«بنیان» یعنی بن، ریشه، اساس و خالق

جلسه پنجم  از دوره بیست و هفتم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ روزهای سه‌شنبه نمایندگی شیروان به استادی راهنمای محترم مسافر ولی، نگهبانی مسافر حسن و دبیری مسافر وحید با دستور جلسه " بنیان " 18 آذرماه  ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
تفکر، خیال و خواسته‌ی ما همیشه آن چیزی نیست که ما می‌بینیم و می‌خواهیم؛ بلکه دقیقاً آن چیزی هست که نمی‌بینیم و نمی‌خواهیم، چون زمان حال برای ما واقعی است اما حقیقت در جای دیگری است. 
سلام دوستان، ولی هستم یک مسافر. خدا را شکر می‌کنم که یک روز دیگر این توفیق نصیبم شد تا در جمع شما عزیزان باشم و از همه شما، آموزش بگیرم.از ایجنت محترم و گروه مرزبانی سپاسگزارم که این فرصت خدمت را به من دادند.
قبل از هر چیز، هفته‌ی بنیان را به بزرگ‌مرد کنگره ۶۰، جناب آقای دژکام، خانواده‌ی محترم ایشان و همه‌ی عزیزان در سراسر کشور تبریک می‌گویم. امیدوارم سالیان سال سایه‌ی این مرد بزرگ بر سر ما مسافران و همسفران مستدام باشد و بتوانیم از دانش و آگاهی ایشان بهره ببریم.
«بنیان» یعنی بن، ریشه، اساس و خالق. بنیان‌گذار کنگره ۶۰ خالق تفکری بود که همچون بذری هزاران سال پیش کاشته شد و پس از دوران سخت، حدود ۲۸ سال پیش جوانه زد، رشد کرد و تبدیل به درختی تنومند شد که اکنون هزاران نفر زیر سایه‌اش در آرامش زندگی می‌کنند و از ثمرات آن بهره‌مندند.
صحبت در مورد بنیان برای من دشوار است، وقتی فکر می‌کنم چگونه یک انسان در آن دوران سخت، بدون امکانات توانست چنین کار عظیمی را خلق کند. در شرایطی که نگاه جامعه و سیستم نسبت به مصرف‌کنندگان مواد، نگاه مجرمانه بود، ایشان باایمان قلبی و باور به روش خود، ایستادگی کردند و ثابت نمودند که درمان اعتیاد ممکن است، و این روش تنها روش موفق در جهان است.
امروز پس از ۲۸ سال، نسل‌های گوناگونی با این روش درمان شدند و به زندگی برگشتند، و نوع نگاهشان به زندگی تغییر کرده است. بنیان، تولد و احیای همه‌ی ماست؛ کسانی که روزی در سختی، یأس و تاریکی زندگی می‌کردیم و امروز به لطف کنگره آرامش یافته‌ایم. من خودم شاهد این تغییر بوده‌ام سال‌های درد و سیاهی را گذرانده‌ام و اکنون از آن دوران فاصله گرفته‌ام. هرگاه ناامید می‌شوم، با یاد گذشته امید و آرامش می‌گیرم و تلاش می‌کنم بیشتر خدمت کنم، چراکه همه‌ی این‌ها را مدیون آقای مهندس و خدمتگزاران صادق کنگره هستم.

آقای مهندس فرمودند که دستور جلسه‌ی هفته‌ی بنیان، در ظاهر یادآور سالروز آغاز کنگره و رهایی ایشان است، اما در باطن مرور تاریخچه و مسیر تکامل کنگره است؛ یادآوری کسانی که از آغاز راه باگذشت و خدمت بستری ساختند که امروز ما از آن بهره‌مندیم.
کسانی بودند که شاید امروز در قید حیات نباشند، اما اثرشان تا ابد ماندگار است. حتی آنانی که دیگر در کنگره نیستند یا لغزش کرده‌اند، همچنان قابل‌احترام‌اند، چون در زمان خود بهترین عمل را انجام داده‌اند.
نمایندگی شیروان، یکی از دومین نمایندگی‌های کنگره در خراسان بزرگ است که قدمتش به حدود ۱۴ سال پیش برمی‌گردد؛ جایی که آقای اختری در مشهد بذر آن را کاشت، و چند سال بعد در شیروان آن را در پارک و سپس منزل پدر بزرگوارشان ادامه داد. امروز این بذر به شعبه‌ای معتبر و آرامش‌بخش برای من و شما تبدیل‌شده است.
اکنون سؤال این است: نقش ما چیست؟ ما وارثان این گنج گران‌بها هستیم. باید از خودمان بپرسیم برای این شعبه چه کرده‌ایم، چه می‌توانیم بکنیم و آیا احساس مسئولیت و تعلق داریم؟ وقتی مشکلی پیش می‌آید، ساده‌ترین کار، سلب مسئولیت و مقصر دانستن دیگران است، ولی این فقط پاک کردن صورت‌مسئله است؛ رشد در پذیرش مسئولیت و خدمت است.
استاد سردار می‌فرمایند: جسم‌ها وسیله‌اند، اما روح مشترک ارزشمند است. در کنگره ما به دنبال همین روح مشترکیم، هدف مشترکی برای رشد و پیشرفت شعبه، نه مرزبندی‌های قومی، خانوادگی یا سلیقه‌ای که پایه‌های وحدت را سست کند. خوشبختانه در نمایندگی ما چنین چیزی وجود ندارد و نخواهد داشت.
امروز ما بسیار خوش‌شانسیم که در دوران حضور آقای مهندس هستیم و مستقیماً از آموزش‌های ایشان بهره‌مندیم، فرصتی که نسل‌های آینده حسرتش را خواهند خورد. 
ان‌شاءالله که قدر این نعمت را بدانیم، پاسدارش باشیم و شکرگزار باشیم تا برکات بیشتری دریافت کنیم.
به‌افتخار بنیان‌ کنگره ۶۰ و بنیان‌گذاران نمایندگی شیروان.

در ادامه گل رهایی:

مرزبان خبری: مسافر صادق
تایپ: مسافر حسن لژیون یکم
ویراستاری و ارسال: مسافر محمد