درس‌هایی از شطرنج

ابتدا خداوند بزرگ را سپاسگزارم که در این مکان امن و پر از آموزش قرار دارم و بسیار تا بسیار از آقای مهندس عزیز، این پدر بزرگوار ممنونم که در این بعد حیات به معنای واقعی عشق رسیدند و عشق‌ورزی را هم سرلوحه تمام آموزش‌هایشان قرار دادند.

این جمعه پایان یک نقطه برای من و هم گروهی‌هایم در بازی شطرنج بود، از خانم مرضیه عزیز نگهبان شطرنج پارک طالقانی و خانم سعیده نازنین ورزشبان محترم متشکرم که با عشق و محبتی که چاشنی آموزش‌هایشان می‌کردند، من را جذب این ورزش فکری قشنگ کرده و پله پله به جلو هدایت کردند.

ما هفته‌های متوالی در پارک طالقانی تمرین داشتیم و من درس‌ها و آموزش‌های بسیاری از این بازی گرفتم، در ابتدا فقط نوع حرکات مهره‌ها و اسامی آن‌ها را بلد بودم ولی وقتی تمرین و تکرار شد و آموزش‌ها را گرفتم، کم‌کم در خودم پیشرفت را دیدم و چقدر تغییر برایم خوشایند بود. با اول شدن گروه لوئی‌پاستور در پارک طالقانی، تیم شطرنج ما به نقطه پایان خودش در این مرحله رسید و متأسفانه نتوانستیم جام عقاب طلایی را از دستان پر مهر آقای مهندس دریافت کنیم؛ ولی درس‌های بسیاری برای من‌ داشت که دوست داشتم با شما عزیزان به اشتراک بگذارم.

۱_ تفکر کردن که همان وادی اول است و باید اجرا شود؛پشت تمام حرکات باید فکری خوابیده باشد.

۲_ بازی ما همراه با زمانبندی و ساعت بود؛ این به من یاد داد که چقدر مسئله زمان در زندگی مهم است و باید همیشه تصمیمات خود را با توجه به زمانی که دراختیار داریم به موقع بگیریم، قبل از اینکه خیلی دیر بشود.

۳_ امتیاز مهره‌ها در شطرنج (وزیر= ۹ امتیاز، رخ= ۵ امتیاز، اسب و فیل= ۳ امتیاز، سرباز= ۱ امتیاز) به من یاد داد در زندگی گاهی از افراد کوچکتر هم می‌شود آموزش و کمک گرفت همانطور که در شطرنج گاهی کمک یک سرباز منتهی به کیش و مات کردن حریف می‌شود یا اینکه نباید در بازی هیچ مهره‌ای را کم ارزش یا بی‌ارزش دانست، در زندگی هم هر فردی ارزش و جایگاه خاص خودش را داراست.

۴_ در شطرنج وقتی شاه با کیش شدن مورد تهدید قرار می‌گیرد به سه طریق باید رفع کیش کند و دنبال راه چاره و نجات می‌گردد؛ در زندگی هم بارها در سختی‌ها و مشکلات قرار می‌گیریم و باید دنبال راه حل بگردیم و نباید با صلب مسئولیت از خودمان، شانه خالی کنیم.

۵_ بزرگترین درس دیگری که برای خودم خیلی قابل لمس است این بود که با از دست دادن مهره‌ها نباید ترس و ناامیدی برمن غلبه کند و تا آخرین نفس سعی کنم ادامه بدهم؛ چراکه همچنان ممکن است حریف ببازد یا اینکه بازی مساوی شود.

۶_ بازی شطرنج به من یاد می‌دهد که غرور و منیت را کنار بگذارم و با یک بار بُرد فکر نکنم علامه دَهر هستم؛ پس انسان دائم به آموزش‌ها نیاز دارد.

در آخر باز هم از خانم سعیده عزیز سپاسگزارم که پشتیبان و همراه گروه بودند. از خانم‌ها یلدا، رویا و فاطمه ممنونم که حضور گرمشان باعث دلگرمی من بود، موفقیت‌های روزافزون برایشان آرزومندم و امیدوارم با تکرار و تمرین بیشتر به بهترین شکل در جام سردار حضور پیدا کنیم و از همه همسفران عزیز لویی پاستور هم دعوت می‌کنم برای تمرکز ذهن و حافظه این بازی قشنگ را تجربه کنند.

نویسنده و رابط خبری: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر ندا (لژیون چهاردهم لویی پاستور)
ارسال: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم) ورزشبان شطرنج و نگهبان سایت لویی پاستور