کنگره ۶۰ فقط ترک اعتیاد نیست؛ انسان‌سازی است.

به نام قدرت مطلق « الله »

دهمین جلسه از دوره شصت و دوم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ در نمایندگی پرستار ویژه مسافران با استادی: راهنمای محترم مسافر محمد، نگهبانی: مسافر جعفر و دبیری: مسافر عباس با دستور جلسه «بنیان کنگره 60» در روز دوشنبه هفدهم آذر ماه 1404 رأس ساعت 17:00 برگزار گردید.

خلاصه سخنان استاد: 

سلام دوستان، محمد هستم، یک مسافر

خدا را شاکرم که افتخار حضور در جمع شما عزیزان را داشتم. همچنین از آقای جعفر، نگهبان جلسه، و ایجنت محترم گروه مرزبانی تشکر می‌کنم که این بستر را فراهم کردند تا بتوانم در این جلسه حضور داشته باشم، خدمت کنم و از شما عزیزان آموزش بگیرم.
دستور جلسه این هفته «بنیان کنگره ۶۰» است. لازم می‌دانم این هفته زیبا و دوست‌داشتنی را به همه شما عزیزان، به‌ویژه جناب مهندس دژاکام و خانواده بزرگ کنگره ۶۰ تبریک بگویم و امیدوارم بتوانم از این هفته آموزه‌هایی کسب کنم که در زندگی‌ام به‌صورت کاربردی به کار بگیرم.
این هفته هم‌زمان شده است با سالروز تولد جناب مهندس. ایشان در روز چهارشنبه فرمودند که دستور داده‌اند هیچ جشنی برگزار نشود و فقط در مورد بنیان کنگره صحبت شود.
وقتی نام «بنیان» مطرح می‌شود و جناب مهندس نیز می‌گویند از من تعریف نکنید، درست است؛ اما شایسته است از عزیزانی که برای شکل‌گیری این سیستم زحمت کشیده‌اند و سختی‌های فراوانی را پشت سر گذاشته‌اند، قدردانی کنیم تا امروز منِ محمد بتوانم به‌راحتی در اینجا حضور داشته باشم و در خدمت شما عزیزان باشم.
کنگره ۶۰ فقط یک مجموعه نیست؛ یک تفکر است.
تفکر کنگره با بنیان‌گذار آن تفاوت دارد. چرا؟
چون افراد زیادی در طول تاریخ، بنیانی گذاشته‌اند اما پس از مدتی از بین رفته و اثری از آن باقی نمانده است. اما کنگره ۶۰ به دلیل پشتوانه فکری عظیم و منسجم خود توانسته جمعیتی بزرگ را گرد هم بیاورد؛ جمعیتی که در حال درمان و آموزش هستند.
نکته دیگری که مهندس اشاره کردند این بود که ما در کنگره ۶۰ «معتادِ ترک‌کرده» تربیت نمی‌کنیم؛ ما «استاد» و «انسان» تربیت می‌کنیم.
وقتی صحبت از انسانیت می‌شود، بسیاری از مسائل دیگر خودبه‌خود حل خواهد شد. هرکدام از دوستانی که اکنون در اینجا نشسته‌اند، می‌توانستند خارج از این سیستم فردی مفید یا حتی فردی آسیب‌زننده باشند؛ اما آمدند تا انسانیت را بیاموزند و رشد کنند. اینجاست که کنگره ۶۰ انسان می‌سازد و سیستم هر روز رو به جلو حرکت می‌کند.
برای اینکه کنگره ۶۰ به ثبات برسد، مهندس حرکت کردند و این وظیفه هر یک از ما نیز هست که این مسیر را ادامه دهیم تا تنه این درخت تنومند هر روز بزرگ‌تر شود. این امر جز با همت و تلاش تک‌تک ما امکان‌پذیر نیست.
جای دارد از روزهای ابتدایی تأسیس کنگره یاد کنیم؛ روزهایی که مهندس بنیان کنگره را گذاشتند و با مخالفت‌های فراوان روبه‌رو شدند.
همان روزهایی که، به گفته خود مهندس، «پنج کیلو تریاک حکم اعدام داشت و پنج گرم هروئین حکم اعدام.»
اما مهندس در همان زمان اعلام کردند که می‌خواهیم اعتیاد را با تریاک درمان کنیم. جا انداختن چنین موضوعی برای هر فردی بسیار دشوار بود. امروز هم بسیاری از افراد هنوز آن را به‌درستی نمی‌پذیرند و تصور می‌کنند که مصرف داروی OT یعنی ادامه مصرف مواد؛ در حالی‌که این‌گونه نیست. حال تصور کنید روز اول که مهندس خواستند این موضوع را مطرح و بنیان‌گذاری کنند، با چه مشکلاتی مواجه بودند.
مهندس می‌فرمایند: «در همین آکادمی فعلی، یک اتاق کوچک در جمعیت آفتاب در اختیار ما گذاشته بودند. در یکی از جلسات، مددکار اجتماعی را راه دادند اما مرا راه ندادند؛ چون به کار من باور نداشتند.»
اما با پشتکار مهندس و تلاش دوستان و پیشگامانی که وقت گذاشتند، امروز وزیر کشور و دیگر مسئولان بلندپایه برای دریافت راهکار به کنگره ۶۰ مراجعه می‌کنند. این نتیجه همت والای مهندس و تلاش جمعیت بوده است. درسته که افراد زیادی همراه ایشان بودند، اما اگر مهندس پس از رهایی خود در ۲۸ سال پیش کنار می‌رفتند، امروز این سیستم پابرجا نبود.
سیستمی که انسان تربیت می‌کند؛ انسان‌هایی که از وقت، مال و حتی آسایش خود می‌گذرند تا افراد دردمند به رهایی و سلامت برسند.
انسان‌هایی که دانشگاه می‌سازند، شعبه‌های متعدد تأسیس می‌کنند و خدمت می‌کنند.
روزی که بچه‌های کنگره را از آکادمی فعلی بیرون کردند و مهندس در کنار پیاده‌رو لژیون تشکیل داد، هیچ‌کس فکر نمی‌کرد روزی برسد که امروز در سراسر ایران حدود ۱۴۰ نمایندگی داشته باشیم.
باز هم شایسته است از دیده‌بانان محترم، پیشگامان و تمام عزیزانی که در سال‌های ابتدایی آغاز کنگره حضور مستمر داشتند و جان‌نثارانه خدمت کردند تا ما امروز بتوانیم به‌راحتی به داروی OT دسترسی داشته باشیم، تشکر کنیم.
اجازه دهید نکته‌ای هم درباره داروی OT بگویم و سخنم را جمع‌بندی کنم.
داروی OT که امروز در اختیار ماست، به‌سادگی به دست نیامده است. در ابتدای کار، ۵۰ نفر از اعضای کنگره در پایلوت شرکت کردند و با موفقیت این مرحله را پشت سر گذاشتند. در مرحله دوم، ۲۰۰۰ داوطلب خواسته شد که هزار نفر آنان—به پیشنهاد آقای دکتر مکری—از اعضای کنگره ۶۰ بودند و حدود ۹۰۰ نفر از آنان این مرحله را با سلامت پشت سر گذاشتند و این عزیزان بودند که موجب شدند امروز ما صاحب داروی OT باشیم.
مهندس اشاره

کردند که در مسیر تهیه و تثبیت داروی OT فراز و نشیب‌های بسیاری وجود داشته و از دوستان خواستند که نگرانی به دل راه ندهند؛ چه دارو کم باشد، چه زیاد.
وظیفه ما فقط این است که سفر خود را به‌درستی انجام دهیم. اگر مشکلی وجود داشته باشد، مهندس پیش از همه در جریان است و دستورات لازم را صادر خواهد کرد. بنابراین باید خاطرمان از همه جهت آسوده باشد.
از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید، بی‌نهایت سپاسگزارم.

عکس: مسافر مهیار لژیون نهم

تایپ و بارگزاری: مسافر علی از لژیون ششم

وبلاگ نمایندگی پرستار