قدردانی تنها در کلام نیست

چندین سال از روزی می‌گذرد که مردی از جنس عشق، پس از 17سال مصرف مواد و طی کردن تجربه درمان، با روش DST با دستان خالی اما دلی پر از نور، تصمیم گرفت تجربه‌های خودش را به‌صورت علمی تدوین کند و بنایی را بنیان گذاشت که امروز هزاران خانواده زیر سایه‌اش آرام گرفته‌اند. در سال ۱۳۷۸خانه‌ای به‌نام کنگره۶۰ توسط مهندس دژاکام تاسیس شد؛ خانه‌ای که در آن، انسان‌ها نه‌تنها از بند اعتیاد رها می‌شوند بلکه از تاریکی جهل، ترس، نفرت و بی‌معنایی نیز بیرون می‌آیند و طعم رهایی واقعی را می‌چشند این نقطه تاریخی، به‌عنوان بنیان‌گذاری کنگره۶۰ شناخته می‌شود که پایه هفته بنیان نیز همین تاریخ است. هفته بنیان، هفته تجلیل از مردی است که مسیر نور را برای ما روشن کرد و برای همه رهجویان یادآور آغاز حرکت کنگره۶۰ است. مهندس دژاکام، انسانی که به‌راستی مظهر صداقت، محبت، استواری، فداکاری و ایمان راسخ است. ایشان تنها یک روش درمان خلق نکردند؛ بلکه راهی تازه برای «زیستن» به ما آموختند، راهی که از حس آغاز می‌شود، با صوت جان می‌گیرد و به نور ختم می‌شود. در کنگره یاد گرفتیم که هر تغییر بزرگی، از دل سختی‌ها متولد می‌شود؛ همان‌طور که ریشه‌های یک درخت از تاریکی خاک تغذیه می‌شوند تا روزی به برگ و بار برسند،کنگره نیز از دل رنج‌ها و تلاش‌های بی‌وقفه بنیان‌گذار و همراهان اولیه‌اش، به این عظمت رسیده است.

امروز که به مسیر طی‌شده می‌نگریم، بهتر می‌فهمیم که چرا باید قدردان باشیم؛ قدردان مهربانی‌ها، آموزش‌ها، صبرهایی‌ که هیچ‌وقت دیده نشد اما نتیجه‌اش هزاران رهایی و تولد دوباره است. این هفته به ما یادآوری می‌کند که کنگره همیشه اینگونه مستحکم و باصلابت نبوده است و فراز و نشیب‌های فراوان، مخالفت‌ها، بی‌باوری‌ها و دشواری‌های بی‌شمار پشت این شکوفایی بوده است. اگر امروز صندلی‌های ما پر از عشق، نظم و آرامش است، نتیجه سال‌ها تلاشِ خالصانه‌ای است که شاید هرگز قابل جبران نباشد؛ اما قابل قدردانی است. قدردانی تنها در کلام نیست؛در عمل، خدمت و در گذشت و بخشش است، در کنار گذاشتن منیت‌ها و تطبیق با تغییراتی که مسافر یا همسفر تجربه می‌کند. بخشیدن یعنی چشم‌پوشی از گذشته، تا خانواده دوباره زندگی را لمس کند و بستر حرکت به سمت ارزش‌ها فراهم شود. خانواده‌ای که در آن گذشت جاری باشد، امنیت و آرامش نیز حضور خواهد داشت.

برای من، هفته بنیان تنها یک مناسبت نیست بلکه یک یادآوری عمیق است؛ یادآوری این‌که اگر امروز نفس راحت می‌کشیم، اگر چراغی در مسیر تاریک زندگی روشن شد، اگر توانستیم دوباره خودمان را پیدا کنیم، همه و همه به برکت وجود مردی است که هدفش فقط یک چیز بود: احیای انسان و احیای انسان یعنی احیای عشق، عشقی که توسط نور و صوت و حس توانستیم دريافت کنیم وبعد در پی هم روان شدیم تا بدانیم آنچه که نمی‌دانستیم  و برای پی‌بردن به ندانستن‌ها تمنای دل می‌خواهد تا نار وجودیمان تبدیل به نور شود. امروز وقتی به مسیر آموزش، سفر، سی‌دی‌ها، جلسات و لژیون نگاه می‌کنم، هر روز یک نقطه تفکر تازه در من شکل می‌گیرد. هر روز بیشتر می‌فهمم که قدر این صندلی، این فرصت و این آموزش‌ها را باید دانست و بهترین راه قدردانی، خدمت کردن است. در پایان، از جناب مهندس و خانواده محترم‌شان، که ستون‌های عشق و استواری این مسیرند، صمیمانه سپاسگزارم. هفته بنیان، بر تمام اعضا کنگره مبارک باد.

منابع: سایت کنگره۶۰، تجربه شخصی خود

نویسنده: راهنما همسفر مرضیه (لژیون دوازدهم)
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم) دبیر اول سایت