در کنگره ۶۰ آموزش ستون اصلی درمان است

قوانین عملکرد نیروهای منفی در مسیر درمان کنگره ۶۰.
در کنگره ۶۰، درمان اعتیاد تنها به قطع مصرف خلاصه نمی‌شود؛ بلکه یک حرکت تدریجی، آموزشی و جهان‌بینی‌محور است. در این مسیر، نیروهایی وجود دارند که به‌طور مستمر در برابر درمان و تعادل انسان مقاومت می‌کنند. این نیروها که در آموزه‌های دینی با عنوان نیروهای شیطانی و در جهان‌بینی کنگره با عنوان اضداد حرکت صحیح شناخته می‌شوند، دارای قوانین مشخصی هستند. شناخت این قوانین، ابزار اصلی رهجو برای عبور سالم از مسیر درمان است.

قانون اول: مقابله با آموزش و جهان‌بینی.
در کنگره ۶۰، آموزش ستون اصلی درمان است. نیروهای منفی بیشترین فعالیت خود را زمانی آغاز می‌کنند که رهجو نسبت به جهان‌بینی، سی‌دی‌ها و مشارکت بی‌تفاوت می‌شود. کاهش آموزش به معنی افزایش قدرت اضداد است؛ زیرا جهل، مهم‌ترین بستر رشد آن‌هاست.

قانون دوم: نفوذ تدریجی و بی‌صدا.
انحراف از مسیر درمان به‌ندرت ناگهانی رخ می‌دهد. یک جلسه غیبت، یک بی‌دقتی در زمان مصرف داروی OT، یا یک سهل‌انگاری کوچک، آغاز حرکت نیروهای منفی است. این نیروها با ضربه‌ ناگهانی نمی‌آیند، بلکه با عادی‌ سازی خطا پیش می‌روند.

قانون سوم: دشمنی با نظم DST.
روش DST نماد نظم، اندازه و زمان است. نیروهای منفی بیشترین حمله را به همین سه اصل انجام می‌دهند:
به‌ هم‌ ریختن ساعت مصرف، بی‌توجهی به مقدار دارو و دست‌کاری برنامه‌ درمان، مستقیماً مسیر درمان را تهدید می‌کند.

قانون چهارم: استفاده از توجیه.
جملاتی مانند «حالم خوب است»، «فقط امروز دیر شد»، «این مقدار کم که چیزی نیست» از پرکاربردترین ابزارهای نیروهای منفی است. در کنگره ۶۰، درمان با توجیه هم‌مسیر نیست؛ بلکه با صداقت و پذیرش واقعیت پیش می‌رود.

قانون پنجم: ایجاد فاصله با راهنما.
راهنما در کنگره ۶۰ چراغ مسیر درمان است. نیروهای منفی تلاش می‌کنند تا رهجو دچار قضاوت، مقایسه یا بی‌اعتمادی نسبت به راهنما شود. هرجا رابطه‌ راهنما و رهجو تضعیف گردد، مسیر درمان نیز ناامن می‌شود.

قانون ششم: معرکه‌گیری به جای یادگیری.
یکی از آفات مسیر درمان، حرکت از یادگیری به سمت نمایش دانایی است. زمانی که رهجو به جای عمل به آموزش‌ها، به اظهار نظر، نقد دیگران یا نصیحت‌کردن می‌پردازد، نیروهای منفی فعال شده‌اند. در کنگره، عمل مهم‌تر از حرف است.

قانون هفتم: بزرگ‌نمایی لغزش‌ها.
در مسیر درمان، لغزش ممکن است رخ دهد؛ اما نیروهای منفی تلاش می‌کنند آن را به شکست تبدیل کنند. القا ناامیدی، بی‌ارزش‌کردن تلاش‌ها و یادآوری گذشته، ابزارهای مستقیم این نیروها برای متوقف‌کردن حرکت رهجوست.

قانون هشتم: انزوای کنگره‌ای.
قطع ارتباط با لژیون، کاهش مشارکت و گوشه‌گیری به بهانه‌های مختلف، بستر قدرت‌گیری نیروهای منفی است. حضور مستمر و ارتباط سالم، یکی از مهم‌ترین پایه‌های حفظ درمان محسوب می‌شود.

قانون نهم: مخالفت با استمرار
نیروهای منفی با تصمیم‌های بزرگ کاری ندارند؛ آن‌ها روی استمرار تمرکز می‌کنند. قطع پیوستگی جلسات، سی‌دی‌ ننوشتن یا سهل‌ انگاری‌های کوچک اما مداوم، بیشترین آسیب را به درمان می‌زند.

قانون دهم: حذف‌ ناپذیری بدون جایگزینی.
در کنگره ۶۰، هیچ ضدارزشی صرفاً با حذف از بین نمی‌رود؛ بلکه باید جایگزین شود. مصرف با داروی OT، بی‌نظمی با نظم DST، جهل با آموزش و خودمحوری با خدمت جایگزین می‌شود. این منطقِ درمان است.

در نتیجه نیروهای منفی در مسیر درمان کنگره ۶۰، پدیده‌هایی ناشناخته نیستن بلکه اضدادی قانون‌مند و قابل‌ شناسایی هستند. رهجویی که این قوانین را بشناسد، با آگاهی، نظم و استمرار حرکت می‌کند و اجازه نمی‌دهد اضداد، مسیر روشن درمان را تحت‌الشعاع قرار دهند. درمان در کنگره ۶۰، حاصل آموزش، صداقت و حرکت جمعی است.

منبع: اپلیکیشن دژاکام سی‌دی نیروهای تخریبی و بازدارنده
نویسنده: راهنما مسافر شهرام (لژیون دهم)
تنظیم و ارسال: مسافر علی

مسافران نمایندگی ساوه