قدردانی یعنی بودن‌ در مسیر روشنایی

در کنگره‌‌۶۰ یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین ارکان جهان‌بینی، موضوع قدردانی است سپاسگزاری در حقیقت ستون اصلی ارتباطات انسانی و پایه‌ای برای رشد و آرامش در جامعه محسوب می‌شود. این عمل باید به شکل‌های گوناگون و نسبت به افراد مختلف انجام گیرد. 

متأسفانه گاهی به‌دلیل عدم آگاهی، انسان‌ها در جامعه از این اصل مهم غافل می‌شوند. خداوند در کلام‌الله بار‌ها تأکید کرده است که «شکر‌‌‌گزاری موجب توجه بیش‌تر، روزی افزون‌تر و برکت در زندگی می‌شود». راه تشکر از خالق، سپا‌سگزاری از مخلوق است؛ شاید در نگاه اول واژه‌ شکرگزاری پیچیده و خاص به نظر برسد؛ اما در حقیقت می‌‌توان آن را به ساده‌ترین شکل ممکن انجام داد. تشکر کردن از دیگران بابت کوچک‌ترین کاری که برای ما انجام می‌دهند، خود نوعی قدر‌دانی است. در مکان‌‌ امن می‌‌آموزیم که قدردانی تنها به زبان نیست؛ بلکه باید در سه ضلع انجام شود: اندیشه، زبان و عمل. 

در ضلع نخست یعنی اندیشه، باید از افکار و پندار خود قدردان و ممنون تمامی کسانی باشیم که در کنگره خدمت می‌کنند تا من به حال خوش برسم؛ سپس در ضلع دوم یعنی زبان، لازم است از این عزیزان در مشارکت و رو‌در‌رو تشکر کنیم و ضلع سوم یعنی عمل، اهمیت ویژه‌ای دارد. عمل به قدردانی می‌تواند به شکل‌های مختلف باشد؛ مانند عضویت در لژیون سردار حمایت از سبد قانون یازدهم، مشارکت در پرداخت اجاره یا خرید زمین، دادن پاکتی که در آن مبلغی پول و یک دلنوشته قرار دارد.

به فرموده‌ آقای مهندس حسین دژاکام: «کنگره‌۶۰ بر مبنای قدردانی افراد استوار است.» همین نظم، احترام و اجرای قوانین با ذهن، زبان و عمل اعضاء باعث پابرجا ماندن این مکان امن شده است؛ شاید واژه‌ قدردانی را ریشه‌‌یابی کنیم، قدر به معنای اندازه، جایگاه و میزان است؛ بنابراین قدردانی یعنی دانستن هر چیز در کل هستی. در جهان هر موجود جایگاه و منزلت مشخصی دارد و طبق برنامه‌ای خاص خدمت خود را ارائه می‌دهد؛ ولی وقتی به انسان می‌رسیم، موضوع متفاوت می‌شود؛ زیرا انسان از قدرت اختیار برخوردار است و می‌تواند راه خیر یا شر را انتخاب کند. 

انجام حرکت درست از سوی انسان نیازمند آگاهی و معرفت است. ما در دستور جلسات مختلف کنگره به کسب این آگاهی و اجرای عملی آن‌ها می‌پردازیم. در درجه‌ اول انسان باید قدر و منزلت خویش را بشناسد و از خود بابت قرار گرفتن در مسیر روشنایی سپاسگزاری کند؛ سپس می‌تواند فاصله‌ خود را با مسائل مختلف حفظ نماید تا زمانی‌که جایگاه خود را در هستی ندانیم، قدر و اندازه‌ی دیگر چیز‌ها را نیز نخواهیم شناخت. در مکان‌ مقدس تمرین می‌کنیم تا از کسانی به هر نحوی و رایگان خدمت می‌کنند، تشکر کنیم؛ حال می‌تواند مالی یا معنوی باشد. همین‌ که بتوانیم بخشی از مال خود را برای تشکر اختصاص دهیم، خود نشانه‌ درمان و تعادل است.

منابع: کنگره‌۶۰ ‌‌
نویسنده: همسفر زهرا رهجو راهنما همسفر نجمه (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر محدثه رهجو راهنما همسفر فاطمه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی امیر اراک