در زمان نوشتن همیشه میمانم که از کجا شروع کنم؛ آنقدر که همه چیز در کنگره۶۰ زیباست. از بزرگی و ازخودگذشتگی آقای مهندس دژاکام بگویم؟ از جهانبینی استاد امین؟ از بخشش و لطف بیدریغشان؟ از زندگیهایی که به هزاران نفر بخشیدهاند؟ واقعاً از کجا آغاز کنم؟
از روزی که به عنوان همسفر وارد کنگره شدم، جز مهربانی، آغوش باز و دستهایی که با محبت دستم را فشردند چیزی ندیدم. آن حس ناب که در مجموعه موج میزد، برایم زیبا و شگفتانگیز بود؛ اینکه همه برای کمک به یکدیگر تلاش میکردند.
دیدم مسافران و همسفران با نظم و ترتیب، هرکدام وظیفه خود را با جان و دل و بدون چشمداشت انجام میدهند. جایی که احترام و نظم حرف اول را میزد؛ جایی که همه برابر بودند و تبعیضی نبود.
با خود میپرسیدم چه کسی بنیانگذار چنین مجموعهای است؟ در هیچ جای دنیا چنین چیزی یافت نمیشود! وقتی شروع به نوشتن سیدیها و حضور منظم کردم، فهمیدم همه این زیباییها و رهاییها به دست آقای مهندس حسین دژاکام شکل گرفته است.
منش و بزرگی ایشان و خانواده محترمشان سبب شد این مجموعه پدید آید؛ کسی که بنیانگذار کنگره۶۰ است و زندگی واقعی را بیهیچ چشمداشتی هدیه میکند.
این جوانمردی را میتوان در تکتک اعضای کنگره دید. آقای مهندس آنقدر بزرگ و بخشندهاند که تمام علم و دانش خود را بیهیچ غرور در اختیار اعضا گذاشتهاند.
حرفها بسیار است و گفتن از این بزرگیها پایانی ندارد؛ اما خوشحالم که توانستم دلنوشتهام را با شما به اشتراک بگذارم.
نویسنده: همسفر رومینا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دوم)
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فرزانه(لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر لیلا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دزفول
- تعداد بازدید از این مطلب :
57