با عشق ممکن است تمام محال‌ها

راهنما همسفر فاطمه در دلنوشته خود در خصوص هفته «بنیان» بیان کردند:

سپاس خدایی را که خود تله درست می‌کند و خوب که به تله افتادی؛ سپس با ترفندهایی که خود ندانی بیرون می‌آورد. ما هم که بنده او هستیم؛ باید شاکر خداوند باشیم، عاقبت نجات می‌دهد؛ اما آن‌گونه که خود می‌داند. آری این است داستان اعتیاد، تاریکی، اسارت و معجزه درمان در کنگره۶۰ و سپاس خداوندی را که این علم راستین و ارزشمند را در نهاد انسانی فرهیخته و بخشنده قرار داد که دیگران را از این علم بهره‌مند سازد.

انسانی که از همان ابتدای درمان خود، درمان دیگران و به رهایی رساندن سایر انسان‌ها در اولویت زندگی‌اش قرار گرفت؛ ولی چگونه این همه عشق در ابتدای کار، عشق به خدمت و یاری رساندن و ایمان به راهی که خود ابتدای راه بود از کجا آمد؟

امروز راه کنگره راهی است روشن و پر از نشانه‌های درست، با این همه انسان درمان شده و از تاریکی بیرون آمده طی ۳۰ سال تلاش بی‌وقفه.

آقای مهندس می‌فرمایند: «درمان اعتیاد به راحتی آب خوردن انجام می‌شود؛ ولی در ابتدای کار این‌گونه نبود» پس آقای مهندس به عنوان بنیان این نهاد، مصمم به انجام این عمل عظیم و نیکو بودند، ایمان به راهی که هنوز ابتدایش بود را از کجا آورد؟ چگونه خانواده همراه او شدند؟

یک مصرف‌کننده پس از درمان معمولاً به رفع گرفتاری‌ها و حل مسائل خانواده خود و تخریب‌هایی که ایجاد کرده می‌نماید؛ پس چگونه اولویت شد، تأسیس مرکزی برای درمان دیگران؟

اعجاز کنگره در وجود این مرد و هدایت نیروی مافوق، الهامات توسط اساتید و آموزش‌های ایشان باید در تفکری آرام و بدون دغدغه صورت می‌گرفت. مگر نه این‌که جهان آرامگاهی است که اگر در پی دغدغه‌های دیگران نباشی به کهکشان‌های اطراف سفر می‌کنی و خلقت، هستی، نیرو و انرژی‌های بی‌انتها را چون رشته‌های انوار مشاهده می‌کنید. به شرط آن‌که اول آرامش و آسایش اندیشه و فکر مهیا شود؛ پس حتماً در کنار این مرد بزرگ افرادی بودند که باعث شدند، دغدغه‌های دیگر از او گرفته شود.

این دلنوشته بهانه‌ای بود که شکر کنم خدای بزرگ را که برای درمان اعتیاد راهی برای همه مسافران و خانواده‌های ایشان آماده نمود و نیز تشکر ویژه از سرکار خانم آنی بزرگ که همواره همراه و در کنار آقای مهندس بودند. به درستی که خانم آنی آموزش دیدند و این عشق را در کالبد کنگره۶۰ تزریق کردند و در صورپنهان بنیان، این بنا با عشق آغاز به کار نمود.

درست است که اصل بنیان افکار و اندیشه‌های آقای مهندس است؛ ولی یک همسفر خوب می‌تواند چنان آرامشی برای مسافر مهیا نماید، خصوصاً در ابتدای راه که کنگره هنوز مثل امروز ثابت شده نبود و درمان اعتیاد امری محال بود. تمام دغدغه‌ها را از او بگیرد و تمام تمرکز او روی ابداع روش درمان شود.

برای بنیان کنگره۶۰ و خانواده او سلامتی و طول عمر باعزت از خداوند خواستاریم و ان‌شاءالله این علم راستین در سراسر جهان به نحوی نمایان شود و گسترش یابد که هیچ انسانی برای بیرون آمدن از تله اعتیاد، خود و اطرافیان را به ورطه نابودی نکشاند.

عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
ویرایش، تنظیم و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی حسنانی