در کنگره‌۶۰ سفره‌ای بزرگ برای انسان‌هایی که در تاریکی غرق بوده‌اند، پهن شده است؛ سفره‌ای پُر از مهر، عشق، دانایی و آموزش. در این سفره برکات فراوانی وجود دارد که جان تازه‌ای به افراد دردمند می‌بخشد؛ از جمله خودِ من که زمانی غرق تاریکی بودم و به لطف خداوند امروز در کنگره حضور دارم. همان‌طور که گفته می‌شود: «شکر نعمت، نعمتت افزون کند؛ کفرِ نعمت، از کَفت بیرون کند.» و در پایان امروز می‌دانم که هر قدم کوچک من در مسیر ارزش‌ها، تقدیر تازه‌ای را برایم رقم می‌زند. یاد گرفته‌ام که شکرگزاری فقط گفتن یک جمله نیست؛ یک سبک زندگی است. امیدوارم در ادامه سفر بتوانم ذره‌ای از آن‌چه دریافت کرده‌ام را در قالب خدمت و عشق بازپرداخت کنم.

سلام دوستان ربی هستم همسفر

«شکر نعمت، نعمتت افزون کند؛ کفر نعمت از کَفت بیرون کند.» قدردانی و تشکر یکی از خصلت‌های بسیار زیبا و پسندیده است. بابت همه نعمت‌هایی که به ما داده شده است باید سپاسگزار باشیم؛ در مقابل خداوند یکتا، بابت زیبایی‌های هستی، فرصت زندگی کردن، عشق دادن و عشق گرفتن، مهربانی و محبت کردن، امنیت و سلامتی که خود گوهری بسیار ارزشمند است، بابت دوستان خوب و خانواده و همچنین هزاران نعمت ریز و درشتی که خداوند به ما عطا کرده است. اگر بخواهیم شکر هر یک را به‌جا بیاوریم، یک عمر وقت لازم است. در این برهه از زندگی‌ام بابت وجود نعمتی که خداوند به من و خانواده‌ام عطا نموده و آن کنگره است، بسیار باید شاکر باشم؛ راهی که در مسیر زندگی‌ام قرار داد که سراسر نور، عشق، روشنایی و محبت است. از خداوند می‌خواهم که بتوانم این حال خوش، آرامش و تجربه زیبا را که کسب کرده‌ام به دیگران هم منتقل کنم و چشمه جوشان و رود خروشان باشم؛ قدردان و سپاسگزار آنچه که دریافت کرده‌ام. به قول راهنمای بزرگوارم، همسفر زهرا: «قدر و قیمت این حال خوب، این آرامش، این رهایی، این عزت و احترام و ... چقدر است؟ و من کجا می‌توانستم این همه حس زیبا و ناب را دریافت کنم؟» چگونه می‌توانم قدردان باشم؟ به گفته آقای مهندس، ما در کنگره سه نوع قدردانی و تشکر داریم: یکی با دل و قلب، دوم با زبان، و سوم با عمل. تشکر و قدردانی اگر از تهِ دل باشد و به زبان نیز جاری شود، بهترین اثر را می‌گذارد؛ همان حس و حال خوش و انرژی مثبت، اما در نهایت این قدردانی باید با عمل تکمیل شود. خداوند فرصتی به اعضاء کنگره۶۰ داده است تا به دیگران خدمت کنند؛ خدمتی عاشقانه و خالصانه، نه از سر اجبار یا توقع. آنان با خدمت‌های خود قدردانی‌شان را ابراز می‌کنند و در حال بازپرداخت آن چیزی هستند که دریافت نموده‌اند؛ با خدمت‌های مالی، با احترام به دیگران، با محبت کردن و عشق ورزیدن و حتی با کوچک‌ترین کاری که قدمی در جهت پیشبرد اهداف کنگره باشد و می‌دانند پاداش و مزدشان همان دریافتِ حال خوب است. اعضاء کنگره بی‌وقفه و خستگی‌ناپذیر خدمت می‌کنند؛ زیرا بی‌شک به چیزی دست یافته‌اند که زمانی دست‌نیافتنی بوده است. یاد گرفته‌اند که بابت هر خدمتی که انجام می‌دهند، هیچ توقع و منتی از هیچ‌کس ندارند؛ حتی از خداوند. «عاشق را حساب با عشق است؛ با معشوق چه حساب دارد؟»

سلام دوستان محدثه (ج)‌ هستم‌ همسفر

چگونه در کنگره‌۶۰ قدردانی کنیم؟ قدردانی را بیاموزیم و با عمل کردن به آن به فرزندان خود و دیگران آموزش دهیم؛ چرا که قدردانی باعث ازدیاد محبت، حال خوب، صمیمیت، عشق و مال می‌شود؛ زیرا آن چیزی که به انسان بر می‌گردد چیزی جز انعکاس عمل او نیست. برای اینکه بتوانیم درست قدردانی کنیم باید فلسفه قدردانی کردن را بفهمیم؛ آن‌وقت نه در کنگره، بلکه در تمام طول زندگی برای قدردانی کردن پیش‌قدم می‌شویم و لحظه‌ای درنگ نمی‌کنیم. قدردانی کردن نوعی فرکانس مثبت است که از قانون انعکاس به سمت مبداء پیروی می‌کند و موهبتی است که در اختیار ما قرار دارد. برای به دست آوردن حال خوب باید قدردانی کردن را آگاهانه و با عشق انجام دهیم. مترادف قدردانی، سپاسگذاری، تشکر و تقدیر است و متضاد آن نمک‌نشناسی و قدرنشناسی است. تمامی این کلمات در درون خود، دنیایی از معنی و مفهوم را دارند که اگر آن‌ها را بشکافیم و بشناسیم به فلسفه عمیق قدردانی می‌رسیم. قدردانی بیان نوعی احساس امتنان و سپاس است که در آن شخص دریافت‌کننده محبت، نشانه و پیامی مثبت را به اهداءکننده این محبت ابراز می‌دارد؛ بنابراین قدردانی یک حس دوطرفه و دوسر سود است. به عنوان مثال من از راهنمای خود بابت تمام زحماتی که کشیده و صبوری‌هایش تشکر و قدردانی می‌کنم و یک حس خوب توأم با عشق را به او هدیه می‌کنم و گیرنده این حس که شخص راهنما باشد با گرفتن این حس، نشانه و پیام مثبتی را به من اهداء می‌کند. اینجاست که  محبت و استحکام آن بین طرفین بیشتر و بیشتر می‌شود. پس می‌توان گفت قدردانی نوعی بده‌بستان و حس مثبت در افراد است و آن‌ها را به هم نزدیکتر و صمیمیت را افزایش می‌دهد. لحظه‌ای تصور کنیم که اگر حس قدردانی‌ وجود نداشت زندگی چگونه‌ بود؟! اعتماد به نفسی‌ نبود‌، عشقی نبود، زندگی‌ برای‌مان‌ بی‌معنی‌ و سخت ‌و‌ تکراری‌ بود‌، شادی‌ پایان کار وجود نداشت‌ و حس‌ رضایتمندی‌ در افراد نبود‌؛ چون‌ قدردانی ‌یعنی‌ دیدن‌، دیده‌شدن‌، توجه‌کردن‌، فهمیدن‌ و درک‌ عشق‌ و محبت‌. پس‌ بدانیم و آگاه‌ باشیم‌ که‌ قدردانی‌ به معنای‌ از دست‌ دادن‌ مال‌، حس‌ و یا‌ کوچک‌ شدن‌ ما‌ نیست‌. پس بهتر است بعد از قدردانی منتظر حرکتی از طرف‌ مقابل نباشیم. شاید او متوجه قدردانی تو نباشد و عکس‌العملی از خود نشان ندهد؛ اما این را بدان که باز برنده این بازی شخص قدردان است؛ چون ورای این حس خرج شده را دو صد چندان هستی به او بر می‌گرداند. به قول شاعر«تو بندگی‌ چو‌ گدایان‌ به‌ شرط‌ مزد‌‌ مکن، که‌ خواجه‌ خود‌ روش‌ بنده‌ پروری‌ داند.» پس این بیهوده است که ما فکر کنیم باید جواب همه حس‌هایمان را از طرف مقابل بگیریم. بدانیم و آگاه باشیم که پاسخ قدردانی‌ را هم از طرف مقابل و هم از سمت هستی و هم از طرف مغزمان با ترشح‌ سیستم پاداش، یا همان دوپامین و سروتونین دریافت می‌کنیم و حس رضایتمندی در ما به وجود می‌آید. پس می‌توان گفت: «هرچه کنی‌ به‌ خود‌ کنی‌؛ گر‌ همه‌ نیک‌ و‌ بد‌ کنی‌.» قدردانی به دو روش انجام می‌شود: قدردانی رسمی که با لوح تقدیر، پاداش و دلنوشته همراه با وجه نقد در پاکت، در حضور دیگران‌ و در جشن‌ها، همایش‌ها و مجامع عمومی صورت می‌گیرد و غیر رسمی، که به صورت زبانی با گفتن کلماتی از قبیل ممنونم، متشکرم و یا پیامک دادن که هر دوی آن‌ها خوب و پسندیده است‌؛ ولی اگر به‌صورت رسمی باشد کار پسندیده‌تری است؛ زیرا گردش حس بهتری در شخص قدردان ایجاد خواهد کرد. درانتها قدردان باشیم، تا قدردان ما باشند و ببخشیم تا به ما بخشیده شود.

رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر محدثه (لژیون سوم)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر محدثه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران‌ نمایندگی‌ ارگ کرمان