دهمین جلسه از دور سیزدهم سری کارگاههای آموزشی ، خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی گوجان با استادی راهنمای محترم مسافر سجاد ، نگهبانی مسافر یاسر و دبیری مسافر اسماعیل با دستور جلسه: «هفته بنیان کنگره 60» روز یکشنبه 16 آذر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود .
خلاصه سخنان استاد:
خداوند را سپاسگزارم که امروز این فرصت به من داده شد تا در این جایگاه باشم و خدمت کنم. اگر اشتباه نکنم، اولین جلسه نمایندگی در تهران در سال ۸۰ برگزار شد، اما قصد دارم بهطور مختصر چند تاریخ را خدمت شما عرض کنم. نمایندگی شهرکرد، جلسهای در برج شش ۸۴ داشت که از اولین جلسات بود و چهار نفر از تهران تشریف میآوردند. استارت نمایندگی اصفهان با حضور آقای خدامی بود که ایشان را اکنون میشناسیم بهعنوان دیدهبان و جانشین بنیان کنگره و راهنما. آقای جمال کبیر رضایی و خواهرشان سرکار خانم کبیر رضایی نیز حضور داشتند و همچنین سید مهدی حسینی، که یادم هست میگفت چهار نفر از تهران میآمدند و چهار نفر نیز بهعنوان مسافر در جلسه حضور داشتند.
در آن زمان، آقای خدامی تقریباً هفت تا هشت سال در کنار آقای حکیمی مسیر را میپیمودند و در ابتدای کار، جلسات یک یا دو روز در هفته برگزار میشد. وقتی جلسات شکل پایدارتری گرفت، سه تا چهار روز در هفته ایشان از تهران میآمدند. شرایط آن زمان با امروز بسیار متفاوت بود؛ مثلاً جادهای که ما میرفتیم، مانند جاده چالوس، بسیار زیبا و لذتبخش بود، اما هیچ پرسشی درباره سازندگان مسیر یا کسانی که این مسیر را ساخته بودند، نمیشد. هدفم از بیان این خاطرات، تقدیر از زحمات پیشکسوتان است. آقای خدامی در طول سالها تلاش کردند تا نمایندگی اصفهان را پایهگذاری کنند.
این حرکت، که با همت ایشان صورت گرفت، باعث شد نمایندگی اصفهان تقریباً پس از ۱۶ سال شکل بگیرد و پایهای برای سایر نمایندگیها مانند جهان بین، خمین و اراک باشد. در آن زمان، مسافران با اتوبوس میآمدند و تنها هزینه بین راهی مانند غذا توسط کنگره تأمین میشد و آقای خدامی حتی آن مبالغ را به سبد کنگره برمیگرداندند. شرایط بسیار سخت و پرمشقت بود، و حتی برای یک تکه نان یا پنیر برای افطاری، دغدغه وجود داشت. بسیاری از افراد حاضر در این مسیر، از مال و آسایش خود گذشتند تا پیام رهایی انسانها و اهداف کنگره را منتقل کنند.
برخی حتی جان خود را در این مسیر از دست دادند، مانند راهنمایانی که در اثر تصادف فوت کردند. این نشاندهنده فداکاری و عشق حقیقی به مسیر کنگره است. در ابتدای کار جلسات در فضای باز برگزار میشد و حضور افراد بزرگواری چون آقای احمد، هادی، پیام و بعدها محمدرضا موجب شد که مسیر شکل بگیرد. امکانات ابتدایی بسیار محدود بود، اما عشق و تلاش اعضا باعث شد که شرایط بهبود یابد. وظیفه هر مسافر در کنگره این است که حافظ اصول و قوانین باشد و با عملکرد خود، امانت کنگره را به دیگران بسپارد.
بسیاری از افراد در اطراف ما هستند که از مشکلات اعتیاد رنج میبرند و حضور ما در کنگره میتواند راهنمایی و الهامبخش آنها باشد. ما باید قدر مکان، موقعیت و آموزشهایی که در کنگره دریافت میکنیم را بدانیم و همواره گوش به فرمان راهنما باشیم تا مسیر درمان برای همه باز شود. تجربه نشان داده است که پرونده درمانی بسیاری از مسافران، حتی پروندههایی که نزدیک به ۲۸ سال پیش آغاز شده، با موفقیت بسته شده است.
بنابراین بهانهای برای عدم پیشرفت وجود ندارد و همه باید با تلاش و مسئولیتپذیری مسیر خود را ادامه دهند. در پایان، از همه شما بابت حضور و توجهتان سپاسگزارم و امیدوارم همه مسافران و اعضای کنگره به سلامتی، موفقیت و حال خوش برسند. قدر این مکان و مسیر را بدانیم و همواره با عشق و مسئولیتپذیری خدمت کنیم.
نگارش، ویرایش، تنظیم و ارسال: مرزبان خبری مسافر ابوالقاسم
- تعداد بازدید از این مطلب :
240