رشد و آموزش در مسیر خدمت

به‌نام قدرت مطلق الله

همان‌گونه که استاد در وادی عشق می‌فرمایند: «عشق، نیرویی است جاری از نور، که خدمت را معنا می‌بخشد و رهجو و راهنما را در مسیر رشد و آرامش همراهی می‌کند». امیدواریم که این گفت‌وگو پرتویی از این محبت و خدمت بی‌منت باشد.

راهنما همسفر الهام و مسافر ایشان با سال‌ها تخریب با آخرین آنتی ایکس مصرفی شیره و تریاک به صورت کشیدنی وارد کنگره۶۰ شدند و به مدت ۱۰ ماه و ۲۸ روز، با متد DST و داروی OT سفر کردند. راهنمای مسافر ایشان مسافر حسین راد و راهنمای خودشان همسفر فاطمه منتظری بودند و ورزش ایشان والیبال است و در حال حاضر ۸ سال و ۲ ماه است که رها هستند.
راهنما همسفر الهام در طول حضور خود در  کنگره، در جایگاه‌های دبیر جلسه، نگهبان، مشاوره تازه‌‌واردین خدمت کرده‌اند و همچنین به مدت ۵ سال و ۳ ماه در جایگاه راهنمایی در شعبه صالحی فعالیت داشتند. امروز خوشحالیم که در خدمت ایشان هستیم تا گفت‌وگوی دوستانه‌ای داشته باشیم.
«از عشق چه بگویم، که عشق به ظاهر سوختن است، اما نه برای خاکستر شدن، بلکه برای تبدیل شدن به نور، برای رسیدن، برای فهمیدن، برای زیستن و برای عشق ورزیدن.»

چگونه حس و حال تجلیل خود را در قالب پیامی برای همسفرانی که به‌تازگی مسیر خود را آغاز کرده‌اند بیان کنید؟

هر انسانی برای هر حرکتی  باید اول مبدأ، مقصد و هدف خود را مشخص نماید و در کنار هر کدام از این مؤلفه‌‌های ضروری بهترین و مهم‌ترین ویژگی که خداوند بزرگ در اختیار انسان قرار داده صبر است. عزیزانی که تازه وارد این مسیر می‌شوند باید ابتدا به کنگره و روش درمان ایمان داشته باشند و دوم اینکه صبر را پیشه کنند. پیام سفر اول عنوان می‌کند: «همسفر تو بر مرکبی نشسته‌ای که شاید دیر به مقصد برسی ولی سالم و کامیاب خواهی رسید». آن‌ها مطمئن باشند که مانند تمام الگوهای کنگره۶۰ روزی به تعادل و حال خوب خواهند رسید.

در طول دوره‌ای که در کنگره به‌عنوان راهنما فعالیت داشتید و مسئولیت  اعضای خانواده خود را نیز بر عهده داشتید، آیا لحظه‌ای پیش آمده که نگاه شما به نقش راهنما تغییر کند؟ آن تجربه چه چیزی به شما آموخت؟

ورود به کنگره و فراگیری آموز‌ش‌ها باعث شد که برای راهنمایی و مشورت دادن به اعضای خانواده از سی‌دی‌ها و سخنان ارزشمند آقای مهندس و خانواده ایشان کمک بگیرم و از آموزش‌ها و تفکرات روشن‌بین ایشان استفاده کنم. بنابراین با توجه به جهان‌بینی کنگره تمام تلاش خود را می‌کردم که در تفکرات و عملکرد خود اشتباه نکنم.
اما با توجه به قوه‌ اختیار در انسان‌ و وجود نیروهای منفی که نقش مکمل را در هستی دارند، همیشه مشکلات و چالش‌هایی در مسیر حرکت من وجود داشت. این موضوع باعث می‌شد گاهی به دانش و آگاهی خود شک کنم و در این مواقع از خودم می‌پرسیدم: آیا توانسته‌ام آموزش‌هایی را که آموخته‌ام به‌طور عملی به کار ببرم؟
اگر در زندگی شخصی در برخورد با فرزندان یا مسافرم، موفق می‌شدم آموزش‌ها را عملی کنم احساس رضایت می‌کردم و خودم را تشویق می‌کردم؛ اما هر زمان در عمل کردن به این آموزش‌ها موفق نبودم از خودم می‌پرسیدم: تفاوت من آموزش‌دیده با شخصی که آموزش ندیده چیست؟ این پرسش تلنگری بود تا هوشیارتر حرکت کنم و با تکیه بر عقل و آموز‌ش‌ها تصمیم بگیرم.در مسیر آموزش با خانواده‌هایی روبه‌رو می‌شوید که هر یک شخصیت و ویژگی‌های خاص خود را دارند. به نظر شما کدام جنبه از آموزش‌ها بیش از همه به شما کمک کرد تا در دشوارترین لحظات بتوانید مؤثر عمل کنید؟بزرگ‌ترین مشخصه یک راهنما یا بهتر است بگویم خدمت‌گزار، عشق و محبتی است که در وجود او جاری است. به نظر من رهجو با هر شخصیت و ویژگی که وارد لژیون شود مهم نیست؛ مهم این است که با چه حس و حالی از لژیون خارج می‌شود. راهنما با مهارتی که آموخته و عشق و محبتی که نثار اعضاء لژیون خودش می‌کند، می‌تواند رهجو را به‌آرامی به‌سمت آموزش‌ها هدایت کند تا با حس و حال خوب و انرژی مثبت به مسیر زندگی خود ادامه دهد.

اگر بخواهید یک مهارت نادیده‌ گرفته‌ شده را به همسفران‌ توصیه کنید؛ مهارتی که کمتر درباره‌ آن صحبت شده، آن مهارت چیست و چه نقشی در روند درمان و آرامش خانواده دارد؟

من به کنگره، آموزش‌ها و تفکرات آقای مهندس با تمام وجود ایمان دارم. خداوند را سپاس‌گزارم که در مکانی قرار گرفته‌ایم که راهنما ما با دیدگاهی روشن و درست تمام جوانب درمان را چه در بخش مسافران و چه همسفران، به‌خوبی بررسی کرده و قوانین درست زندگی کردن را به ما می‌آموزند.
در این میان می‌خواهم به وادی پنجم و نکاتی که در آن وادی عنوان شده اشاره کنم که انسان از مسیر دور شده‌ را به مسیر درست هدایت می‌کند. صبور بودن، خود‌داری کردن، تجسس نکردن، قضاوت نکردن و غیبت نکردن مواردی است که در این وادی ذکر شده است. رعایت این موارد برای ما همسفران اهمیت زیادی دارد؛ زیرا گاهی نیت ما از انجام آن‌ها کمک و حمایت است؛ اما به دلیل نا‌آگاهی از مسیر درست، ناخواسته موجب سقوط و تخریب خود یا مسافرمان می‌شویم. بی‌شک میزان تخریبی که در حالت آگاهی و شناخت ایجاد می‌شود بسیار کمتر از زمانی‌ است که ما در جهل و نا‌آگاهی اقدام می‌کنیم.

پس از دریافت این تقدیر چه مسئولیت تازه‌ای را بر عهده گرفته‌اید و اگر بخواهید سال‌های آینده‌‌ خود را در مسیر خدمت به کنگره‌‌ تصور کنید، چه تصویری از آن در ذهن‌تان نقش می‌بندد؟

در حال حاضر خدمتی را دریافت نکرده‌ام؛ زیرا هدف از آموزش‌ها کمک به فرد و اعضاء خانواده هست. بنابراین اکنون اولویت را به خانواده می‌دهم‌؛ اما همیشه خودم را در کنار اعضاء خدمت‌گزار کنگره تصور می‌کنم.
به نظر من شخصی که در کنگره رشد کرده، در فضای سرشار از عشق و معرفت آن نفس کشیده و راه درست زندگی کردن را آموخته باشد، هرگز نمی‌تواند از این فضا دور بماند. من همیشه خودم را خدمت‌گزار کنگره می‌دانم و خواهم دانست. امیدوارم خداوند بار دیگر فرصت خدمت در کنگره و به دنبال آن یادگیری و آموزش را به من عطا کند.

سخن پایانی:

همیشه این جمله را از استاد بزرگوارمان آقای مهندس شنیدیم که می‌فرمایند: بالاترین نقطه‌ای که انسان بخواهد برسد، فرمان فکر و عقل است. امیدوارم همگی به این درجه برسیم و بدانیم عاقلان را هیچ بهایی جز عقل، راضی و خشنود نمی‌کند.
با تشکر و سپاس فراوان از فرصتی که در اختیار بنده قرار دادید. همچنین از شما و تیم توانمند سایت شعبه صالحی قدردانی می‌کنم. پیروز و پایدار باشید.
از راهنمای محترم همسفر الهام سپاسگزاریم که وقت ارزشمندشان را در اختیار ما قرار دادند. از ایشان آموزش گرفتیم و امیدواریم که برکات خدمات خالصانه ایشان به زندگی‌شان بر‌گردد و روز‌به‌روز در سایه آموزش‌های کنگره آرامش و حال خوب بیشتری را تجربه کنند.

طراح سوال و مصاحبه کننده: همسفر سمانه رهجوی راهنما همسفر فروغ (لژیون سوم)
عکاس: همسفر محبوبه رهجوی راهنما همسفر فائزه (لژیون ششم)
ویراستاری و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون نهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی صالحی